STEPHANE HUMBERT LUCAS 777 - O Hira

استفان هامبرت لوکاس اوهیرا.
نت های این کار فقط امبر گریس ذکر شده اما رایحه با تصوری که من از امبر گریس داشتم تفاوت داره.
در واقع من یه بوی صمغی_ ادویه ای گرم و شور و تاحدی انیمالیک و حتی دودی حس میکنم که بسیار کهنه به نظر میرسه والبته مسلمه که دیگه امبر گریس طبیعی رو نمیشه تو هیچ عطری پیدا کرد.
جناب ایکاروس اعظم هم ذیل همین عطر توضیح دادن که تو کارایی مثل این کار رایحه امبر رو از تقطیر فسیل امبر یا با ترکیب مواد مختلفی مثل صمغ استیراکس و لابدانوم و وانیل به دست میارن که من نمیدونم اینجا از کدوم روش استفاده شده ولی فک میکنم با توجه به رایحه همون ترکیب موادی مثل صمغ استیراکس و لابدانوم و ..باشه.
من شخصا این رایحه رو از صندوقچه های توی انبارهای قدیمی استشمام کردم که البته شاید مثلا اونا هم تو این صندوقچه ها یه کم عنبر میذاشتن که وسایلشون خوشبو بمونه.
فک نمیکنم با قیمت حدود ۵۰۰ دلار و همچین خاطره ای از این رایحه شانسی برای فروش تو بازار ایران داشته باشه.
پرفورمنس کار خوبه و به نظرم مناسب ۴۰ سال به بالا و فصل سرده.

نمی توان منکر کیفیت و شفافیت رایحه شد.اما واقعیت این است که اسم عطر و عطار خیلی بزرگتر از خود عطر است.به شخصه از نظر اقتصادی و تا حدودی رایحه امبر سلطان سرج را به این ادوکلن چند ملیون تومنی ترجیح می دهم.

چه طوفانی به راه انداخته این عطر طوفانی که ابلیس طوفانها هم نمیتونست راه بندازه جماعت نهنگ عنبر اگه میدونستن ساحران سرزمین عطر چیا میسازن از عنبرشون یا به زوال میرفتن یا به کمال میرسیدن. عطر عنبری میلی 200 هزار تومان؟؟این اگه به گوش شتر قفقازی برسه شیفته نهنگ عنبر میشه وراه اقیانوس هندو در پیش میگیره در حالی که زیر لب زمزمه میکنه میرسه روزی که قعر دریا میشه خونم طفلک نمیدونه شاید اینم شقشقیه ای باشه که زوذ فروکش میکنه

تست این عطر جزو آرزوهام بوده با تعاریف ایکاروس عزیزم که هم در این صفحه و هم صفحات دیگه در ابتدای حضورش در عطرافشان در بهمن ۹۴ موجوده.
عشاق آمبر خیلی از این عطر شگفت زده میشن.
این عطر یکی از بهترین رفرنسهای آمبره .راجع به کیفیت ساخت این عطر حرف زدن مثل اینه که در روشنایی آفتاب قلم فرسایی کردن.
بطور کلی نت آمبر مورد علاقه م نیست و این جا هم برام مصداق داره.تقریباً هیچ کار آمبری نبوده که دوستش داشته باشم.
خطر خرید بلایند بای این کار از بیخ گوشم گذشت.قیمت دو میلیون پریسال و پنج میلیون الان......خخخخ

O Hira SHL777
از کجا شروع کنیم راجع به #امبر یکم ساده حرف بزنیم. عبدالسلام عطار بهترین کلکسیون فسیل #کهربا توی دنیا رو داره. نبوغ و قدرت و علم و یکتا بودن عبدااسلام به کارش اومد و تونست شیوه ی "تقطیر خشک" رو برای استخراج روغن از فسیل کهربا ایجاد کنه. عبدالسلام توی وبلاگش نوشته بود که بوی این روغن شبیه به بوی کندر ترش و دودی هستش تقریبا. همینجا این نکته رو پس اصلاح کنیم: میشه از فسیل امبر روغن و رایحه استخراج کرد اما خب وقتی میدونیم رایحه ش چطور بویی داره پس چرا با ترکیب مواد مختلف نسازیمش؟ آکورد امبر رو بارها و بارها براتون توضیح دادم. بیس تیپیک و معمول امبر اینجور ساخته میشه: وانیل+استیراکس+ لادن.
بسته به اینکه مقدار کدوم یکی بالاتر باشه رایحه ی اکوردمون فرق میکنه.بسته به اینکه چه نوعی از مواد بالا استفاده بشه هم همینطور. حالا گاهی هست که این موارد بالا با موارد دیگه ای جایگزین میشن. اون چیزی که افراد آماتور راجع به امبر میشناسن اینه: خونگرم. یکم اسپایسی. یکم دودی. تاریک.
به مرور آکورد امبری از یه رایحه ی حیوانی گلی تا رایحه ی شیرین و گرم و خوردنی تنوع پیدا کرد.
من روغن استخراج شده از فسیل امبر رو تونستم استشمام کنم. خیلی از عطارای دنیا در اول راهشون محکومن به اینکه از " ادن بوتانیکال " سفارش روغن استخراج شده از فسیل امبر رو بدن تا بدونن قرار هست چه درک اولیه ای از امبر داشته باشن. روغنی که از فسیل سی میلیون ساله ی درختان کاج هیمالیا استخراج میشه. واو به واو تفسیر بویاییش رو بخونید: تاریک. غلیظ. مه آلود. دودی. گرم. چوبی کاملا خشک. چرم حیوانی خشک. کمی اسپایسی و شیرین و گزنده.
اما برسیم به استفان هامبر لوکاس. بعد از عبدسلام عطار هیچ کس و هیچ کس و هیچ کس توان خلق چنین سناریوهای تاریکی رو نداره. سناریوهایی که نویسنده شون هرگز رنگ روشنایی رو ندیده. جادوی سیاه و به نوعی والدمورت جهان عطرسازی. فانتزی های سحر انگیزی که در خلا محتوم رخ میدن. رنج قیمتی بالای عطرهای این برند باعث شده که در کتگوری مقایسه با روژا پارفوم مورد بحث قرار بگیرن. بین داو و استفان هامبرت فاصله از سفیدی تا سیاهیه. با هر ذایقه ای شما میتونید مخاطب داو باشید اما سد بزرگ سیاه و جادویی و اسرار آمیز استفان هامبرت لوکاس تنها به درصد معدودی از شما اجازه ی ورود میده. "او هیرا" ( با تلفظی که براتون آشناست) عطری هست در ارتباط با استحاله ی جادویی آکورد امبری بر پایه رزین و رزن های امبرینای موجود در لادن در کنار روغن استخراج شده از فسیل امبر و طعم بالزامیکی تاریک و سیاه پچولی. بی هیچ امبرگریسی در این بین.
.
.
.
من توصیف کاراکتر این عطر رو پاک کردم از متنم که دلیلی براش دارم که بعدها اینجا اشاره میکنم بهش.
.
.
و در مورد سوال دوستان.
قبلل چندین بار در رابطه با نحوه ساخت آکورد امبر صحبت کردم اینجا. آکورد امبر اینگونه ساخته میشه :
وانیل +بنزوئین + رزین+ ...
اون سه نقطه توسط اسپایس ، چوب ، عسل و کاکائو و نوارد دیگری میتونه پر بشه و شکل آکورد امبر تغییر میدا کنه. در بعضی متون دیدم که نمیشه از فسیل امبر (همون فییل چند صد هزار ساله ) اویل استخراج کرد. چرا میشه. منتها همونجور که توی متن گفتم خیلی هزینه بر هست. و عطارها ترجیح میدن بوی اون رو بازسازی کنن..

گفتم که کهربا (خارج از موضوع عطر) صمغ فسیل شده و سفت شدۀ درختان (عموما سوزنی برگ) هست که در طول میلیونها سال به شکل فسیل در میاد. (به گفته ای بالای ۹ میلیون سال نیاز هست برای اینکه صمغ تبدیل به فسیل کهربا بشه) گرچه این فسیل به دلایل مختلف توی عطرسازی به کار نمیره و بیشتر به عنوان سنگ زینتی کاربرد لوکس و تزیینی داره، برخی شواهد تاریخی حکایت از سوزاندن خرده های ریز فسیل کهربا توسط اقشار متمول و طبقات فوقانی جوامع سده های پیش میکنن. تاریخ عطر با دود شروع شد. واژۀ fume توی کلمۀ perfume به معنی دود که از زبان لاتین به زبانهای اروپایی رسیده نشون میده که در سوزاندن چوبها، برگها، رزینها و صمغ ها برای خوشبو کردن لباس یا محیط رواج داشته. همونطور که پیشتر هم اشاره شد تدخین جهت ضدعفونی کردن و خوشبو کردن محیط زندگی و دفع بیماری هم انجام میشده؛ گرچه فسیل کهربا در مقایسه با کافور و برخی بخورها و رزین ها و صمغها که توی پزشکی استفاده میشدن، حضور بسیار کمرنگی تا حد صفر داشته. در طراحی مقابل که در سال ۱۷۷۶ کشیده شده یک بیمار مبتلا به سفلیس رو میبینین که به جز سرش بقیه بدنش توی جعبه ای چوبی محبوس مونده و از زیر با دود جعبه رو پر کردن تا پوست بیمار از مرض زدوده بشه. این آلت برای خیلی از بیماریهای مرگزای قرون گذشته بکار میرفته. همچنین سوزاندن بخورها و رزینهای مختلف در اماکن مذهبی مسیحیت، یهودیت، شینتوئیسم، بودیسم ریشه در تفکر پالودن و تمیز کردن فضای مقدس داره.

اما کهربای استفاده شده توی عطر چیه پس؟ حضور ماده ای که توی عطرسازی مدرن amber خونده میشه از نیمۀ دوم قرن نوزدهم با انقلاب سنتتیک شروع شد. کهربای مخلوط توی ترکیب عطر صمغ فسیل شدۀ درخت نیست. تنتور یا اسانس یک رزین درختی هم نیست، بلکه ترکیبی هست که از عناصر پایه تشکیل میشه که حداقل سه قسمت داره: یک نُت شیرین، یک نُت پودری و نهایتا یکی نُت شرقی که ایده و کانسپت کهربا رو پیاده کنه. عنوان اَمبر یا کهربا نه بخاطر قرابت بویی این ماده با سنگ کهربا، بلکه صرفا بخاطر حس گرم و گداخته ای هست که رنگ کهربایی و فضای شرقی رو تداعی میکنه. کهربا یا امبر توی عطرسازی یک نُت نیست بلکه یک اکورد هست. یعنی ترکیبی منسجم که عناصر تشکیل دهندۀ اون ماهیت فردی خودشون رو از دست میدن تا فرم دیگه ای از رایحه رو شکل بدن.پیش از اینکه ادامه بدم یه پرانتز باز کنم که چیزی به نام “اسانس طبیعی کهربا” (amber essential oil) وجود نداره چرا که در وهلۀ اول اسانس مربوط یه گیاهان میشه و کهربای طبیعی یک صمغ سفت شده هست و قابل اسانس گیری نیست. البته برخی عطارهای آرتیزان توی مواردی استثنایی از کهربای طبیعی توی عطر استفاده کردن که گویا بوی چندان مشخصی هم نداره. از طرف دیگه صمغ درخت نراد (Fir) که یکی از بزرگترین منابع اولیه کهربا هست به صورت انگم و سفت نشده توی عطرسازی بکار میره که به هیچ وجه جزو روایح کهربایی حساب نمیشه. این دلیلی دیگه هست برای اینکه ثابت کنیم کهربا به صورت سنگ طبیعی توی ترکیب عطر وجود نداره. تو سال ۲۰۱۴ برند فرانسوی Stéphane Humbert Lucas 777 عطری رو بیرون داد که بنا به ادعای برند از کهربای فسیل شده ساخته شده بود. عطر Ô Hira چیزی نبود جز یه تلۀ تبلیغاتی بسیار موفق که از فقر دانش عموم در مورد پایه و اساس عطرسازی ارتزاق میکرد. عطر به وضوح دوز بالایی از صمغ لادن رو توی ترکیبش داشت و چیزی نبود جز یه اکورد کهربای خوش ساخت.

ایدۀ اکورد کهربا (amber) توی عطرسازی تو قرن ۱۹ با کشف وانیلین (Vanillin وانیل سنتتیک که بوی کیک مانند مشخصی داره و توسط Georges de Laire در شرکت Haarmann & Reimer کشف شد که امروز با نام شرکت Symrise ادامه فعالیت میده) رقم خورد که در هماهنگی با صمغ لادن (Labdanum) که توی اون زمان بین عطرسازها خیلی محبوب بود، تشکیل فضایی شرقی، شیرین، اغواگر و اسرارآمیز داد. گرچه کشف وانیلین انقلابی رو رقم زد اما در حقیقت کهربا مدیون حضور صمغ لادن (صمغ استخراج شده از Cistus Ladanifer) هست که رایحه ای چرم مانند، عمیق و تلخ/شیرین داره. به جز وانیل و لابدانوم مواد بنیادی دیگری هم توی ترکیب اکورد کهربا حضور دارن. یکی از اونها بنزوئین (Benzoin) هست؛ صمغی که از درخت ناقوس گـُل (Styrax Tonkinensis یا Snowbell یا Storax) استخراج میشه و رایحه ای شیرین و کاراملی-وانیلی داره.اگه حواستون پرت نمیشه یه عنصر کلیدی دیگه رو هم باید معرفی کنم اما قول بدین باز دچار اشتباه شباهت نام نشین چون این عنصر خودش استیرکس نام داره! استیرکس رزین استخراچ شده از درخت Liquidambar Orientalis هست که بویی شبیه چسب، خاک و دارچین داره. این درخت از تیرۀ انجیلی ها هست و بومی مناطق جنوب ترکیه هست و در ترکی بهش Sığla میگن اما تو فارسی اسم دقیقی براش نداریم. برخی منابع اون رو درخت عنبر سائل نامیدن که همین نامگذاری میتونه منشأ یک اشتباه دیگه باشه. بنابراین فعلا تا اسم دقیقی براش پیدا کنیم به همون اسم لاتین یا صمغ استیرکس خطابش میکنیم.

..دوستان عزیز جناب لطفی ،م.س. و محمد گرامی
حالا که بحث او هیرا بالا گرفته ،نظرتون نسبت به کار Ambre Loup از برند Rania jچیه؟
این رو هم ایکاروس عزیز بمون معرفی کرد بعنوان یه شاهکار.
من یک سمپل ۵ میل ازش دارم.واقعاً کیفیت بینظیری داره.برای درک یونیک بودنش احتیاجی به کلنجار رفتن زیاد نداره ولی قدر مسلم هر چه زمان زیادی برای تست بگذره بیشتر پی به عظمت این کار برده میشه.
این کار به نظر آکورد آمبری داره و نت آمبر نداره اگه درست گفته باشم.
دوستان عزیز ،نظر شما رو به این اثر خواستم بدونم.
حیف که ایکاروس عزیز نیست !
و خدا رو شکر که شما هستید.
فدای لطف و صفاتان