PARFUMS de MARLY - Oriana

یه چیز دیگه اینکه این عطر،حس «خوشبویی ذاتی» منتقل می‌کنه. مثل وقتی بوی خوبی از کسی می‌شنوی و نمی‌تونی دقیق بگی عطرشه یا خودش همیشه این‌قدر دل‌نشینه.
جالبه که حتی اگر عطر امضای شما چیز دیگه‌ایه، استفاده از این دسته روایح (مثل Oriana، Gucci Gorgeous Gardenia، Zara Barbie یا Gran Ballo) روی نقاطی مثل اطراف نبض گردن، گوش و حتی کمی روی مو، بازخوردهای بسیار خوبی به همراه داره حتی بیشتر از اسپری روی لباس خصوصا از فاصله نزدیک
یعنی وقتی عطر، بخشی از بدنت می‌شه…
برای من شخصا، روایح وانیلی یا سنگین و عودی وقتی مستقیم روی گردن یا نبض اسپری می‌شن، کمی مصنوعی به نظر میان. انگار همه متوجه می‌شن که «این یه عطره روی پوستش».
اما دسته‌ رایحه‌های ملیح و گلی که پخش‌ بوی ملایم‌تری دارن، وقتی روی پوست مرطوب (مثلاً با بادی‌اویل کودک یا تریجا جانسون که اسانس نداره برای فیکس کردن عطر) اسپری می‌شن، کم‌کم با حرارت بدن ترکیب می‌شن و یه بوی ملایم و طبیعی از خود آدم منتشر می‌شه.
نه تنها رایحه به‌مرور پخش می‌شه، بلکه اون‌قدر طبیعی و هماهنگ با پوست شما جلوه می‌کنه که اطرافیان حس می‌کنن این بوی خوش از خود شماست،نه از عطرتون.
و این دقیقا همون چیزیه که آدم‌هایی مثل ریانا به‌خاطرش لقب «بوی بهشت» می‌گیرن یا میگن فلان شخص «خوش پوست و تنه» یا ذاتا خوشبوعه یعنی نه صرفا از روی لباس، بلکه از پوست و وجودشون.
وقتی بوی خوش از سرشونه یا گردنتون حس بشه خصوصا توی این گروه بویایی،تأثیر عمیق‌تر می‌شه، چون دیگه فقط یه رایحه نیست، بلکه بخشی از شما شناخته میشه

مارلی اوریانا،درک رایحه‌ای بهشتی
مارلی اوریانا رو می‌تونم یکی از خاص‌ترین و در عین حال پیچیده‌ترین تجربه‌هام از دنیای عطر بدونم،عطری که نه فقط یه بو، بلکه قصه‌ای از خاطره، سردرگمی، تغییر نگاه و نهایتا پیوند عمیق با رایحه بود.
برگردیم به سال ۲۰۰۹ یا ۲۰۱۰. اون دوران بحث خوشبو بودن ریانا بین سلبریتی‌ها حسابی داغ شده بود. توی مصاحبه‌ها، وقتی ازشون می‌پرسیدن خوشبوترین فردی که می‌شناسن کیه، خیلی‌هاشون می‌گفتن ریانا و اینکه بوی بهشت می‌ده.
من اون موقع یه دختر نوجوان بودم و همین جمله‌ی “بوی بهشت” تبدیل شد به یه سوال جدی تو ذهنم:
یعنی دقیقاً چه بویی؟
سال‌ها گذشت. وارد دنیای عطر شدم، تست کردم، خریدم، علاقه‌م جدی‌تر شد.
حدود سه سال پیش، هم‌زمان با تست دو عطر از برند مارلی Cassiili و Oriana،دنبال همون رایحه بهشتی بودم. ولی چون پشت سر هم تستشون کردم، نت‌ها برام قاطی شدن و نتونستم درای‌داون دقیق‌شون رو تشخیص بدم.
نزدیک عید بود که دوباره دلم هوای همون تجربه رو کرد. این بار بین دو گزینه مونده بودم: Love Don’t Be Shy از کیلیان (که معروفه به عطر امضای ریانا) و Oriana از مارلی.
انتخاب سختی بود. ولی حضور حمید مراتی کاشانی، پرفیومر ایرانی‌تبار توی تیم ساخت اوریانا، و حس تازگی این عطر، باعث شد دکانتشو سفارش بدم،خصوصا که اون موقع Love Don’t Be Shy هم ناموجود شده بود.
اما زمستون رو پر از روایح گرم، وانیلی و سنگین گذرونده بودم.
اولین باری که اوریانا رو اسپری کردم، واقعا خورد تو ذوقم.
به‌جای اون رایحه خامه‌ای، کرمی و گورماندی که انتظارشو داشتم، یه فضای تیز و شارپ فلورال مرکباتی با غلبه‌ی نرولی و شکوفه پرتقال حس کردم.
خیلی دور از چیزی که فکر می‌کردم.
اوریانا نه‌تنها برام “بهشتی” نبود، بلکه یادآور شامپو و کرم‌های ارزون اسانسی و مصنوعی شد.
چیزی که معمولا مادرم استفاده می‌کرد(مرطوب کننده های نرولی)و برام کاملا تکراری و حتی خسته‌کننده بود.
مشکل اصلی من اینه که با عطرای فلورال سفید، مخصوصا وقتی توی اپنینگ تیز و خطی باشن، دچار گارد ذهنی می‌شم.
و اینکه ذهنم مدام دنبال اون رایحه‌ی خامه‌ای و مارشمالویی بود که از اوریانا شنیده بودم و پیدا نمی‌کردم، باعث شد تجربه‌ی اولم کاملا منفی باشه.
نرولی، نرولی، نرولی…
انگار توی یه اسپری، همه‌ی نرولی‌های زندگی‌م جمع شده بودن.
اما داستان اینجا تموم نشد.
فروردین که رسید، من یه سفر رفتم. کمی از فضای همیشگی جدا شدم، ذهنم آزادتر شد.
بعد از دو هفته برگشتم و یه‌بار دیگه اوریانا رو زدم.
این بار بی‌انتظار، بی‌پیش‌داوری، فقط برای اینکه ببینم هنوز هم همون حس قبلی رو می‌گیرم یا نه.
و درست همین‌جا، یه جادوی واقعی اتفاق افتاد.
اون اپنینگ تیز، این بار برام فوق العاده بهاری،فرش و مرکباتی بود. شکوفه پرتقال، به‌جای اینکه یادآور کرم‌های عطری بشه، این بار حسی ظریف، دخترونه و بهاری داشت.
بعد از چند دقیقه، اون چیزی که بار اول اصلا ندیده بودم، شروع کرد به ظاهر شدن:
یه بستر نرم، خامه‌ای، فانتزی که حس مارشمالو و بوی پوست تمیز و لطیف بچه رو تداعی می‌کرد.
همه‌چی یهو معنی پیدا کرد.
دیگه بوی نرولی نبود که حمله می‌کرد.
بلکه یه ترکیب بالانس‌شده از شکوفه پرتقال، کرم سبک، و پودر شیرین لطیف بود که نه تنها خسته‌کننده نبود، بلکه یه حس خاص و زنونه به آدم می‌داد،درست مثل همون مفهومی که سال‌ها پیش شنیده بودم:
“بوی بهشت"
نکته مهم دیگه ای که هست نت تمشک و انگور ابدا توی این رایحه غلبیت ندارن و به عنوان جمع بندی تکرار میکنم: یه رایحه پودری-مشکی و کمی کریمی با اکورد واضح مرکبات و نرولی هست.
مثلا پشمک پرتقالی یا تنقلات نرم با اسانس وانیل و پرتقال در کنار فضای بُلد و مشخص نرولی.

بهشتی ترین عطر زنانه مارلی! یکی از خوشمزگان و لوندان و جذابان خوردنی جهان! شبیه ترین عطر به لاو دونت بی شای از برند بای کیلیان! کلا هر عطری بوی نزدیک به لاو دونت بی شای بای کیلیان بدهد بوی بهشت است! دقت کنید که عطر لاوی کیلیان امضای ریانا است و نصف هالیوود بر این باورند که او بوی بهشت می‌دهد. مارلی اوریانا بسسسیار شبیه اون عطر ه و همین کافیست! دیگه هم سطح ایتالیکا و لیرا ی عزیزم شده! تمام عطرهای زنانه مارلی و بیشتر برندها یک ،رف، اوریانا و لاو دونت بی شای کیلیان هم یک طرف در کنار ایتالیکا و لیرا کازاموراتی.... بسسسیار زنانه و دلفریب، پخش بو خوبه و ماندگاری متوسط اما مهم اینه که رایحه عااالیه

به نظر من بوی گورماندی نداره و بیشتر گلی هست بو پرتقال و مرکبات هم محسوس نیست بوی عروسک های باربی بچگی رو میده اگر خیلی روحیه ملوس و نازی دارید انتخاب خوبیه ..خط بو ضعیفه و رایحه پیچیدگی نداره با این قیمت می ارزه؟اگر پولدارید چرا که نه ولی اگر محدودیت هزینه دارید سمتش نرید

یه حقیقتی که هست اینه که وقتی شما قبل از تست یک عطر ، با چیزی که بوی مشابه اون عطر رو داره ، رو به رو شده باشید ، بعد از تست عطر و هرجا که اون رایحه به مشامتون بخوره فقط یاد اون چیزی که این بو رو میداد می‌افتید! یعنی تحلیلتون وابسته به اون بویی میشه که قبل از تست عطر به خاطر دارید.
من قبل از تست این عطر ، یک بسته عود خریده بودم با رایحه‌ی وانیل و پرتقال! کلا یک مدت بود که تمایلم به پرتقال زیاد شده بود. آبمیوه ی پرتقال ، عود با رایحه‌ی پرتقال ، آبنبات پرتقال ....
برای همین به محض تست این عطر ، یاد اون عود افتادم و متاسفانه به جز خودم هم کسی اون عود رو نپسندیده بود و من هنوز هم پای علاقه ام هستم... اما خب دوست نداشتم بوی عود بدم. ولی بهش فرصت دادم و الان بعد از چند روز براتون می‌نویسم. تصور کنید در آرامشِ خونه نشستید ، عودی با رایحه‌ی پرتقال و وانیل روشن کردید ، بوی کیک خونگی که داخل فر داره میپزه هم توی خونه پیچیده... کیک رو از فر بیرون میارید و به محض برش خوردنش و خامه کشی کردن کیک ، این رایحه تکمیل میشه. البته بعدش با برش های ظریف پرتقال هم تزئینش میکنید! کیک و عود و پرتقال.
در کل دوستش دارم و توی این فصل بهم حس و حالی خوبی میده و کاملا پاییزیه... به نظرم سن عطر از ۲۷ یا ۲۸ تجاوز نمیکنه و یک چیزی بین روزانه و رسمی هست. مثلا خودم بیشتر برای استفاده در مهمونی های معمولی و قرارهای دوستانه یا حتی عاشقانه‌ی پاییزی دوستش دارم و نه مکان ها و مهمونی های رسمی و بزرگتر.
گرچه شاید گاهی روزانه و گاهی هم تنهایی بپوشمش...

من اولین بار این عطر رو تو گرمای تابستون اونم سر ظهر تست کردم! و جای تعجب نداره که اصلا ازش خوشم نیومد...شیرینیش به شدت برام آزاردهنده بود، تنها بویی که ازش میگرفتم، بوی نون خامه‌ای بود، اونم نه از نوع هوس‌انگیزش!

دفعه دوم این عطر رو تو خنکی اواسط پاییز تست کردم و یه دل نه صد دل عاشقش شدم!
دسر خوشمزه‌ی خامه‌ای رو تصور کنید که تو ظرف‌های کریستالی صورتی رنگ سرو میشه و با یه عالمه مارشمالو و کمی شکوفه‌ی پرتقال تزئین شده!
باتل این عطر به درستی تداعی‌کننده رایحه‌ی ملوسشه!
برای من موندگاری و پخش بوی خیلی خوبی داره، به نظرم ارزش تست کردن داره

بوش خامه ای و شیرینه یذره بوی کیک تولد میده ولی شیرینیش ملایمه و انگار با بو کردنش یه حس راحتی بهت دست میده بوش به نظر من اصلا زیاد گرم نیس ولی شیرینیش خانومانس

وقتی که اینکارو بو کردم خیلی نظرمو به خودش جلب نکرد،اول بوی شامپو و بعدش بوی آدامس به مشامم خورد ولی خنک بود و بوش خیلی اصالت نداشت

بسیار شبیه بربری بریت ریتمه در درای داون. تفاوتشون فقط در اوپنینگه که بربری بریت ریتم حالت صابونی تری داره‌ [شبیه حالتی که بوی پودر لباسشویی ایجاد میکنه].

به شدت بوی رز میده
یه رز گرم که توی خامه‌ غلتیده