AMOUAGE - Memoir for men

هوای مه‌آلود امروز باعث شده بود تهران لندن عصر ویکتوریا شود؛ وقتی این هوای مرموز را از پشت پنجره دیدم بلادرنگ فقط یاد یک عطر افتادم؛ مموار؛ بوی مه‌آلودش بدون اینکه اسپری کنم توی بینی‌ام پیچید؛ زیر لب زمزمه کردم شاهکار امواج جان می‌دهد برای این هوای فوگی؛ هوایی که تنهایی را بیشتر می‌کند و هیچ چیز به چشم نمی‌آید؛ همه چیز در پرده‌ای از ابهام فرو رفته است.

در مقدس‌ترین محل بیت هامیقداش هاریشون (معبد سلیمان؛ هیکلِ مقدس) اطاقی است که به قدس القداس معروف است؛ در آن جا هیچ چیزی نیست و فقط یک پرده قرار دارد و معروف است در پشت پرده یهوه حضور دارد. شعر فاش گوی اسرار خیام چون پرده در افتد نه تو مانی و نه من اشاره به همین نکته دارد. تنهایی؛ مه؛ راز سه کلیدواژه مموار هستند. نمی‌دانم خانم کارین وینچن اسپهنر تحت چه عوالمی این عطر آفریده؟ اصلن امکان ندارد شما در حالت عادی حتا این عطر بو کنید و لذت ببرید؛ این یک عطر عادی نیست.

نام بردن از عناصر تشکیل دهنده این عطر بیهوده است؛ فقط باید آن را بو کنید؛ مثلن نعنایی که اینجا استفاده شده با تصور ما از نعناع خیلی فرق می‌کند؛ نعناع مموار به شدت یادآور کافور است؛ کافوری سرد و نمور که در مناسک مذهبی به شدت استفاده می‌شود؛ یا بوی اینسنس که در تصورات ما وجود دارد خیلی فرق می‌کند با هنری که در این عطر نهفته است؛ اگر اهلش نباشید بوی دود خفه‌تان خواهد کرد؛ انگار دارید موتور دیزل استنشاق می‌کنید؛ در مموار اینسنس به راستی بخار معطر است؛ این بخار یا به قول شما بخور؛ از چی می‌آید؟

افسنتین گیاهی است علفی، پایا، دارویی. یکی از مواد تشکیل‌دهنده در شراب ورموت. این گیاه به علت دارا بودن توژون خاصیت روانگردان دارد.

ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻫﺎﯼ ﺭﺍﺯﺁﻟﻮﺩ ﺯﻧﺪﮔﯽ اﺳﺖ. ﺍﻣﺎ ﺁﺩﻡ‌ﻫﺎ ﻣﻌﻤﻮلن ﺍﺯ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﻭﺣﺸﺖ ﺩﺍﺭﻧﺪ، ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺩﻟﯿﻞ ﺯﻧﺪﮔﯽ جمعی ﺭﺍ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﻣﯽ‌ﮐﻨﻨﺪ. ﺩﺭ ﺯﻧﺪﮔﯽ جمعی، ﺷﻮﺭ ﻭ ﺳﺮﻣﺴﺘﯽ ﻣﯽ‌ﻣﯿﺮﺩ. ﺑﺎ ﺍﯾﻨﮑﺎﺭ ﻓﺮﺩﯾﺖ ﺗﺒﺎه می‌شود. ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﻣﻮﻫﺒﺖ ﺍﺳﺖ. ﻫﺮ ﮔﺎه ﻓﺮﺻﺖ ﮐﺮﺩﯼ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺎﺷﯽ، ﺍﯾﻦ ﻓﺮﺻﺖ ﺭﺍ ﻏﻨﯿﻤﺖ ﺑﺪﺍﻥ. ﺳﻌﯽ ﻧﮑﻦ ﺍﺯ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﺑﻪ ﻫﯿﺎﻫﻮ ﺑﮕﺮﯾﺰﯼ. ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺗﺪﺭﯾﺞ ﺑﺎ ﺧﻮﺩﺕ ﻣﺎﻧﻮﺱ ﻣﯿ‌‌‌‌ﮑﻨﺪ. ﺍﮔﺮ ﺑﺎ ﺧﻮﺩﺕ ﻣﺎﻧﻮﺱ ﻧﺸﻮﯼ ﻭ ﺑﻤﯿﺮﯼ، ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺭﺍ ﺑﺎﺧﺘﻪ‌ﺍﯼ! تنهایی کار آدمیزاد نیست؛ تنهایی ذره‌ای از آن ذات لایتنهایی است که زمین و زمان را درهم پیچیده؛ شوریدگی از تنهایی می‌آید و اینجاست که شاعر رفاقت می‌گوید: تنهایی به ما منت گذاشته که سراغمان آمده.

این عطر به تمامی کاراکتر ی رو داره که من دوست دارم.کاراکتر مردی میانسال ،جدی ،متفکر ،خسته ،تلخ ،تنها و بی حوصله.اهل مبارزه و درگیری و مقاومت.از زندگی کردن خسته ست ولی امیدش رو از دست نمیده.
با وجود وضع مالی و رفاهی خوب باز هم تنهاست.میخواهد درد دل کنه و حرف بزنه ولی هر بار ترجیح میده سکوت کنه.
این عطر برادر دو قلوی Epic از همین برند آمواج هست.
بی اندازه دوستش دارم.
10/10

"هنوز" موفق نشدم رایحه ای مثل Memoir پیدا کنم.

جنس رایحه تیره هست و یادآور رنگ های قهوه ای تیره و سوخته، زیتونی تیره و صد البته سیاه هست. عملکرد آن در پخش رایحه بسیار ضعیف (نمونه 2022) که تا حدی برخواسته از جنس رایحه آن نیز هستش، اما ماندگاری نسبتا معقولی داره. طراحی شیشه عطر براق هست که شخصا ترجیح می دادم مات و کدر باشه با توجه به ذهنیت که از رایحه دارم.

در ادامه سعی شد حس و حالی که از Memoir برای من تداعی میشه رو به رشته کلام در بیارم، امید که مفید بوده و ارزش وقت شما را داشته باشد.


"ناگهان اشتیاق عجیبی احساس کرد که همه چیز را همین جا رها کند و خود به همان‌جایی برود که از آن آمده بود، و برود به جایی، هر چه دورتر بهتر، جایی دورافتاده و فورا برود، بی‌خداحافظی با کسی. احساس می‌کرد که اگر، ولو چند روز دیگر، آنجا بماند به داخل این دنیا کشیده می‌شود ..."
(ابله- داستایوفسکی)

اواسط زمستان است.
سوز سرمای بهمن، از لابه لای درز های پنجره چوبی قندیل بسته، همچون سنگی زبر، موزیانه نوک انگشتان پاهایت را سمباده ای سرد می کشد. غرق در ملاحفه ی سنگین سفید سخت دوخت شده ات، به خوابی گرم فرو رفته ای.
صدایی از دور، شاید فرسنگ ها دورتر به گوش می رسد. نور سوخته چراغ نفتی، صورت ات را گرم می کند و با چشم هایی خمار و تنی فرسوده، گوش می دهی. گویی کسی نامت را زمزمه می کند و سوسوی باد، این نجوای نا مشخص را دست به دست به تو می رساند.
نگاهی به عقربه های محزون ساعت دیواری ات می کنی. نبض ات هماهنگ با صدای تیک تاک، به آرامی می زند و از خودت میپرسی،
چرا باید در نیمه شب چشم باز کنم؟ چه کسی من را از خواب بیدار کرد؟ چرا شهر انقدر در سکوت است؟

خیره به پنجره بخار گرفته، دست ات را به آرامی روی شیشه می گذاری تا کمی از سوز گرگ میش زمستان را حس کنی. بعد از کمی کلنجار با قفل زنگ زده آن، ناگهان بادی تند، گوش هایت را سرخ می کند.

چند لحظه ای به درخت های کنج باغچه و شاخه های ریخته شده اش خیره می شوی و در ذهن ات مدام فکر میکنی که چطور یک گیاه ظاهرا بی روح می تواند این چنین از خود آرامش و ثبات داشته باشد که حال با فرسایش تمام شاخه ها و میوه هایش، همچنان هر بهار دوباره سبز می شود.

بوی هیزم سوخته شب گذشته که بواسطه برف زمستان نمناک شده و در میان سنگ چین های بالای خانه ات آرام گرفته، توجه ات را به سمت منظره شهر می برد.

شهر در خواب زمستانی است. خورشید هنوز پشت پرده در انتظار فرمان طلوع است و قاب حیات شهر گویی در آبی گرگ و میش فرو رفته است. نه صدایی از فرسایش لاستیک خودرو ها بر آسفالت می آید و نه خبریست از موتور سیکلت و کلنجار هایش با دست انداز های خیابان های شهر. خانه ها خاموش از نور و صدا و شهر در سکوتی سرد فرو رفته است.

به ناگاه تنت لرزشی می کند و سرما به مغز استخوان ات میزند. نگاهی مضطرب به ساعت دیواری می کنی،
بله وقت اش شده.
صدای غل غل حباب های سماور جوشیده، بوی تند زنجبیل و چای که آمیخته به عطر خوش سبوس نان شده، به ناگاه این ذوق را در تو ایجاد می کند که بگذار تا خورشید چشم باز نکرده است، چای داغ و لب سوز در میانه زمستان، با درختان به اشتراک بگذارم. به آرامی صورت ات را به لیوان داغ چای نزدیک میکنی و با با مطانت به درون آن هوا میدمی تا این چنین صورت ات را گرم از عطر و حرارت آن کنی.

از کشو چوبی میز تحریر وفادار ات، چند سیگار برگ و کبریت بر میداری و پالتو پشمی قهوه ای رنگ همیشگی ات را که کم و بیش اندکی بوی آتش می دهد به تن می کنی. چمدان چرمی سیاه ات از گوشه اتاق چشمک می زند و با شتاب به سمت در خانه می روی.

دستگیره در دست ات فشرده شده و جیر جیر می کند و نگاهی زیر چشمی به اتاق و خاطرات اش میکنی، وجدان ات آسوده است اما بی قرار و کم تجربه.
صدای سوسوی باد هنوز از دور به گوش می رسد و ضربان قلب تو نیز بیشتر می شود، گویی که به دیدار کسی میروی که یک عمر تنها نامه هایش را خوانده ای. اما او کجاست؟ صدایش چطور برای تو قابل تشخیص است؟ خاطرات ام و زندگی ام را چه کنم؟
سرما گردن ات را نوازشی آرام می کند. تنت دوباره لرزه ای میکند و اما ناگاه دوباره با گرمای تنت آرام می شوی. فکرت در تلاطم است اما دلت آرام.

وجدان ات آسوده است که باید بروی، اما به کجا و کدامین جهت اش برایت مبهم است. گرمایی از درون حس می کنی، شوقی در دلت اما مقصد و مقصود اش برایت نامعلوم.
نگاهی به آسمان تیره سحر و شهر پوشیده در گرگ و میش پنهان در برف اش میکنی. دستگیره را به آرامی خم کرده و در را می بندی.
- آری، مقصد در حرکت است، باید این ندا را پاسخ دهم.


ارادتمند

آمواج ممویر
اسرار آمیز
دوست داشتنی
رفیق تنهایی
و چون انسانهای سر به زیر و ساکت با هر بار تماس باهاش یه مفهوم جدید بهت ارائه میده و همیشه حرفی واسه گفتن داره لذا خستت نمیکنه

و اما ممویر از امواج
در ابتدا بوی تند نعناع و سبزیجات به مشام میرسه که ممکنه باعث دلسردی بشه ولی اگر کسی با کارهای امواج اشناییتی داشته باشه میدونه که باید زمان بده. بعد از بیست دقیقه اون تندی نعناع سرکش میکنه و عطر خودنمایی میکنه. فکر نمیکنم زیاد بازخورد از عوام به همراه داشته باشه و اون کاراست که باید برا خودت بزنی .
شاید یه 20 درصد شباهتی به آنر از همین برند هم قابل رویت هست داخل این کار ولی این کار برای شامه من خوش تر اومد. این کار تیره تر جنگلی تر و پرمفهوم تره.
بهتره یه بیست دقیقه نیم ساعت قبل از بیرون رفتن اسپری بشه روی لباس تا بازخورد بهتری به همراه داشته باشه.
و در نهایت باید اضافه کنم تمامی کارای امواج اگر با شامه شما مچ بشه دل کندن ازش سخت میشه براتون.

هوا سیاه به کردار قیرگون خفتان
فلک کبود نمودار نیلگون مغفر

چو اخگر اخگر هر اختر از فلک رخشان
وزان هر اختر در جان من دو صد اخگر


این رایحه رو از دست ندید

درود بر عاشقان دنیای عطر و ادکلن...

از میان روایح غنی و فاخر آمواژ، اینترلود مثل یه ملودی ملایم و معتدل هست که عود و چرم رو همه حس میکنن و کیف میکنن...
اما رایحه ممور مثل یه سمفونی چندلایه‌ هست؛ هرچی شامه تمرین‌دیده‌تر باشه، دیسکت بیشتری رو کشف میکنه.
این تفاوتشه که دنیای عطر رو جذاب می‌کنه؛ هم ملودی ساده‌ها لازمن، هم سمفونی‌های پیچیده...

و در پایان سپاس از پرفیومرز های اسطوره ای که این تجربه‌های چندبُعدی رو به دنیای عطر و ادکلن هدیه می‌کنن

چند وقت پیش تو بازار واسه تست و خرید رفته بودم
چندین نمونه های کپی از امواج وجود داشت مثل اینترلود ممویر و اپیک ...
یک نمونه بود که اصلا هیچ تفاوتی نداشت چه از لحاظ کیفیت شیشه و وزن در و حتی نگین
تنها راه تشخیص این بود که در شیشه امواج های اصلی فقط در حالتی نگین رو به جلو باشه بسته میشه بخاطر اون حالت اهن ربایی ولی های کپی تو هر زاویه ای باشه در بسته میشه

هر موقع تصمیم میگیرم 7 8 مدل کارهای امواج رو تست و مقایسه کنم تا به ممویر میرسم ناخودآگاه مقداری صبر میکنم. این تاریکی فقط و فقط برای لذت شخصی عالی عمل میکنه .دل کندن از اون رایحه در تنهایی سخته. به تعبیری اگر میشد روزی با عطر یک سری از درمان ها رو انجام داد توسط بوییدن این کار برای افراد درونگرا با دوز بالا تجویز میشد .

سلام مجدد دوستان خوشبوی عطرافشان
تجربه شخصی بنده راجع به ممویر:
ابتدای عطر با بوی نعناعی که کلی فلفل روش خالی کردن شروع میشه با اتمسفر دودی و بخوری که ممکنه با خودتون بگین خدایا چرا پولمو دور ریختم. ولیییییی کافیه یه ربع دندون رو جیگر بذارین تا این اسب وحشی سرکش آروم بشه و اونجاس که کم کم رایحه ی رز و وانیل بینیتون رو قلقلک میده انقد خوب بالانس شده این وانیل که اصلا دل زننده نیس. فضای وتیوری و چوبی کار بسیاااار کنترل شده عمل میکنه. برای من قسمت چرمی آخرای کار وارد عمل میشه چقدددد دلنشین و بخوری رایحه ی نمناک چوبهای یه جنگل در حال تخریب که به تازگی آتیش گرفته و توسط بارون خاموش شده و بوی بکر زمین ازش بلند میشه رو حس میکنم. اصلااااا انتظار یه کار چرمی از ممویر نداشته باشین.
امتیازات شامه ی بنده به ممویر
ماندگاری ۸ پخش بو ۱۰ سیلاژ ۷ کیفیت رایحه ۱۰
در پایان عرض کنم بلایند بای نکنید خواهشا. این رایحه رو از دست ندید دوستان.
تنهاییم را با سکوتت تلخ کردی آتش زدی بر جان و دل اما چه سردی
لبخند تلخی بر لبانت نقش بسته گویی از اینکه با منی دنیای دردی