PARFUMS de MARLY - Althaïr

کاملا عطر معمولی ودیزاینر در لباس نیش . هیچ نوآوری و خلاقیتی.

اینم بگم که از یه جایی به بعد فقط رایحه‌ی وانیل حس میکنید…

حسن شجاعي عزيز
درود
موافقم. اكثر كارهاي پر سر و صداي اخير به نظرم واقعا ارزش خريد ندارن. از اونتوس ابسولو گرفته تا اود ماراكويا و همه عطرهاي جديد مارلي و خيلي موارد ديگه مثل شنل اكسكلوسيف يا ديور اوم پارفوم ٢٠٢٥.
دیگه براي پيدا كردن عطر خوب یا بايد خيلي گشت يا یه سطح رفت بالاتر و خیلی بیشتر خرج كرد.
💐💐

کاوه عزیز سلام بروی ماهت🌹
به جان خودم تو یک سال گذشته حدود ۵٠ دکانت از بهترین عطرهای معروف بازار رو خریدم که نکنه یدونش به دلم بشینه، به دلم که نشست، ناامید هم شدم، فقط شب و روز در حال فکرم که چرا این بلا سر این صنعت اومده، تبلیغات دروغ و غیر واقعی دیگه از حد گذشته، فقط شده کُپی کُپی کُپی، بخدا خسته شدیم 🥲

درود خدمت هردوی شما بزرگواران
جناب شجاعی عزیز و جناب کاوه گرامی

شرمنده که پابرهنه دویدم وسط بحث شما. راستش داشتم می‌رفتم بخوابم که در نظرات، این متن رو دیدم و گفتم اوخ جون!
آب جوش لطفاً :)

مقدمه: متن زیر الزاماً خطاب به شما دو بزرگوار نبوده و سعی می‌کنم در حد سواد زیر صفر خودم کمی در این مورد برای عزیزانی که روزی از اینجا رد میشن(و شاید به دردشون بخوره) چندخطی بنویسم تا بقول جوان‌ترها: بماند به یادگار!

صورت مسئله اصلی در پیام‌های شما عزیزان به خوبی اشاره شد: تبلیغات!
تمام سازمان‌ها و برندهای بزرگ دنیا بخوبی بلد هستند که چطور با استفاده از ابزارهای مختلف رسانه و حتی اینفلوئنسرهای دنیای سوشال مدیا روی خطاهای مغزی ما انسان‌های عادی (Cognitive Bias) کار کنن.
اونها «اثر لنگر» رو می‌شناسن، «خطای هاله‌ای» رو بخوبی بلدن، از خطای مغزی «توهّم بدن شناگر» اونقدر عالی استفاده می‌کنن که روح‌مون خبردار نمیشه چرا فلان کالا یا برند رو انتخاب کردیم و ...
در اینجا ما به واسطه خطاهای مغزی (که در همه ما هست و در بنده بیشتر) گرفتار میشیم. مثل همون ماهی که در قلاب گرفتار شده و روحش خبر نداره که قراره چه بلایی سرش بیاد :)
چرا؟
چون هیچ جایی به ما آموزش این رو ندادن که چطور در برابر صنعت «تبلیغات» بتونیم مقاومت به خرج داده و با روش منطقی حل مسئله کنیم. ما فقط گرفتار میشیم، اما هیچ راهی برای رهایی از این گرفتاری رو بلد نیستیم.

مثال 1) در تبلیغاتی می‌بینیم یا می‌شنویم که فلان ستاره زیبای هالیوود دنبال همسر می‌گرده! (دارم مدل‌سازی می‌کنم. در دنیای واقعی قطعاً چنین چیزی وجود نداره) ما هم میریم تو نوبت خواستگاری!!! و بر فرض اینکه قرعه به نام یکی از ما افتاد و باهاش ازدواج کردیم، آیا این تضمینی هست برای یک زندگی موفق وایده‌آل؟!
به هیچ وجه

مثال 2) نمی‌گم 100 نفر. اما با حداقل 3 نفر مالک بنز S500 برخورد و صحبت داشتم که پیام نهایی اونها این بود:
S500 که می‌گفتن این بود؟!!!! (از پشت لکسوس یا بی ام دبلیو و تویوتا اومده بودن پشت بنز اس500)
چرا؟
چون اونها چیزی از «نمودار رضایت» نمی‌دونستن و بر اساس شنیده‌ها(با کمی ارفاق اسمش رو بذاریم تبلیغات) که S500 خیلی خوبه اقدام به خرید کرده بودن و نهایتاً عدد«رضایت مورد انتظار» اونها مطلقاً قابل قیاس با عدد«رضایت به دست آمده» نبود. قطعاً در پرایدسواری که این مدل بنز رو می‌خره این دو نمودار بسیار به هم نزدیک‌تر خواهد بود.

مثال 3) این وضعیت، بیش از هرجایی گریبان همکاران بنده که در حوزه س.ک.س.ولوژی کار می‌کنن رو گرفته. شاید روزانه چندین مراجعه دارن که ریشه اصلی اونها همین عدم تطابق «رضایت مورد انتظار» با «رضایت به دست آمده» هست که خب طبیعتاً اینجا جای بازکردن بیشتر موضوع نیست! چرا که مدیر محترم سایت، بجز فشردن دکمه «رد تایید» احتمالا با چوب میاد سروقتم!!! :)))

به بیان دیگه ما انسان‌ها بطور طبیعی و ذاتی به دنبال «رضایت» هستیم. اما وقتی که به واسطه تبلیغات و رسانه، رضایت مورد انتظار از یک کالا در ذهنمون عدد مثلا 80 ثبت میشه، و ما بعد از تهیه اون کالا با رضایت 30 مواجه میشیم اونجاست که بدجوری تو ذوقمون می‌خوره و شاید بهتر باشه کمی بیشتر فکر کرده و به این موضوع بیاندیشیم که چرا در زمان‌های قدیم نسبت به امروز:
عطر انتخاب شده رضایت حداکثری به همراه داشت
خودروی انتخاب شده رضایت خوبی به همراه داشت
و حتی همسر انتخابی هم رضایت بالایی برای طرف مقابل داشت

شاید پاسخ در این باشه:
کم‌رنگ‌تر بودن صنعت تبلیغات!
و دیگر هیچ

ما در دنیایی زندگی می‌کنیم که بدون اینکه بدونیم در جریان شدید رودخانه خروشانی از جنس «تبلیغات» غوطه‌ور هستیم. برنده واقعی کسیست که بتونه تکه چوبی، تکه سنگی چیزی پیدا کنه و دستش رو بگیره و خودش رو از این رودخانه خروشان(منجلاب) نجات بده.

امیدوارم تونسته باشم منظورم رو برسونم.

مانا باشید و برقرار