PARFUMS de MARLY - Haltane

به حق ، ظریف ترین «تابویی»که در دنیای عطر میتونستی بشکنی ، همین برند بود.
کاش سلیقه هم نظر داشت تا تو را نقد کند ولی کوبش به اینچنین ... نه!

چه پدرکشتگی دارین با این برند!

این کارش تکراری ولی لیتونش خدایی خوبه.

اسمش مگه سلیقه نیس؟ باید درمورد سلیقه هم بشینیم توی سایت عطر و ادکلن که عنصر اصلی هست حرف بزنیم؟ چقدر عجیب و چقدر خنده دار . مشکل کامنت من چیه؟ نظر شخصی من اینه درسته؟ تاحالا با خودتون سبک سنگین کردین که وقتی به نظر یه نفر جواب میدین چه جوابی دارین میدین؟ این نظر به شما آسیبی میزنه؟ خیر. آیا این نظر از طرف یه چهره ی مشهوره که باعث بشه توی نظر مشتری های این برند تاثیری بذاره ؟ خیر . پس شما درواقع با آزادی حتی داخل یه سایت هم مشکل داری درسته؟ چقدر ترسناکه . شما به اندازه یک کامنت قدرت داری و اینجوری به نظر شخصی دیگران .... اگر ابعاد قدرتت زیاد بشه چیکار میکنی؟

نظر مخالف یک غریبه نباید روی ثبات سلیقه ی شما تاثیر داشته باشه . گارد شما میگه با کوجکترین نظر شخصی دیگران اون هم تو یه فضای آزاد و بزرگ سلیقه ی شما خدای نکرده دچار تزلزل میشه؟ فارغ از همه ی بحث ها درمورد جهان آزاد به نظر شما باید درمورد اینکه یک عطر هم یک اثر هنری هست و چون عمومی شده میتونیم نقدش کنیم هم دوباره بحث کنیم؟ به نظرتون غیر حرفه ای نیست؟ اوقاتتون خوش

پدرکشتگی با یک برند به این بزرگی؟ ابن جملات کنار همدیگه عجیب هستن. یک نظر شخصی و تمام . میبینم که تو این سایت به این سابقه ی درخشان و ارزنده انگار هنوز باید با بقیه درمورد مفهوم سلیقه، یعنی ابتدایی ترین عنصر درمبحث عطر بحث های طولانی کنیم. و این میتونه برام مایوس کننده باشه. خیلی ساده ست . من هر کدوم از محصولات اورجینال این برند رو که دیگران داشتن و تست کردم به شدت برام ساده بوده و این اورریتد بودن امروزی اونو هرگز درک نکردم . چرا که بسیار تک بعدی عمل کرده . و این برای من بوده . آیا توضیح این سخته؟

این تابو شکنی نبود. چون تابو نیازمند سنت و قداست در بکگراند هست . و اینجا با قداست و سنت روبرو نیستیم پس در نهایت تابویی هم وجود نداره که اونو بخوایم بشکنیم. خدمت دوستان هم که کم طاقت بودن و نظر شخصی من برآشفته شون کرده بود عرض کردم ، اینجا فقط سلیقه مطرح هست . مثل سلیقه ی شخصی خود من که گاهی به شدت مینیمالیستی عمل میکنه و در اکثر موارد ماکسیمال . اما میدونید چه چیزی برای من جالب شده؟ اینکه درجهان عطر حتی شامه ی خودمون هم برای ما همیشه سورپرایزهایی رو میکنه و ما هربار میفهمیم هنوز حتی خودمون رک هم به درستی نمیشناسیم . اصلا زیبایی و اعجاز جهان روایح همینه که دوسش دارم . پس تصور کنید حالا گارد گرفتن در مقابل نظر من غریبه چقدر برداشت دور و عجیبی میتونه باشه( ضمن درنظر گرفتن شعار آزادی که میدیم و گاهی میفهمیم خودمون هم طاقتش رو نداریم) ایام به کام

ضعف و عدم خلاقیت تو عطر بنظرم تک فاکتور نیست، درمورد مارلی چیزی که اگر کسی منکرش بشه بحثو کش نمیدم اینه که بنسبت روایح ژنریک و سبک دیزاینری که ارائه میده و تازه بودن برندش و ادعای نیش بودنش، داره تگ قیمتی بسیار مضحکی رو عطراش میذاره. البته خوب بلده بازارو داغ کنه و تارگتش هم خوب شناخته، افرادی که نه میخوان دیزاینر پوش باشن(چون از کاسب شنیدن عطر نیش=دست هرکسی نیست، حیح😎.) نه میخوان/کشش دارن برای لاین های گرون اکسکلوسیف و نیش های خفن هزینه کنن. خریدار فکر میکنه داره «عطر نیش» میپوشه و بابتش خوشال ‌ خندون پول میده ولی نه کیفیتی بالاتر از دیزاینر های رده اول دستگیرش میشه(بنظر من کیفیتش در حد دیزاینر هایی مثل ژیوانشی و D&G هست و اصلا در قد و قواره ی هرمس و شانل و گرلان نیست.) و نه رایحه ای متفاوت، خاص و خلاقانه. یه باخت تمام عیار اقتصادی برای خریدار(البته تا وقتی خودش خوشحاله به کسی مربوط نیست، اصلا بسوزونه مالشو😂) و یه مارکت داغ برای مارلی.کلا بازار فعلی اصلا در جهت کیفیت و اینا نیست، اگه قراره حسبِ دهه ی قبلی و کارهای فاخر وجالب قضاوت کنیم کل مارکت عطر داره به دو دسته ی زیر ۲۰۰ دلار و بالای ۲۰۰ دلار تقسیم میشه که فقط تو بالایی شاید چیزی باشه برای صید که اونم با این قیمت دیگه غنیمت جنگیه نه صید😂😂😂

عرض ادب خدمت جناب امیر و سانیار و دیگر رفقا
عید مبارک و خوش باش

آقای محبی کمی تندتر از آنچه بایسته بود نقد کردند، ولی خود بنده با اینکه بعضی از کارهای مارلی‌رو خیلی می‌پسندم، تا حدی با آقای محبی موافقم؛ البته به شرطی که دیگه اینقدر تند هم نرن حالا:)
اینکه فرمودند خلاقیت نداره، (با اینکه عرض کردم بعضی از کارهای مارلی مثل کالان خیلی برام معنی‌دار و ارزشمندن) خب شاید واقعیتیه که باید دوستداران مارلی و حتی امثال من هم بپذیرن. البته باید دید ما خلاقیت‌رو چجور تأویل یا تفسیر می‌کنیم که می‌گیم مجموعه‌ای فاقد این عنصرِ. ممکنه برای بسیاری سراپا خلاقیت باشه قطعا.

اینکه مارلی "جسارت" نداره و یه پاش تو قایق دیزاینر و نیم‌پاش [حتی کمتر] متمایل به قایق نیشَ‌رو باید پذیرفت.
اینکه بیشتر مواقع دنبال [صرفا] محبوبیت و "پسندِ" عموم افتادنَ‌رو نمی‌شه انکار کرد.

مارلی ریسک نمی‌کنه؛ اکثر مواقع خودش نیست؛ بیشتر دوست داره در نگاه "دیگران" اونجوری که باید، دیده و از نگاه همونا قضاوت بشه.
نمی‌گم کپی‌ه که نیست، ولی یه جورایی انگار نوجوونِ، استقلال نداره؛ گویا 'تاثیر پذیره'، خیلی دور نمی‌ره، این دورُ ور می‌پلکه؛ اما با این همه بالاخره عطر تولید می‌کنه و اکثرا دوست‌داشتنی [و البته گرون] هم تولید می‌کنه، ولی همین!:
دوست‌داشتنی و مورد پسند.

خیلی پی کانسپت و مشاعره و تغزّل و این حرفا نمی‌ره(ایرادی هم بهش نیست، مگه قراره همه شاعر باشن؟)؛ از این جهت شاید مخاطب، منتقد یا معترضی مثل آقای محبی که دست به قلمی هم می‌برند، خیلی نتونه با کاراش ارتباط بگیره؛ که خب شمام می‌فرمایید: نگیره! بله به هیچ‌ جایی برنمی‌خوره. خیلی‌ها با خیلی‌ چیزا ارتباط نمی‌گیرن خوع.
فکر می‌کنم از این حیث قابل درکِ که مارلی مثل 'آریج ل دوغی' نیست.

شما کارهای مارلی‌رو بپوش، برو بین مردم؛ گمان نمی‌کنم با این واکنش آشنا روبرو بشید که: این چه عطریه زدی بابا؟
(البته بنده همه کارهاشو تست نداشتم؛ غالب روایح‌ش‌رو عرض می‌کنم)

مارلی فقط عطر تولید می‌کنه. اکثرا زیبا هم تولید می‌کنه. نمی‌دونم می‌شه از همه انتظار داشت که مثل 'پارتیزان' و 'روبر پیگه' و 'بیوفرت لندن' و 'هومبرت' و 'نیل موریس' و دیگرانی از این دست، شعر و عطررو بریزن رو هم یا نه، ولی می‌دونم که همه برندها حق داااارند "فقط عطر بسازن" و همه آدم‌ها حق دارند 'در فضایی اینچنین دموکراتیک نظر خودشونو بیان بکنن'؛ حالا اینکه "نظر" مطابق با اصول و مبانی بحث مورد نظر هست یا خیر در مقام دوم‌ِه که خب در مورد نظر ایشون باید گفت:
تا حدی بله؛ نه به این تندی.

اتفاقا صنعت عطر همینه، از قدیم هم همینطور بوده؛ این نیو ویز هم همینه. مگه قصدی به جز معطر شدن و خوشبو بودن داریم ما؟ حالا اینکه تو این سالها برندهای مختلفی شعر و غزل و الهام و تلویح و تلمیح و در یک کلمه: کانسپت‌رو وارد میادین عطور کردن، نباید انتظار مارو بالا ببره و کار به 'قاعده‌سازی' بکشه که دیگه «باید» همه اینجوری تولید کنن و همه حرفی برای گفتن داشته باشن. مارلی و بقیه حق دارن حرفی برای گفتن نداشته باشند و فقط عطر تولید کنن. این ایراد نیست.

یکی هم مثل گوالتیری ظاهراً ناچار از سنتتیک بازیِ وُ حتی خیلی برندهای بزرگ دیگه گریزی از این ندارن.
نمی‌شه که فیل کشت و نهنگ شکار کرد.

غمی نیست. ما اگر قصدمون هنر تجربیِ وُ تلفیق و ترکیب هنرها با یکدیگر و چند وجهی عمل کردن، باید سری بزنیم به کارهایی که مدعی این عرصه هستند و از پسش براومدن یا نیومدن. مارلی بی‌چاره که ادعایی نداره:))
در منطق کلاسیک مسئله‌ای هست تحت عنوان "ملکه و عدم ملکه" که خارج از حوصله اینجاست؛ بالاخره منم نمی‌خوام نظرم تایید نشه. اگه کسی حوصله داشت سری به کتب منطق بزنه. بحث بالا به این مسئله‌ی منطق می‌خوره.

همچنین درود بر شما جناب محبی. هر از گاهی همچین بحثی درنگیره که حال نمی‌ده:)
البته کاری که جنابتون در رابطه با مارلی کردید ارائه نظر شخصی نبود؛ نقد مسیر، کلیت، عملکرد؛ تحلیل هدف و اندکی هم تخریب کمپوزیسیون کاراش بود که در جهان خودتون و با تیکه بر اصل اصالت پلورال حق هم دارید، ولی باید دید آیا مارلی اسانس ارزون‌قیمت ساندیس هلو تو عطراش به کار برده یا نه؟
این دیگه می‌شه بحث بر مبنای اصول و مبانی که در این مرحله، خود نقد هم "نقد" می‌شه. سلیقه‌ی شخصی اینه که بفرمایید: "دوسش ندارم" و خب اون موقع شاید چنین صف‌آرایی نمی‌شد مقابلتون.

به شخصه نوشته‌هاتون‌‌رو دوست دارم. تحمل کنید و بازم بنویسید. خواهید دید دوستانی که با این نظرتون مخالف بودند، بسی جاهای دیگه باهاتون موافق‌اند و چه دوستان خوبی هم خواهند و خواهید بود. عطرافشان به شرط اجتناب از افراط و تفریط و تندروی و درک این نکته که ما با نوشته طرفیم نه با اشخاص، محل مناسبی‌ست برای پناه آوردن و نوشتن و خواندن؛ خاصه که درمورد عطر.

کمی مدارا و نمی لبخند به لب= چه خوش جهانی.

کیف میکنیم
بحث زیباست به من و شما اضافه میکنه
یا ایرادات رو کم میکنه
بحث سنباده ی روح شما میشه لبه های اضافی رو میگیره ولو با رنج تحمل راه پردردش .
ساده بخوام بگم خدمت شما اینه که اگر عطرها رو بخوای به مکاتب هنری مرتبط کنی و بخوای توی اون فضا مثل یک تابلوی نقاشی بهشون نگاه کنی
باید در ابتدا ببینی به طور مثال آیا عاشق رئالیسم هستی؟
ایا برای تصویر یک قایق توی یه دریاچه با یک فضای دنج و صمیمی که استادانه هم نقش زده شده حاضری پول بدی؟ به شخصه من جواب نه هست
چرا؟ چون اگر به طور مثال عاشق کوبیسم یا اکسپرسیونیسم هستم نمیتونم هرگز یه اثر کاملا خطی که چشمام هزاران بار ثبتش میکنه رو با بهایی گزاف بخرم و توی سالن تحملش کنم. مبحث نقد یا تند و تیز بودن هم همینه
من به عنوان یک عاشق مثلا مکتب کوبیسم آزادم که بگم این نقاشی رو دوس ندارم و هیچ خلاقیتی توش نیست. شما هم میتونی رو یه اثر مورد علاقه من که پر از خط و خطوطه مثلا از کارهای کاندینسکی بیای و همین نظر رو بدی و بگی چطور چهارتا خط و خطوط رو میتونی براش پول زیادی بدی من حداقل یه منظره ی ملموس دارم
اما این میتونه تا ابد ادامه پیدا کنه
مشکل من اینه که اکثریت در سطح موفق شدن به نظرات بقیه احترام بذارن اما پیشرفته تر که میشه گارد میگیرن یا باهات بدحرف میزنن . و عمیق تر هم که تو فضاش داریم زندگی میکنیم ممکنه حتی تا پای جان بری برای یه نظر مخالف
کل این مسیر از زمانی که درگیر تعصب میشه خطرناک میشه
چون اگر چاشنی قدرت بهش اضافه بشه ممکنه تصمیمات بدی هم پشتش اتخاذ بشه.
من از تامفورد متنفرم
اما گری وتیور رو دوس دارم
از کارهای گولتیری یه حس جلب توجه میگیرم
اما خیلی از کارهاش رو میپسندم و درموردش هم چند روز پیش نظر گذاشتم . برای خرید اونوم پول جمع میکنم اما رویکردش نسبت به مقوله های انسانی رو دوس ندارم
روایح انیمالیک رو جسورانه میدونم اما در اکثر موارد ازشون فرار میکنم
اما جایی میرسه که به میزان بولد شدن یه اثر نگاه میکنم و یاد داستان لباس جدید پادشاه میفتم
چرا که مدعی هستن که بهترینها رو میسازن و خیلی هم جسور هستن اما این نیست
هربار سعی کردم بیشتر عمیق بشم بازم همون بوی هلو رو گرفتم که از اسانس های دم دستی میگیرم
همون بوی گیاهی اگزجره رو گرفتم که انگار فقط خواستن بوی گیاه بده و تمام
تفکیکی درکار نبوده
حتی باتل ها و طراحی هم برام عجیبه زمخت به نظر میاد ظرافت نداره (از اون کارهایی هست که میشه راحت فیکش رو تولید کرد فقط درمورد طراحی شیشه عطر حرف میزنم)
خواننده ی مورد علاقه من و شما اگر کار بد بده پنهانش میکنیم تو ناخودآگاهمون بیشتر گوشش میدیم انگار بدهی وجدانی بهش داریم اینکارو میکنیم تا به خودمون بگیم نه نه اینکارش قوی بود این ادم کار بد نداره
این نهادینه شده با ظرافت و نرمی هم از بین نمیره
باید باهاش روبرو بشیم و بپذیریم که میتونی بیای و الان عطر امضای من رو بدترین عطر تاریخ بدونی و بگی خلاق نبوده
نظر من اگر اینجا عوض شد پس ذات امضا هم به هم میریزه و انگار من هرلحظه دارم تغییر عقیده میدم. من هنوزم حرفم همونه
ارادت

امین عزیز، شما می‌گید که در مورد "تابو شکنی" صحبت نکردید و فقط نظرتون رو گفتید،
اما مشکل دقیقاً همین‌جاست: چطور یک نظر صرفاً سلیقه‌ای می‌توانه این‌قدر کلی‌گویی و قاطعانه باشه؟
شما از ابتدا به جای اینکه نقدتون رو به شکل یک نظر شخصی بیان کنید، با لحنی که گویی یک واقعیت مسلم رو فریاد میزنه ، برندی رو زیر سؤال میبرین.
در ادامه میگید که هنوز خودمون و علاقه هامونو درست نمی‌شناسیم، این شامل خود شما هم می‌شه؟ چون اگر این‌طور باشه، چطور با چنین اطمینانی نظر میدین؟!
اگر مارلی رو سطح پایین می‌دونید، لطفاً با ذکر نمونه‌های فنی و مقایسه‌های دقیق بگویید کجای کار ضعف داره.
نقد واقعی باید بر اساس منطق، شناخت ترکیبات و مقایسه با استانداردهای عطرسازی باشه، نه صرفاً برداشت شخصی و احساسی.
اگر مارلی یک برند ضعیف هست، پس چرا در دنیای عطر این‌قدر طرفدار داره؟ چرا فروش جهانی بالایی دارد؟ آیا همه‌ی اونا اشتباه می‌کنند و فقط شما درست می‌گید؟

در نهایت، به جای آنکه نقدتون رو به "برداشت عجیب دیگران" نسبت بدین، بهتره از ابتدا دقیق‌تر صحبت کنید تا نیازی به توضیح مجدد نباشه
💚

نظر شما نسبت به مارلی واقع‌بینانه‌تره و حداقل سعی کردید اون رو توی دسته‌ی درستی قرار بدید.
اما چند نکته‌:
اگه مارلی رو از نظر خلاقیت ضعیف می‌دونید، بگید که در مقایسه با کدوم برندهای هم‌رده‌ی خودش کم میاره؟
اگه قراره مارلی رو با عطرهای نیش ۵۰۰ دلاری مقایسه کنیم، بله، تفاوت وجود داره، اما واقعاً منصفانه س که یه برند ۱۵۰ تا ۲۰۰ دلاری رو با عطرهایی مقایسه کنیم که دو یا سه برابر گرون‌تر هستن؟
ثانیاً، اینکه یک برند "خوشبو و بازاری‌پسند" باشه، خودش نوعی هنر نیست؟!
آیا ساختن عطری که مردم زیادی از اون لذت ببرن، سخت‌تر از ساختن یک عطر خاص و عجیب نیست؟
خیلی از برندهای نیش، با وجود خلاقیت بالا، مخاطبان محدودی دارن، ولی مارلی تونسته بین تمام خاص‌پسندا و عامه‌ی مردم تعادل ایجاد کنه.
این خودش یک موفقیت نیست؟
ثالثاً، درباره‌ی دسته‌بندی قیمت‌ها که گفتین:
قیمت بالا همیشه نشونه‌ی کیفیت نیست. خیلی از برندهای نیش قیمت‌های نجومی دارن،
واقعاً ارزش بویای اونا دو یا سه برابر مارلی هست؟!
مارلی با قیمت منطقی، کیفیت خوبی ارائه میده اما اگه از نظر شما باید در دسته‌ی دیزاینر لاکچری قرار بگیره، این نظر قابل قبوله،
ولی این به معنای ضعف در خلاقیت یا کیفیت پایینش نیست...
در کل در سطح خودش عملکردی موفق داره.
به نظرم به‌جای مقایسه اون با برندهای نیش گرون‌قیمت ، بهتره اون رو با برندای هم‌رده‌ی خودش بسنجیم تا مقایسه‌ی عادلانه ای داشته باشیم....

اتفاقا من میتونم و آزادم به هرشکلی تو جهان بگم متنفرم یا دوس دارم. اون که این نظر اذیتش میکنه باید فکر کنه چرا انقد متعصبانه عمل کرده . نیازی به توضیحات پیچیده نیست شما کافیه بری و سری به صفر تاصد عطرهای با قیمت های نازل تر و ادعای کمتر هم بزنی متوجه میشی که این تک بعدی بودن در کارهای مارلی هست. از اون مهمتر شما تو این برند با احترام سِمَتی دارید؟ به طور مثال برای مارکتینگ اون فعالیت میکنید؟ می‌بینم که به شدت نگرانش هستید. یک نظر کلی درموردش داده شده و گفته ضعیفترین اگر آکادمیک نیست شما باید حتی بهش توجه نکنی اگر هست یا من انقدر تاثیر گذار عمل کردم که رنکینگ فروش این برند اومده پایین از دیشب که خب حتما یه چیزی میدونستم که اینو گفتم . عرض کردم خدمتت رفیق این برند انقد خطی هست برای من که حتی نمیتونم کنار چیزی بذارمش که بخواد مقایسه بشه. درضمن این برند به کرات شنیده شده که کپی هم میکنه. درست یا غلطش با اهل فن اما چرا باید انقدر توضیح بدیم درمورد نظر خودمون؟ حس نمیکنی بقیه رو اذیت میکنی؟ من حرفم همونه. چون نظر من همینه من از عینک خودم نگاه میکنم و بله تا اینجا هرچی داده و من فرصت تستشو داشتم نظرم این بوده شاید فردا یه عطر داد و من رفتم براش پول هم کنار گذاشتم بخرمش. میبینی که همه چی تراز هست .

دقیقاً بلعکس!!..

در مورد اینکه می‌گی بنده نگران مارلی‌ام یا دارم براش مارکتینگ می‌کنم ؛
این استدلال خیلی‌معنیه.
من اگه قرار باشه از یه برندی دفاع کنم، فقط به این دلیله که نقدی که بهش وارد شده رو ناقص یا یک‌طرفه می‌بینم، نه اینکه خودم منافعی داشته باشم.
حالا یعنی هرکی از یه چیزی خوشش بیاد یا نقدی رو قبول نداشته باشه، حتماً داره براش تبلیغ می‌کنه؟ اگه این‌طوره، پس تو هم داری برای برندهای دیگه ضدتبلیغ می‌کنی، درسته؟
در کل، کسی نمی‌گه که مارلی بهترین برنده، ولی اینکه یه برند رو با این لحن بکوبی بدون اینکه استدلال منطقی پشتش باشه، خب طبیعیه که یه عده واکنش نشون بدن. به نظرم اگه واقعاً بحث نقده، بهتره یه کم عمیق‌تر و با جزئیات بیشتری بهش نگاه کنیم، نه فقط در حد یه جمله‌ی کلی که «مارلی بده».

Popular بودن
هیچ هنری توش نیست
الگوهای عمومی رو دنبال کردن هیچ هنری توش نیست
اسمش با خودش عامه پسند. حالا اگر این عامه پسند عامه پسند بمونه خیلیم خوبه
قرار نیس همه چیز پیچیده باشه
اما مشکل دقیقا اونجایی شکل میگیره که یه عامه پسند سعی میکنه نیش بنظر برسه و میخواد اونجا هم قد علم کنه (در این هم ایرادی وارد نیست ، اما به این شرط که چیزی برای ارائه داشته باشه) . شاید مارلی توسعه ی تولید رو روزی فدای نیش بودن کرد. درحال حاضر عامه پسند و بسیار بیش از حد معمول دیزاینری هست که واقعا دیزاینری هم بهش لطف بزرگیه . چون قبل تر همین مدلها تکرار شده و به قول همون دوستمون خانوم فریماه اینقدر هم ادعای الکی نداشتن شما ارمس رو درنظر بگیر و تگ های قیمت نجومی لاست های متفاوتش رو هم ببین اینقدر شلوغکاری هم نداره خیلیم راحت تر میتونی یه نسخه هز اونو داشته باشی انقدر هم خودشو به در دیوار نمیزنه . ژیوانشی هم که خانوم فریماه مثال زدن از دهه پنجاه میلادی فعالیتش رو شروع کرده اتفاقا منم خیلی کارهاش رو دوس دارم و اصلا مارلی کنار اون هم نمیتونه قرار بگیره . اینجا زمان همه چیز رو مشخص میکنه

این نظر رو هم از یه کاربر سایت خارجی بخونید ترجمه عامیانه متن رو میذارم درمورد کپی کاری ها و روایح

من با این نظرات موافقم، ولی وقتی برند مارلی رو بیشتر بررسی کردم، چیزهایی فهمیدم که یه کم دچار تضاد شدم.

1) این برند یه جورایی مثل نسخه سبک‌تر کرید به نظر می‌رسه. از بطری‌های سنگین استفاده می‌کنه، بازاریابی اشرافی فرانسوی راه انداخته (حتی با اشاره به کلاه‌گیس‌های قدیمی و این چیزا) و یه داستان خیالی درباره Château de Marly و لوئی چهاردهم درست کرده. نام‌گذاری عطرهای اولیه‌ش از اسم اسب‌های لوئی الهام گرفته شده. رایحه‌ها هم ادعا می‌شه از عطریات اون دوره الهام گرفته شده، ولی واقعاً اصلاً شبیه به عطرهایی که اون زمان وجود داشتن نیست (در قرن ۱۷ عطر به شکلی که الان می‌شناسیم، تقریباً وجود نداشت).
بله، درست می‌فرمایید! اجازه دهید با درج بند پایانی دوباره متن را کامل‌تر ترجمه کنم:

---

اکثر عطرهای این برند به وضوح بوی شیمیایی می‌دن
به‌عنوان مثال،
**Pegasus**. آغاز این عطر دلنشینه ، اما نت‌های پایانیش بسیار زننده و بی ظرافت به نظر میرسن

مواد اولیه و ترکیباتی که استفاده می‌کنن معمولاً قیمت‌های بالای این عطرها رو توجیه نمیکنه

مهم نیست سطح درآمد شما چقدره وقتی به این اندازه پول خرج می‌کنین انتظار دارین چیزی به دست بیارین که نتونین با هزینه‌ ی کمتر از جای دیگه ای تهیه کنین

سلام
سوتفاهم شده گویا خوب منظورمو نرسوندم:)) نیش های high end و لاین های ویژه ی دیزاینر رو کی با مارلی مقایسه کرده؟
۱- برند مارلی قابل مقایسه با دیزاینر های رده بالا مثل شنل و هرمس و گرلان و تام فورد هم نیست. چون ازون ها بمراتب ضعیف تره، خدایی کدوم عطربازی مارلی رو در قد و قواره ی این برند ها میبینه که من ببینم اصلا. هرگز با نیش های high end مثل roja و زرژوف هم مقایسه اش هم نمیکنم چون شوخیه. همون طور که گفتم چه از نظر کیفی چه از نظر خلاقیت در حد دی اند جی و ژیوانشی هست در بهترین حالت با قیمت چند برابر.
در ضمن در کفه ی قیمت، قیمتی نزدیک به عطرای زرژوف داره که حتی مقایسه ی کیفیت و ظرافت عطرای زرژوف با مارلی خنده داره. مقایسه ی هرمس با زرژوف منطقی تره بمراتب.
لفظ قیمت “منطقی” واقعا غیرمنطقی ترین قسمت کلامتون بود در مورد مارلی.
۲- اگر ریسک نکردن و رایحه ی ژنریک و تکراری با اقتباس از ترند های دیزاینری تولید کردن “موفقیت” باشه لطافه از تمام برند های امروز پیشرو تر و موفق تره. لطافه حداقل تو قیمت گذاری منطقی تر عمل کرده و با «لاکچری سازی» سعی در بهره برداری بیشتر نیست!
والا تابو سازی از برند نداریم، خود من از مارلی عطرایی رو میپسندم ولی حد و اندازش رو بیش از چیزی که هست ارزیابی نمیکنم، لاکِ چه چری ای 😂 دیزاینری لاکچری که فرمودید میشه هرمس نه مارلی با این سابقه ی کم و کارنامه ی معمولیش.
مارلی در بهترین حالت یه خانه ی عطرسازی گرون و عامه پسنده که بازار خوبی دارن عطراش به همین سبب.
بنظر من هدف اصلی مارلی عطرباز ها نیستند، چون عطرباز ها قطعا انتخاب های بهتری برای هزینه کردن برای هر رایحه ی تولیدی مارلی با این پول دارن.یعنی هیچ عطری نزده که بهترش نباشه با همون قیمت یا کمتر. ۲۰ تومن بخوام بدم پای والایا از مارلی میرم از lubin یا زرژوف یا لاین اکسلوسیف سن لارن عطر میخرم که سرش به تنش بیارزه و حض ببرم از کیفیت و ظرافت رایحه.

مقایسه‌هایی که انجام دادی قابل تأمله، ولی مسئله اینجاست که هر برندی فلسفه و استراتژی خودش رو داره.
هرمس و ژیوانشی از برندهای قدیمی و شناخته‌شده هستن که مسیر خودشون رو طی کردن، ولی مارلی هم برند تازه‌تریه که سعی کرده ترکیبی از بازاریابی لوکس و روایح عامه‌پسند رو ارائه بده...
این که بگیم چون عامه‌پسنده، پس ارزش نداره یا دیزاینری هم بهش لطفه، شاید دیدگاه کاملاً دقیقی نباشه، چون برندهایی مثل کریدذکه مثال زدین هم با همین استایل لوکس و بازاریابی خاص موفق شدن.

در مورد روایت تاریخی مارلی، درسته که یه بخش از اون داستان‌پردازی برند و تبلیغاتشه، ولی این توی خیلی از برندهای لوکس دیده می‌شه. ضمن این که خیلی از عطرهای نیش هم الزاماً بوی "دوره‌های تاریخی" رو بازآفرینی نمی‌کنن، بلکه فقط از اون‌ها الهام می‌گیرن.

بحث قیمت هم یه موضوعیه که تقریباً توی کل صنعت عطر دیده می‌شه. برندهای زیادی هستن که با قیمت بالا، کیفیتی ارائه می‌دن که شاید نشه به‌طور مستقیم با مواد اولیه‌ش توجیهش کرد، ولی این فقط مختص مارلی نیست.

در نهایت، این که یکی مارلی رو دوست داشته باشه یا نه یه موضوع سلیقه‌ایه، ولی این که بخوایم یه برند رو صرفاً به خاطر سبک کاریش کاملاً رد کنیم، شاید یه مقدار سخت‌گیرانه باشه.

درود بر شما جناب محبی، 🌹
دوست من احساس میکنم شما و همه ما که در ایران هستیم یادمون میره که بیشتر عطرها رو قبل از خرید باتل کامل یا هزینه برای تهیه دکانت میشه رایگان در مراکز خرید در خارج از ایران تست کرد،
و اگر مارلی و حتی هر برند در هر صنفی فروش بالایی داره حتما کیفت قابل قبولی از سوی مردم کسب و اعتمادشون رو جلب کرده،
بنظرم برای اینکه بهتر بشه هر عطری رو نقد کرد باید رفرنس برای مقایسه پیشنهاد بدید،
برای مثال اگر التاییر عطر خوبی و یا از نظر شما نیش نیست پیشنهاد با یک عطر دیگه ای بدید و مقایسه و تفکیک روایح در زمینه مشترکی که دارن رو ارجا بدید،

آیا چون داخل ایران زندگی میکنیم و پراید سوار میشیم نمی تونیم بگیم کمپانی مرسدس بنز لانچ فلان سریش مدل خوبی نیست؟
یا آمواج فلان عطرش جالب نیست؟
پیش فرض خیلی ها در ایران به برندها جایگاه مقدس و بدون عیب و ایراد و بری از مشکل نمیدند؟
مثل اینکه بگی فلان برند که کت شلوار میزنه یکی از محصولاتش کیفیت خوبی داره ولی طراحیش افتضاحه؟..... میشه گفت....؟

قبول دارم که مارلی نه زرژوفه، نه روژا، نه حتی هرمس.
ولی به نظرم اونم یه جایی وسط این شلوغ‌بازار واسه خودش جا باز کرده، یه چیزی تو مایه‌های اون فامیلی که نه میلیاردره، نه بی‌پول، ولی همیشه تو مهمونی‌ها کت‌شلوار می‌پوشه که بگه منم هستم!
اینکه برند یه کم لاکچری بازی دربیاره، چیز جدیدی نیست. کریید سال‌هاست داره با قصه‌های خاندان سلطنتی انگلیس کیف می‌کنه، تام فورد هر عطری میزنه انگار جادوی الف‌ها توش ریخته، بای کیلیان هم کلا داره تو دنیای افسانه‌ای خودش می‌چرخه. مارلی هم اومده با اسب و کلاه‌گیس یه برند ساخته، دیگه این وسط کی چی رو جدی می‌گیره، به خودش مربوطه.
در مورد قیمت هم حق تا حدود زیادی با توئه،
ولی خب تو دنیای لاکچری، همیشه یه چیزی بیشتر از اون چیزی که باید، گرونه! تو مارکتینگ بهش میگن "پرستیژ پرایسینگ"، تو زندگی عادی بهش میگن "داداش چرا اینقد گرون چه خبره؟!". حالا اینکه کسی بخواد پول لیتون بده یا با همون پول بره از لوبین و زرژوف عطر بخره، انتخاب شخصیه. مهم اینه که بدونیم چی می‌خریم و چرا...
پس نه قرار نیست مارلی رو به عرش ببریم، نه به فرش بزنیم.
یه برندیه که کاراش بعضی وقتا حال میده، بعضی وقتا هم نه. دیگه قرار نیست باهاش سرنوشت عطربازی تعیین بشه !

ایام به کام جناب کاتبی
این مقوله پیشنهاد که فرمودید جالب بود
باور بفرمایید به جهت تخریب نمیگم اما من واقعا تا ایتجای زندگیم هر برندی رو تو هر لاینی تست کردم یا خریدم مثل مارلی نبوده
نمیدونم چرا بقیه درک سختی از این دارن که زیر این گنبد کبود شده از تاخت و تاز آدمها به نقد بقیه . بله افرادی وجود دارن کا میتونن به هیچ وجه این برند رو دوس نداشته باشن و آزاد هستن که بهش بگن ضعیف یا بگن فاقد خلاقیت و این اصلا چیز بدی نیست
من هیچ عطری رو ندیدم که انقدر خطی بوده باشه و درنتهای پایانی هم یه حس بد به آدم بده که حس کنی عطر جالبی نخریدی که بخوام مقایسه کنم یا پیشنهاد بدم که صد البته این تخصص من نیست چون دایره ی شناخت من انقد کامل نیست اما ببین چقدر فاقد خلاقیت بوده به نظر بنده که تو همین تعداد اندکی هم که با عطرها آشنایی داشتم باز هم چیزی برای قیاس تو ذهنم ندارم. حالا تصور کن مدام با عطرهای جدیدتری آشنا بشم طبعا اونموقع دیگه این نظری که دارم ده ها برابر قدرت میگیره. درمورد مرسدس بنز هم مثالتون نامفهوم بود برای بنده . چون مرسدس بدون موتور بازم مرسدسه و میتونیم بین عالی و خوب انتخاب کنیم . اما اینجا داریم درمورد عدم خلاقیت یه برند تازه کار صحبت میکنیم که اون هم برا بار هزارم میگم نظر شخصی من هست .

در این مورد که برند مارلی کارای فاخری داره با احترام به اساتیدی که این حقیقت رو انکار میکنن باید بگم فقط پگاسوس و لیتون گواهن بر صحت این ادعا، ولی اینم که مارلی در حد و اندازه های این اعداد و قیمتا نیست بنده کاملا موافقم. به نظر خود بنده با قیمتی پایینتر از بیس تومن میتونین کارای برند نیشی مثل د گیت رو امتحان کنین که قطعا مارلی حرفی برای گفتن نداره در مقابل این برند. یا در حروزه دیزاینری حتی از نظر من شنل و در بسیاری از موارد دیور هم جلوتر از مارلیه. در کل خود بنده مثلا برای پگاسوس سی ملیونم میدم چون برا من واقعا کاری بی تکراری ولی برای هالتان یا کالان یا حتی آلتیر خیر!

داداش چرا اخه ؟؟😁😁😁