دختر یعنی همه زندگی باباش :)

حاضر شدم برم سرکلاس که ناگهان دخترم اومد گُل‌سر خرسی خودش رو به کتم وصل کرد و گفت: بابا خیلی بهت میاد! 

گفتم اگه دخترم بگه، حتماً بهم میاد و آماده رفتن شدم که همسر گرامی نمازش رو شکست[احتمال میدم البته] و پرید جلومو گرفت و گفت:

«تو نمی‌خوای بزرگ بشی؟!» 

گفتم نه. خودتم خوب می‌دونی هیچ علاقه‌ای به دنیای «آدم‌‌بزرگ‌ها» ندارم. 

همسرم می‌دونست. خوب هم می‌دونست. بعد از نزدیک سه دهه زندگی مشترک، اون ندونه کی بدونه؟ تنها فردی در زندگیم که به «دنیای کودکی»ام احترام می‌ذاشت و هنوزم احترام میذاره. 

جون خودش رو قسم خورد که بی‌خیال گل‌سر بشم. می‌دونست جون خودش خط قرمز منه. به دخترم گفتم بابا عکس بگیر واسه خودت داشته باش. این بار نشد. دفعه بعد مامانو می‌پیچونیم دوباره با گل‌سر میرم سر کلاس :)

 چندماه قبل، همین موضوع تکرار شده بود و سرم رو بالا گرفتم و با همین گل‌سر رفتم سرکلاس! چهره حیرت‌زده دانشجویان برام جالب بود. ازشون پرسیدم چندنفرتون دختر دارین؟ تعدادی دست بالا رفت.

پرسیدم اگه گل‌سرش رو روی کتتون زد همونطوری میرین سرکار؟! بجای پاسخ، سکوت برقرار شد.

کمی گذشت و صحبت کردیم و یخ‌ها آب شد و نهایتاً همه یک‌صدا گفتن: اگه دخترم بخواد چرا که نه :)

یکی‌شون با کمی بغض گفت: من دوتا دختر کوچولو دارم. الان عذاب وجدان دارم که یه بار دخترم می‌خواست تاب بخوره گفت بابا بیا منو تاب بده، منم حوصله نداشتم و گفتم به خواهرت بگو.

در جوابش گفتم: می‌فهممت! ولی اگه من دوتا دختر کوچولو می‌داشتم، حتی اگه وزیر می‌بودم، کافی بود دخترم ازم چیزی بخواد، مثل همین تاب دادن. جلسه هیئت دولت رو رها می‌کردم و می‌رفتم تابش می‌دادم! چون در اون لحظه چیزی مهم‌تر از تاب‌دادن دخترم در دنیا برام وجود نداره.

 پرسیدن: شما چندتا دختر دارین؟ 

گفتم هیچی!!!! لیاقتش رو نداشتم! این گل‌سر متعلق به دخترخوندۀ من و همسرم یا بهتر بگم فرشتۀ زندگی‌مونه :)

خب به نظر می‌رسه تو عطرگرام هستیم و عکس غیرمرتبط گذاشتم. مشکلی نیست. حداقل اینها رو نوشتم، تایید هم نشد همین‌که نوشتم برام بسه (می‌ذارم به حساب برون‌ریزی ذهنی) 

امروز با «شنل پلاتینیوم» دوش گرفتم و رفتم سر کار. باورم نمی‌شد اینقدر بازخورد داشته باشه و جالب اینکه تمام بازخوردها به یک جمله ختم میشد: 

بوی تمیزی خاصی میاد

حتی ازشون پرسیدم منظور بوی صابونیه؟ می‌گفتن نه. چطور بگیم. خیلی خاصه و بوی «تمیزی» میده. 

نکته مشترک بعدی هم گویا این عطر، «خط بوی» خوبی داره. 

یعنی شنل پلاتینیوم: خوشبو، بوی تمیزی با خط بوی عالی

(بر اساس نظرات همسر و دخترم و 6 خانم محترم همکار که به نظر جامعه آماری خوبی میاد) 

و اما: 

رایحه‌ای که خودم حس می‌کردم:

در بهترین حالت:

 کمی بوی نفت بود و دیگر هیچ!!! 

اینم از عذاب دنیوی ما کوربویان گنهکار درگاه خداوند. 

:)))