JOVOY PARIS - Psychedelique

فوق العاده ... روان گردان ... فوق مردانه ... پر قدرت ... پخش عجیب غریب ... بمب پچولی ... توی کلکسیون هر عطربازی باید باشه ... واقعا بعضی از عطرها اصلا جایگزین ندارن ... توی هوای سرد به خودت بزن و هر جایی وارد شی اونجا در تصاحب خودته !

برای ساکنین مناطق زاگرس نشین این عطر یادآور خاطرات مادربزرگ هاست
جایی که عادت داشتن توی خورجین هاشون یک عالمه دارو و گیاه و گل خشک با خاصیت درمانی با خودشون همراه کنند تا وقتی که یک نفر دلش یا سرش درد می گرفت همون ها رو به صورت جوشنده به خوردش بدن 😁
سایکدلیک عطر بسیار گیاهی و دارویی سرکشی است که به جز فضایی که ترسیم کردم شما رو یاد عطاری ها هم میندازه
اگر که این فضای شاعرانه ی نظرات دوستان عزیزم شما رو کمک نکرد باید خدمتتون عرض کنم که قبل از اسپری کردن یا خریدش باید آمادگی ذهنی داشته باشید که احتمالا بازخوردهای منفی خواهید گرفت
چرا که این عطر به شما لبخند نخواهد زد تا انتها خشک جدی و خودخواه باقی خواهد ماند و به طور خلاصه بگم که باید کاریزمای پوشیدنش در شما وجود داشته باشه تا بتونید استفاده ش کنید
اگر آدمش نیستید یا استایلش رو ندارید برای خودتون دنبال دردسر نگردید

حیفم میاد سایت به این خوبی سمپل عطرای نیش امثال همین عطرو نداره و حتی خود باتل رو

کاشکی تو قطار این عطر وانیل و رز سوار نمیشدند

بی تو معبود من زندگی نتوانم،،،، حضرت سایکدلیک....

جووی پاریس سایکدلیک. هیچوقت فکر نمی کردم با عطرهای خاکی گیاهی بتونم کنار بیام. اولین مواجهه م با این عطر هم همین حس رو القا کرد. چون همین چند روز پیش در فضای بسته روی یه پیراهن تمیز امتحانش کردم. یه عطر تند و جدی و سنگین. مرکباتش فقط همون لحظه اول حس میشه ولی بعد رایحه چوبی گیاهی تندش غالب میشه. یک ساعتی که گذشت فضای اتاق به شامه من تا حدی بوی نامطبوعی گرفت (مثل بوی عرقی که روی یه رایحه چوبی نشسته باشه) البته اونقدری نبود که آدم رو فراری بده. نمیدونم این رایحه خودشه یا بخاطر این بود که توی فصل نامناسب و فضای بسته تستش کردم. بعد از اون هر چی سراغ اون پیراهن می رفتم و بوش می کردم بیشتر شیفته ش می شدم. که فکر کنم مربوط به اون قسمت مشک و وانیل خوردنی آخرشه که فیوریت من و اکثریت خانم‌هاست. در مجموع اگر اون تجربه جزو ساختارش نباشه عطر شیک و منحصر به فردیه. با پخش بوی و ماندگاری خیلی خوب. به نظرم این عطر دو روی متفاوت داره. یه طرف یه رایحه محکم و شیک مردانه که در عین جذاب بودن آدم رو به عنوان مخاطبش در یه فاصله مشخصی نگه میداره و اجازه نزدیک شدن بهش نمیده. و روی دیگه ش که مربوط به درای داون کار هست بسیار صمیمی، اغواگر و دلبرانه است. که از اون جدیت کار کم می کنه. در کل یه عطر با رایحه شیکِ به ندرت شنیده شده از یه آقای میانسال جوان جذاب.
_سن پوشش تقریبا بالای ۴۰ سال. با تیپ رسمی. کژوال هرگز. یکی از آقایون گفته بود با رکابی اوکی هست ( پناه بر خدا!!!!!!) _مهمانی های رسمی و موقعیت های اداری.
_به هیچ عنوان یونیسکس نیست و صد در صد مردانه است.
_برای قرارهای عاشقانه صرفا اولین قرار که رسمی هست و قراره یه تصویر مردانه شیک و تکرار نشدنی از شما در ذهن مخاطبتون بسازه (توصیه می کنم زیر ۳۵ سال به هیچوجه استفاده نشه. چون این عطر در عین حالی که ممکنه روی تن یه فرد ۴۰ ساله جسور، زیبا و جذاب جلوه کنه روی تن یه جوان ۳۰ ساله حس پیری، درونگرایی و خستگی القا می کنه. البته اینو برای آقایونی گفتم که بازخورد مخاطب از جنس مخالف براشون مهمه وگرنه نظر شخصی ام اینه که اگه آدم خودش از رایحه ای لذت می بره نباید بخاطر نظر دیگران اون احساس لذت رو از خودش دریغ کنه.

روزتون عطرآگین

چه اسم مناسبی .روانگردان .شدیدا اعتیاد آور

دوستان عزیز عطرافشانی درود و سلام مجدد خواهشا اگه کسی عطری مشابه سایکدلیک با همین رایحه پچولی و حذف نت بیسکویتی وانیلی بلده بگه البته با پخش بوی بالا؟

سایکدلیک بهترین اسمی بود که میشد برای این عطر انتخاب کرد. هیچ وقت نفهمیدم با این عطر چند چندم، گاهی چنان شیفته اش میشدم که روزها همراه جدانشدنیم میشد و گاهی هیچ حسی بهش نداشتم.
دیروز از صبح تا شب چند جای مهم باید میرفتم، جهت احتیاط عطر رو هم با خودم بردم تا تمدیدش کنم، بماند که چه ها شد و اون وسط ها از دستم سر خورد و ترکید و من خود به چشم خویشتن دیدم که جانم میرود...
با این اوضاع احوال دلار قدر داشته هاتون رو بیشتر بدونید که ممکنه عطر هم برامون تبدیل به کالایی دست نیافتنی بشه...

مواجهه اولیه‌ی سردرگمی داشتم، شروع دیوانه‌وار رز بعد از سومین باری که در طول هفته باهاش گلاویز شدم خبر از شکل متفاوت تقطیر میداد.
ناگهان راز آشکار شد‌.
برای من شبیه این بود که دوریان‌گری اسکاروایلد ناگهان میانه‌ی دهه هشتاد وسط یه اتاق نشسته که پشتش پنجره رو به باغ مرکبات باز میشه، یه گل رز بین دندوناش گرفته، دکمه‌های پیراهنش بازه، توی فراز و فرود موسیقی راک و ترشحات، کسانی که میان سمتش و گونه یا جناق سینه‌ش رو میبوسن، اون نشتِ ترشحِ تن به تن و پوست به پوست، تیره روشن رشحات و عطرهاشون، شیرینی وانیل و کهربا و لابدانیوم و گزندگی پچولی رو میمالن به رایحه‌ی مُشک که از شال بلند بنفش اشرافی‌اش ماسیده تا ناف و داره شره میکنه به ساتن پیراهنش. دوریان سر جاش میمونه، تو یه قدم عقب میای از خودت، ناگهان اون ترکیب آشکار میشه.