Tauer Perfumes - 03 Lonestar Memories

همينطور كه داشتم با كلكسيون كوچيكم سرگرم ميكردم خودمو كه البته بسيار با وسواس انتخاب و خريداري شده چشمم خورد به اين عزيز دل ، هواي داخل خونه سرد بود و شيطون رفت توو جلدم و گفت دو پاف اسپري كن ببينيم چطوره ، برادرم فورا چشاش گرد شد و گفت عجب بويي، خودم كه ديگه حيرانش شدم ، بوي اتيش و هيزم و گل. اين لنتي از همين الان هزينه ي يه كاپشن چرم مشكي لوكس براي زمستون رو دستم گذاشته. از همين الان ميتونم قيافه اونايي كه از كنارم رد ميشن و بوي هاي كلاس اين كار رو استشمام ميكنن رو تصور كنم ، و البته هركي اسمش رو بپرسه هيچوقت راستش رو نميگم 😈

این چه بوییه؟
_اینجا انقدر سیگار و تنباکو دود کردن، بوشون رفته به خورد دیوارا. الانم بوی دوده که داره از درز دیوارا بیرون می زنه!
راست می گفت! هرچند چیزی برای دیدن وجود نداشت؛ اما دیوار های قهوه ای رنگِ سوخته، اونقدری خشک شده بودن به با خودم گفتم: حتما یه روزی پوستشون کنده میشه.
چشمم به میز و صندلی های چوبی بود ولی توی یه مبل چرمی فرو رفتم. من گرمایی، کافه گرم، چرمِ زیرم داغ.
یه مرد در گوشه ترین قسمت کافه، نشسته پشت میز چوبی، دستکش چرم به دست، تنباکو آتیش می زد و بعد از هر پک، گوشه ی لبشو از داخل گاز می گرفت. سرشو بالا آورد و زل زد به من. مستقیم، خیره به مردمک چشمام. دیدمو تار کرد، عنبیه رو سوراخ کرد، زجاجیه رو شکافت و تیری زد وسط عصب بیناییم. کورم کرد! من کور بودم ولی به چشم دیدم نشسته کنارم و داره دستکش های سیاه چرمیش رو تاب میده.
قهوه می خوام! تلخِ تلخِ تلخ. قهوه اشو آوردن و بلافاصله، یه نفس سر کشید. داغِ داغ!
نسوخت؟ _نسوخت. نه از داغیش، نه از تلخیش!
کی بود؟ _ 38 ساله، تنها، بی کس، بی حوصله، غرق..غرق در چی رو نمی دونم. یعنی ازش پرسیدم ولی چیزی نگفت.
خیلی بی مقدمه گفت: حوصله ی خودمم ندارم. گفتم چرا، گفت نمی دونم. گفتم چرا تنهایی، گفت نمی دونم. گفتم کسیو داری، گفت نمی دونم. گفتم تو چی انقدر غرق شدی، جواب نداد. گفتم دنبال چیزی می گردی، بازم جواب نداد. گفتم من چیکار کنم برای تو، جواب نداد. ده تا سوال دیگه پرسیدم، بازم جواب نداد. هر کدومو ده بار پرسیدم، جواب نداد که نداد.. از جاش بلند شد، دستی به کتش کشید و دستکش هاشو دوباره پوشید. متفکرانه سرشو تکون داد و گفت: مکالمه ی خوبی بود. و رفت!..
دختر جون! هووی! کجا سِیر می کنی؟!
اهم، یه یه دمنوش گلگاوزبون به من می دید؟
دمنوش نداریم ما. فقط قهوه داریم، اونم تلخش!
رفتم سر چهارراه وایسادم، دور و برمو نگاه کردم. ساعت چند بود؟ من کجا بودم؟ دختر گل فروشی بهم نزدیک شد.
دختر خانم ساعت چنده؟
ساعتای ما چندسالی میشه که از کار افتادن...
گل! گل داری؟ یااس! گل یاس بهم بده..
خیلی وقته کسی اینجا یاس نمی فروشه. ولی..رزهای خوبی دارم.
باشه باشه، بده. رز بهم بده. زیاد! بیست سی تا شاخه بهم بده!
اووو آبجی دلت خوشه ها! بیا یه شاخه بیشتر ندارم، همینو بگیر تورو به خیر و مارو به سلامت..
وایسااا! پولشو نگرفتی!! کجا رفتی!!..

پاشو غذارو آوردن! عجب بابا، این تو کافه ام می گیره می خوابه!
چشمامو باز کردم و دوستامو دیدم، پاستای روی میز و لیوانِ دمنوشِ یخ زده ی من، پسری که سرشو با دستاش گرفته بود و سیگار می کشید، اون میز و صندلیِ خالیِ کنجِ کافه. لیوانمو برداشتم و گلگاوزبون سرد شده رو جرعه جرعه نوشیدم. پشتش یه یخ از داخل ظرف برداشتم و توی دهنم گذاشتم و جویدمش؛ اما، فایده نداشت..
با پالتو نشسته بودم وسط یه سونای خشک و فقط به این فکر می کردم که کاش زودتر زمان بگذره و من برم خونه!

سر میرداماد دم اسکان ایستاده‌ام، با ساعتِ صفحه بزرگ جرجو آرمانی و نیم‌ پالتو مشکی گوچی برای خودم یک پا دن ویتو شده‌ام. لیوان قهوه‌ام را مزه مزه می‌کنم، تلخی‌اش خوشمزه است. برای روزهای سرد امروز یک روز سرد است. ماشین‌ها شیشه‌هایشان را بالا دادند. هر دختری رد می‌شود یک ‌نگاهی می‌اندازد به این پسر خسته ایستاده سر میرداماد. 

دلم می‌خواهد بلک بری پاسپورت از جیبم در بیارم به ایکاروس پیام بدم پنج فرمانیه آوارگی سرزمین ندارد شتاب کن یهودا شتاب کن وقتی که قرار است توی آینه چشم بیندازی ببینی پیر شده‌ای آدمی‌زاده اسیر دیوارها نیست آواره این چشم‌های لعنتی‌است که از یاد نمی‌رود هرکجا آواره‌ای هست در نزدیک‌تر فاصله‌ای زنی دارد به سیگارش پک می‌زند و گردنش را می‌مالد و مدت‌هاست که آرام گرفته در تلخی رفیق! 

داریم حبس می‌کشیم توی تمام غربت‌های جهان رفتن انتخاب نیست معامله است دست دادن با مرگ است در خیابانی به نام ولی‌عصر زن و مردی که سایه‌هاشان دارند با هم پچ‌پچ می‌کنند رفتن تخت‌خوابی‌است وسط غسل‌خانه‌ای اساطیری که سفارش نداده‌ای نوبتی‌است و باید که دراز بکشی دارند درازمان‌ می‌کنند انتخاب نکرده بودیم انتخاب‌مان کردند ما قرار بود نویسنده باشیم فقط ... کجای  ِ جهان ایستاده‌ایم؟

آثار اندی تاور نه نیش هستند و نه دیزاینر بلکه ایندی نیش یا همان آرتیسان عطرهای موزه‌ای و عطرهایی به شدت هنری پیشنهاد می‌کنم قبلش کلی عطر اینسنی بود کنید داشته باشید حیفه بدون داشتن تجربه در مورد اینسنس یک ضرب به سمت کارهای تاور بیایید که کلن ضد عطر هستند چون درجا ازشان دلزده می‌شوید عطرهای تاور عطرهایی نیستند که بزنید برید پارتی یا حتا دیت عطرهای تفکر هستند باید بزنید بشینید فکر کنید گریه کنید کتاب‌های نیچه و صادق هدایت بخوانید فیلم‌های دیوید لینچ ببینید من که خیلی دوستشان دارم و این هیچ مزیت و برتری ندارد یه عطر چرک خاکستری دل مرده غمگین انگار یک کلیسا را وسط جنگلی تاریک به آتش کشیده باشند به شدت عجیب و غریب و غیر معمول برای همین می‌گویم هیچ وقت سمتش نیایید.

در خونِ خود غوطه‌ور...!
سایه‌ی، شبحِ موهومِ نیستی برروی پیکرش
می‌خزد به سمت بقا! به سمتِ هم‌چنان...!
تلاشی غم‌انگیز برای فرار از تباهی
افسوس! نشد، نمی‌شود، نخواهدشد
بعد از مرگ... زیر آفتاب سوزان
همانجا که بویِ نفت خام در اتمسفرش پيچيده بود!
پوستِ گردنَش شکافته شد
جاندارِ بداختر و ناشناخته ای از بین استخوانِ قفسه سینه اش بیرون زد
برروی پای خود ایستاد...
گرسنه بود. همچون نوزادی تازه متولد شده
به یاقوتِ کبودِ قلع و قمع شده نگاه کرد!
لاشه ی تکه پاره شده‌ی یک افسانه...
آری! جسد، طعمه‌ی طمعِ جاندارِ جهنمی شد
شبیه به لاروِ عقرب که برای زنده ماندن مادر خود را می‌بلعد
جاندار خون دور لبانش را پاک کرد وَ باصدای بلند خندید.
پژواکی ترسناک در سلولِ پنج ضلعی جهانَش پيچيد
کسی از بالا این حادثه را تماشا میکرد
چندین سلول پنج ضلعی...
و ما، یک طعمه بی دردسر برای جاندارِ زندانی در سلول شماره سه!

در خیال من شماره‌ی سه، شماره‌ی دو رو بلعیده وَ شماره‌ی دو ابتدا در خودش حَل وَ سپس در وجودِ شماره‌ی سه هضم شده!


اوایل پاییز؛ تو یک شب ساقط و بیش‌ازحد سرخ
سه قطعه ی مرثیه مانند از 'آی اَم نُ هیرو' رو دائم گوش می‌کردم!
حادثه ی شماره سه رو بوییدم...
آخ... احساس کردم قلبم استخوان داره!
هم‌زمان به شماره دو فکر وَ این تصویر درسرم ایجاد شد...
چنان چرم دودگرفته، ژنده و افسرده ای من از این عطر گرفتم در اون شب؛ چنان گریه ای می‌کرد. آنچنان اضمحلال و زوالی داشت که دلم به حال خودم، او و تاور یکجا سوخت. چرم تو اون شب برای من آکوردی بود بین نت های درد، عارضه و هجران!

برای همین دَر 'برکورت فرح' نوشتم: نه! تو از سرزمین صورتی ها هستی؛ کجا دیده ای تکه ای چرمِ سیاه سوگوارِ از دست دادن باشد...!!

هرلحظه رَوان و احساسم یک نوع برداشت از این دست هنرها برام ایجاد میکنه! تصورم اینه که احساساتم توسط مجموعه ای کنترل میشه که خارج از بدنم قرار گرفته [گویا] افسارش دست کسیِ که هیچوقت نمیتونم پیداش کنم. ولی مطمئنم تو همین خونه است!!

باری. دوست داشتم از اون شب سوگنامه ای بنويسم
یکی رو استخدام کنم؛ نوشته رو برای من و خودش باصدای بلند بخونه
بعد بشینه برای من، چرم، شماره دو، تاور، خودش وَ کل این دنیای مجهول یکجا زار بزنه!!
افسوس؛ که در دستان من هیچ هنری نیست.
این دست های بی دلیل! عضوِ جن زده‌ی بیخودی
من، نمیتونم بنویسم... دیگه... نمیتونم.

I am no hero
Nights of wonder - stars - dark earth

من امروز اين كار دستم رسيد .
دهنم باز مونده ازين همه شكوه. نميدونم اصلا چي بگم 😍
فقط براي من نوشته ادو تويلايت ، اميدوارم پخش موندگاري خوبي داشته باشه.
بوي دود و اتيش و گل . اينجوري نيس كه فك كني مگه كسي دوس داره همچين بويي بده ، منم تا قبل اينكه دستم برسه كلي استرس داشتم ولي واي واي ازين همه زيبايي. عجيب و يونيك ، تازه الان هوا سرد نيست اينجوريه واي به حال هواي سرد و يخي 🔥🔥
واقعا كيف كردم از اين همه هنر . از دوست عزيزم جناب امير محمد عزيز و بقيه دوستان عزيزم تشكر ميكنم كه باعث شد اين كار رو بلايندباي كنم و خوشحالم از انتخابم..خوشبو باشيد

تاور پرفیومز - 03 لون استار مموریز
« مردی که لیبرتی والانس را کشت! »

اول با تشکر از مدیریت عطرافشان بابت پاسخ به درخواست بنده و اضافه کردن صفحه این عطر به سایت؛ خب بریم سراغ ریویو :

منبع الهام اندی تاور برای ساختِ لون استار، دوره ای از زندگیش هست که در ایالت تگزاسِ آمریکا زندگی میکرده؛ به ایالت تگزاس، Lone Star State نیز میگن و پرچم ایالت هم هنوز یک تک ستاره در طرحش هست!
تگزاس از ایالات سنتی آمریکاست و جامعه مردسالار، تیپ های کلاسیک و با الهام از کابوی ها هنوزم در اونجا رواج داره و حتی در مرکز ایالت یعنی شهر Austin در بعضی بخش ها هنوز هم پلیس ها با اسب و لباس کابوی مانند تردد میکنند تا به فرهنگ گذشتشون احترام بذارن؛ همه‌ این موارد به اضافه وجود بیابان های دنج و هوای گرم و ... دست در دست هم میده و بستری خلق میکنه تا منبع الهامِی شه در راستای خلقِ عطری شاهکار از اندی تاور! عطری که در واقع بنظرم ادای دِینی به کابوی هاست!

اگه از طرفداران سینما باشید احتمالا فیلمِ «مردی که لیبرتی والانس رو کشت» اثر جاودانه جان فورد رو دیدید؛ در اون فیلم کاراکتری وجود داره به نامِ «تام دانِفین» با بازی جان وینِ بزرگ؛ تام شخصیتی خوشتیپ، محکم، مغرور، جسور، شجاع و با قلبی مهربان هست ... پس از اتفاقاتی تام به مزرعه و کلبه تنهایی خودش که در اونجا پرورش اسب هم داره، پناه میبره و اینجا میشه به ویژگی هاش، ویژگی «محزون» رو هم اضافه کرد!

کاراکترِ لون استار مموریز منو یادِ تام میندازه!
بویِ چرمی به اندازه انیمالیک که بویِ پالتو چرمی کهنه و بوی اسب میده و رایحش حس و حالِ از پس سختی براومدن، صلابت و اصالت به همراه داره؛ بوی دودی-چوبی که شبیه بویِ سوختنِ کنده درخت هست و فضا رو کمی محزون و معنوی نیز میکنه و فضای گلی کلاسیک و با قلبِ امبری نشات گرفته شده از صمغ مرمک هم بیانگر قلبِ گرم و مهربانِ کابویِ داستان ما در پس ظاهر با صلابت و روحِ محزونش هست! که در مجموع، تصویری در ذهن میسازه از کابویی خسته که از پسِ سختی ها بر اومده و در کنار هیزم به استراحت و تفکر نشسته و گرمایِ آتش، همنشینِ گرمایِ درونش هست!

همینطور که شروعِ فیلمِ «مردی که لیبرتی والانس را کشت» بازگشت و فلش بک به زندگیِ گذشته تام از طریق خاطراتِ یکی از دوستانش هست؛ شروعِ عطر لون استار مموریز هم بازگشت به خاطراتِ کابوی ها توسط ما هست!
بنظرم عطرِ خوب باید دارای عمقی باشه که از عالم ماده و مصرف گرایی فراتر بره؛ مثل لون استار که پس از استفاده، به محض اینکه چشمامون رو ببندیم، واقعیت و تصور، و زندگی و فیلم، ترکیب میشن و خودمون رو در هیبت تام دانفین با بازی جان وین میبینیم!
کابویی محکم، اصیل، با قلبی مهربان و روحی محزون؛ چکمه و پالتویی چرمی به تن داریم، رنج و خستگیِ زندگی در ذهن، قلبی مهربان در درون و در خلوتِ خود تنهایی کنار هیزم هایِ شعله ور نشسته ایم!
اینجا در تنهایی پر از انسانیت هستیم و ........ کات!

از عطرهای محبوب من. هنر دست اندی تاور، عطار خود آموخته که میدونه چجوری روح و جسم افراد رو تحت تاثیر قرار بده.درباره تولیدش بگم که از صفر تا صد و حتی بسته بندی و ارسال هم اقای تاور حضور دارند.. من تک تک ابعاد این عطر رو دوست دارم. لان استار مموریز یه عطر تاریک و دودی هستش و من رو بیاد یک کابوی خسته با کت چرمی کهنه تو یک شب بهاری خنک میندازه که بعد از بارون نشسته وسط علفزار و آتیش روشن کرده! یه باد تند و تیز هم داره میوزه. تمام نت‌های فهرست‌شده در اینجا وجود دارند، با هم ترکیب می‌شوند و چیزی متفاوت می‌شن. توضیح دادنش سخته ! و درک کاملش برای بینی های مبتدی سخت تر... فقط این رو بگم وقتی میپوشمش جزئی از وجودم می‌شه...انگار در جسم و روحم نفوذ می‌کنه....
خانم ها و آقایون این شما و این هم کابوی تنها و خاطراتش از اندی تاور...

لجاجت باعث شد این عطر رو تست کنم و فرار کنم ازش ..بدم بیاد ازش ..خوشم بیاد ازش.. لذت ببرم ازش و در اخر بخرمش.

یک موقع یک عطر رو تعریف میکنن و ریویو میخونیم میرویم و میخریمش با خود میگوییم چه بویی داره ولی بعد از چند بار استفاده رهاش میکنیم تو کلکسیون
یک وقت میریم یک عطر میپسندیم و باهاش زندگی میکنیم .با اینکه 02 دارم ولی نتونستم با نبودن این کنار بیام.


این عطر یک عطر پیچیدست و در عین حال ساده.اول یک دنیای مه الود و بعد سادگی و شفافیت یکی دوتا از بچه ها قشنگ از این عطر صحبت کردند

.شخصی بعد استشمام عطر نظری داد تعجب کردم گفت بوی گل رز و عودی میده در صورتی که رز توی روایح نیست.

بدرد مهمونی رفتن خونه خاله نمیخوره ولی بدرد این میخوره باهاش بری بگردی پیاده روی کنی و در فضای باز باهاش صحبت کنی.خرید کنید و از گرماش لذت ببرید .
گرمای عطر بغلت میکنه و تلخیش بی محبتی بهت میکنه .عین امپولی ممونه که وقتی درد داری بهت تزریق میشه و اروم اروم مسکنش رهایت میکنه.

مثل ۰۲ عطر بولد نیست ولی انتشار و ماندگاریه خوبی داره .از نظر کیفیت مثل اونه.ولی بهتر و بدترش رو خودتون باید بسنجید.در درای داون بوی گل میده

بدرد بلایندبای نمیخوره باید ببینی چند سالته و چی میخوای و کجا میخوای برید.روونتر از این نمیتونم عرض کنم

اصلن یاد یک سوار تنها نمی افتم با لباس چرم و اسب و .من نه کابوی بودم و نه در غرب وحشی....چرنده ....حیف این عطر..یکی تو فرگرنتیکا گفته بود من رو یاد مدمکس میندازه بجا کابوی..به نظرم ارزشش بالاتر از این تشبیهاته.و اگر صحبت یاداوریه منو یاد یک یوژپلنگه سیاه میندازه

بوی چرمش کمه ولی عالیه و تونکا و صمغ بولد نیست.یاد کارهای اونوم منو میندازه.

رایحه سیم سوخته و اتیش گرفته نمیدونم من که حس نمیکنم.بعضیا گفتن الرژیکه و سر درد میاره..برای من اگر طبعم خوش نباشه اکثر عطرا سردرد برام میاره.

یک لحظه به سرم زد با بنتلی اینتنس مقایسش کنم احساس کردم بنتلی در برابرش مثل یک رایحه سنتتیک میمونه بیشتر توضیح نمیدم شاید دوستی ناراحت بشه.بنتلی در قیاس با بسیاری عطرهای اسپایسی اسموکی چرمی صمغی میشه قیاسش کرد به نظرم....خلاصه فهیدم که هنوز جا دارم برای اموختن و متبحر شدن.
اگر دوساعت این عطر رو پوشیدید و کسی گفت بوی گل ... و میدید...اینو کجای دلم بگذارم...و درسته.


ماندگاری بالا
انتشار متوسط
کیفیت عالی

8 از 10 مناسب سنین 35 به بالا .
ماند

***اندی تاور 03 لون استار مموریز ***

ابتدا بذارید با نام بردن چند واژه با ذهن شما بازی کنم . سکوت ، کت و کفش چرمی ، اسب ، بیابان ، خاک ، هیزم ، دود ، طبیعت ، ویسکی ، گل ، و (جیر)
گویی چنین کلماتی در ذهن اندی تاور خطور کرده تا با هنر دستش چنین مستند زنده ای رو برای ما خلق کنه . گویی پس از استشمام رایحه شما رو داخل یک بیابونی میبره . مقداری جلوتر میره و در اون تاریکی بیابان ، آتشی شلعه ور رو مشاهده میشه که هیزم هاش در حال سوختن هست . در همون تاریکی و سکوت ، اسب سواری به اون محفل نزدیک میشه . اسب سواری که کتی چرمی و کفش مخصوص چرمی اسب سواریش رو به همراه داره . اونجا در کنار اتش دراز میکشه و خستگی اش رو بیرون میریزه با یک نوشیدنی . بله در اینجا میشه سکوتی رو متصور شد که شکسته میشه .
قبل از اینکه به ادامه ریویوی این عطر بپردازم اینجا میخوام در پرانتز راجب یک عطر دیگه صحبت کنم در کنار این عطر . عطری به اسم " مازولاری لویی " . بیاید دو سوارکار چرم پوش رو متصور بشیم . یکی در بیابون و در کنار اتش و دود با لباسی چرمی که خوی اسب به خودش گرفته که من خیلی دوست دارم جنسیت این سوار کار رو مرد بدونم . برداشتم از چنین فضایی نمیتونه جنسیت مونث باشه . در مقابل سوارکاری چرم پوش که مدت بسیار زیادی رو برای " وصال به عشق " روی بدن اسبی پر توان طی کرده و در نهایت بعد از رسیدن به مقصد با همون لباسی که بوی بدن اسب گرفته در اصطبلی که برای بستن اسبش رفته همونجا میشینه تا خستگیش در بره . اما جنسیت این سوار کار به وضوح برای من مونث هست . جنسیتی که در عطر مازولاری لویی بکار رفته . البته اشتباه برداشت نشه که اون عطر یونی هست که هرگز اینطور نیست و خانم ها نمیتونن حتی بهش نزدیک بشن . بلکه کاراکتر غنی ای که در لویی هست توسط جنسیت مونث شکل گرفته . در مقابل کاراکتری که در لون استار دیده میشه توسط جنسیت مذکر شکل گرفته . چقدر میتونه ذهن ادم بعد از استشمام روایح کنجکاو بشه .
خب حالا برگردیم سر 03 :
از نظرم بدون شک بهترین کار اندی تاور تا به امروز همین کار هست . کاری که شما رو مست میکنه . معمولا در عطرهایی که تست کردم یا اپنینگ بسیار هارش و عجیب بوده و در درای دون بسیار جلب توجه کرده و یا در اپنینگ شدیدا گیرا و خاص بوده و در درای دون کمی لولش پایین اومده . ولی اینجا جفتش رو باهم داریم . شروعی طوفانی و حیرت اور و درای دونی مست کننده تر و حیرت اور تر .
راجب رایحه بخوام صحبت کنم ، در ابتدا شروعی بسیار دوست داشتنی از پردازش های چند بعدی چرم و تخم هویج در بستری از امبر و دود و چوب داریم . هرچی میگذره یک تمی بوزی ریزی به کار اضافه میشه . تمی که سخت میشه احساسش کرد . یکی از بهترین ویژگی های این رایحه این هست که در این مرحله چرم هنوز حضور داره اونم چه چرمی ! و حتی کمرنگ هم نشده و جالبتر اینکه در هر مرحله یک وجه متمایز ازش بولد میشه برای مدت کوتاه . چقدر منتظر چنین چیزی بودم و چقدر در عطرهای دیگه افسوس و حسرت میخوردم که چرا چرم کمرنگ شد...
میگذره و مقداری روایح گلی بسیاراندک در حاشیه به کار تم صمیمیت و لوکس بودن میدن . جایی که مریم گلی که کمی تم انیمالیک داستان رو یه لحظه کوتاه تند میکنه. هرچی میگذره تم چوبی امبری قویتر و در مقابل دود و چرم خیلی اهسته با ما خدافظی میکنند . نیازی نمیبینم تک تک نت ها رو شرح بدم براتون چون از فضایی که شکل گرفته در ذهنتون دور میشید و اگر خواستید میتونید به همین نت ها در تاریک ترین وجهشون بسنده کنید و متصور بشید. خوشبختانه تم انیمالیکش اونجور که فکر میکردم هارش نبود واز قضا تصفیه شده و همین باعث شده تا این عطر بر خلاف لویی که در بالا اشاره شد پوشیدنی باشه و بشه با اعتماد به نفس اون رو پوشید و لذت برد .
اما اگر بخوایم چند عطر رو برای گرم کردن ذهن نام ببریم میشه به تندر است لا نویت مجدا ، تاور 02 ، فایرپلیس ، 1740 هیستواغ و ... اشاره خوبی داشت که رگه هایی از هر کدوم حس میشه اما به هیچ وجه به هیچکدوم شبیه نیست. گویی بهترین قسمت از هر رایحه رو برداشته و فیلتر کرده و برای ما حاضر کرده :)
پرفورمنس کار بسیار مناسبه و اصلا یونی نمیتونه باشه به نظرم . مناسب سن کم نیست و بسیار لوکس و متمایز ساخته شده . بنابراین در هر موقعیتی شما نمیتونید این رو بپوشید پس 50 میلش یه مدت خوبی با شما همراه هست .برای عموم پیشنهاد میشه زیاد تستش کنن و برای عطربازها قابلیت بلایند بای داره حتی . بسیار لذت بردم . 10/10 .

همچنان ریویوی رایحه این عطر کار من نیست جانم
اما از احساسی که بهم میده در این نیمه شب مینویسم .

باید بریم به یه روز ازچندین سال پیش
بهش گفتم چرا دیگه نمیتونستی باش بسازی گفت همه اس از روزی شروع شد که رفتم کلاسای فلسفه و منطق
اون جا بود که دیکه زبون من تغیر کرد
زبون همو نمیفهمیدیم.

پی نوشت؛ من از اون به بعد همیشه میترسیدم که فلسفه بخونم چون ذهن من خودش چنان sophisticated کار میکرد و فکر میکرد که اضافه شدن سافیتیکیتدنس فلسفه میتونست نتیجه ایی جز تنها شدن نداشته باشه! ( تنها که نه یعنی در واقع معدود افرادی میتونن هم زبونت باشن از اون به بعد حتی از بین بروبچ فیلسوف هم باید یه فلسفه ی هم زمینه می یابیدی!! )

میترسیدم جان من
و هنوز میترسم
میترسم برم و اونچیزا یاد بگیرم که تو یاد کرفتی
که اگه یاد بگیرم میشم این رایحه ….

پی نوشت؛ یه بخشی از این فرار رو قصد دارم تا اخر امسال بشکونم
میخام نیچه بخونم !
ای کاش عاقل باشم و نخونم ولی میدونم نمیشه جان من!

بعله باید این عطر رو زد و نیچه خوند!
( حکمت شادان )