NASOMATTO - Duro

آلساندرو هدف طراحی عطرها را اینگونه بیان می کند : "من می خواهم عطرهایم قسمتی از ذهن و نگرش من باشد و نه ذهنم و فکرم اسیر عطرم..........."
برند Nasomatto در بازه زمانی 2008 تا 2014 دارای 10 محصول در کارنامه عطری خود می باشد. مستر نوز یا همان آقای بینی (متخصص عطر) برند Nasomatto برای عطرها ، خود آقای آلساندرو گولتیری می باشدNasomatto Duro ، نمادی از ابراز قدرت و نیرومندی مردی جذاب و شیک می باشد.

این محصول گرم و تلخ که تلخی خود را از چرم و تندی و گرمی خود را از ادویه جات و نت های چوبی حاصل می کند بسیار ماندگار بوده و از میزان پراکندگی عالی برخوردار می باشد.
عطری فوق العادس. پیشنهاد میکنم برای عطر بازای نیش.
عجب عطری لذت برم

اقای گوالتیری یکی از عطارهای قابل احترامه و انصافا خیلی خوب بلده با نت های تمام سینتتیک عطرای تحصین برانگیزی مثل بارائوندا ، بوکانرا و بلک افگانو خلق کنه که بعضیا باورشان نمیشه سنتتیک باشه .
ایشون در بسیاری از کاراش دو سه تا نت مخفی را در هرم بویایی جا میده که به معنای واقعی کلمه شامه را به چالش میکشه .
شخصا روی تست بعضی کاراش حسابی شامه ام درگیر شده و با خودم گفتم این چه روایحیِ که اسمشان در هرم بویایی نیست ولی حسشون میکنم ، گاهی قابل تشخیص هستند و گاهی نه .
دورو نازوماتو تغییر نت مختصری داره که بخاطره غلظت بالا و اکستریت د پرفیوم بودنش به کندی انجام میشه .

در ابتدا آمیزه ای خشک ، خراشیده و اسپایسی از رایحه ی چوب ، فلفل سیاه و کمی اوکموس رو داریم که روی بستری تلخ از رایحه ی انیمالیک و اسموکی چرم قرار گرفته ، در اینجا یعنی سی دقیقه بعداز اولین اسپری اگه تمرکز کنید در بطن کار رایحه ی عودی چوب گایاک و کمی پچولی نهفته ست که به بیس چوبی و‌چرمی کار یه تم دارک ،روغنی و بالزامیِ نیمه شیرین تزریق میکنه .
در ادامه اون فضای خراشیده و خشن ابتدایی کمرنگ و تم انیمالیکی و اسپایسی محو میشه و بیس اصلی کار یعنی بستر چوبی ، چرمی و عودی که ملایم تر شده را تا انتها داریم .
دورو شخصیتی کاریزماتیک با ابروهای بهم گره خورده و استایلی نیمه رسمیه که پشت رل یه جیپ رانگلر نوک مدادی نشسته و سیگاری کنج لب گذاشته و تخته گاز به دل جاده های خاکی و سنگلاخ مرزهای غربی زده .

پخش و ماندگاری خوبی دارد و بلحاظ پرفورمنس راضیتون میکنه، ، رایحه ی خاصی داره و مناسب تیپ جوان و کژوال پوش نیست .
اگه حجمش صدمیل میبود بی شک ارزش خرید نمره ۸ میگرفت ولی با این حجم سی میل خیلیا رو بسمت عطرای مشابه سوق میده ، در سایت فراگرانتیکا عود ماسک مونتال بیشترین نمره را بلحاظ شباهت از کاربران گرفته ، به طرفداران این عطر و این مدل روایح توصیه میکنم شاهکاره چوبی اسپایسی برند هاوس اف سیلج یعنی دیگنیفاید را حتما تست کنند.
با تشکر از عطرافشان .

اگر چه یه عطر مردونه است با این حال کنجکاو بودم تستش کنم . به نظرم یه رایحه تکراری و نه چندان قوی بود که نه حرف تازه ای برای گفتن داشت و نه ارزش خرید.

دوستان من مونتال عود مشک (ماسک) رو دارم میگن شبیه دورو هستش درسته؟ کسی مونتال رو تست داشته؟ رایحه بسیار تلخ و بسیار جدی داره با پخش و ماندگاری عالی

ناسوماتو - دورو
« اصالت؟ یا ظاهرسازی؟ »

یکی از مهم ترین نکات در نقد عطر، کیفیت بر اساس قیمت هست؛ یعنی با پرداخت چه مبلغی چی گیرمون میاد و هر عطر رو باید در بازه قیمتی خودش بررسی کرد!
دورو از ناسوماتو قیمتی حدود ۳ میلیون در ازای ۳۰ میل داره که اگه ۱۰۰ میلش وجود داشت برچسب قیمتی ۱۰ میلیونی میداشت! پس بریم در بازه قیمتی خودش بررسیش کنیم ...!

شروع دورو، ترکیب سنگین و قوی و ابراز وجود کننده ای از چرم، پچولی و روایح چوبی و مقداری ادویه هست؛ در ابتدا شباهت هایی به پرایوت لیبل داره ولی دورو به نسبت پرایوت لیبل شیرین تره و من حس میکنم این شیرینی ناشی از امبر باشه ... علاوه بر این، حالتِ اسموکی تلخ نیز درش حس میشه که بوش شبیه وقتیه که قهوه رو آسیاب میکنید؛ البته منظورم نیس که بوی قهوه داره اما حالت اسموکیش به اون بوی اسموکی و اندکی تلخِ قهوه در حال آسیاب، شبیه هست!
از لحاظ پخش و ماندگاری به نسبت گروهی که توش قرار میگیره یعنی عطر هایِ گرم با تعدادِ بالای نوت های سنگینِ چوبی، چرمی و ...؛ کاملا عطر متوسطی محسوب میشه و نمرات به پخش و ماندگاریش اغراق شده است و ازونجایی که شنیدم این عطر ریفرمول شده شاید این نمرات، به ورژن های قبلی این عطر داده شده؛ اما من از صحتش اطلاعی ندارم و ریفرمول رو رد و یا تاییدش نمیکنم!

عطرهای که ادعایِ اصالت، مردونگی، وقار و سنگینی رو بر دوش میکشن، باید بتونن بازیشون رو با ثبات و وقار ادامه بدن و وا نرن، درست مثل کاراکتری که عطر رو واسش ساختن؛ در غیر این صورت، در ساخت کاراکتر ناموفق خواهند بود!
در دورو متاسفانه اتفاقی که نباید بیوفته، میوفته و رایحه از یجا به بعد کاملا میماسه و وا میره ... مثل استندآپ کمدینی که وسط اجرا به دلیل استرس مجبور میشه بیاد از استیج پایین!
بوی چرمی ای که بعد از یه مدت شبیه به بوی لاستیک سوخته میشه؛ پچولی ای که خودش محو میشه و جاش در ترکیب خالی میمونه؛ شیرینی امبری که بعد از مدتی به یک نوع بوی پلاستیک شیرین و مصنوعی تبدیل میشه؛ حالت اسموکی سردرگم که معلوم نیس هدفش چیه؟ قراره با چرم کار کنه یا ساز خودشو بزنه و همه این موارد در ترکیب با پخشِ نا امید کننده یک ساعت و نیمه که بعد ازون تبدیل به اسکین سنت میشه؛ باعث میشه که دورو قبل از القایِ هر نوع حس و کاراکتری، در لایه های مختلف توسط خودش معدوم شه و رو به اضمحلال بره!

همه اینا تازه قراره بدترم بشه وقتی رقیبت پرایوت لیبل هست با کیفیت و عمق بیشتر و قیمت نصف! :)
در واقع تفاوت پرایوت لیبل و دورو، مانند مردی اصیل، با وقار، سنگین و دارای کاراکتر هست در مقایسه با آدمی که فکر میکنه اگه با اخم ظاهرسازی کنه و لباس مشکی بپوشه و با بقیه تند صحبت کنه مردونگیش پُر میشه!!

چجوری تشخیصشون بدیم؟ مدت کوتاهی باهاشون وقت بگذرونیم، در یکی ثبات و اصالت پایدار میبینیم و دیگری خودش، خودش رو لو میده و وا میره و در پس ظاهر سازی، کاراکتری رنگ و رو رفته و پوچ ازش حس میکنیم!

ایام به کام

نود و پنج درصد شبیه عود ماسک از برند مونتال است ولی مونتال یه چیز دیگست بوش سر درد نمیده کلاسیکتر و ابدارتره

درود
دورو ناسوماتو
دورو ناسوماتو یا یک ووو بزرگ
چقدر لذت بخشِ که هربار که به یک عطر سر بزنی از بوییدنش احساس شعف کنی. هربار احساس می کنی که با یک شاهکار جدید روبرو شدی در عین حالی که مدتِ زیاد و دفعاتِ بالایی بوده که اونو پوشیدی.
تعریفِ یک عطرِ چرمی چیه؟
واقعا پوششِ خوشبو کننده در پرداختهایِ مختلفِ چرمِ، که میکسِ اون با بویِ چرم باعث خلق یک رایحه ی خوشِ خاص شده؟
چقدر تنوعِ عطرهایِ چرمی برام جالبِ.
معیارهایِ شما برایِ تشخیص یک عطرِ نیش چیست؟
یکی از معیارهایِ من اینِ که چه در اولین بار من رو مجذوب خودش کنه و چه برعکس. چه خوش بازخورد باشه چه نباشه و هر《چه》دیگری، اینِ که من رو به سمتِ خودش بِکِشونه. بله این دسته عطرها برایِ من مثل غذاهایِ محبوب عمل میکنه و هرازچندگاهی هوس میکنم که بهشون سر بزنم.
دورو ناسوماتو ، یک شاهکارِ فوق العاده ی دیگه از جناب گوالتیری. یک نیش محبوب و نسبتا خوش بازخورد.
عذر میخام ، این بیشتر یک دلنوشته ی عطری بود تا یک تحلیل عطر. اساتیدِ بزرگ اون رو ریویو کردند و منِ کوچک اینجا فقط بیانِ احساسات کردم.
پرداختی از چرم با عودِمغلوب و ادویه جاتی غالب‌‌.
سبک کلاسیک اما نه اون چرم و عود کلاسیک که در بلاماژ به یادش می اُفتیم.
پرفورمنس در کل خوب اما نسبت به کارهایی مثل بلک افغان و بلاماژ ضعیف.
هرچند شروعِ کار منو یادِ پرایوت لیبل میندازه اما یادمِ سالها قبل وقتی رایحه ی دانهیل پورسویت به مشامم میخورد خیلی خوشم میومد اما وقتی استفاده میکردم مخصوصا در تاپ نت اون تندوتیزی اولیه به شدت آزار دهنده بود و سنتتیک بودن عطر بسیار مشخص. همیشه پیش خودم میگفتم ای کاش عطری در این سبک بود که کاملتر و طبیعی تر جلوه میکرد و خودم از پوشیدنش لذت میبردم و جلوه ای زیبا هم داشت.
حالا احساس میکنم این دورو تا حدودی همون رایحه رو به خاطر میاره اما بسیار طبیعی تر و لذت بخش تر.
یک نکته ی دیگه اینکه این کار هم از اون دسته عطرهاست که نتیجه ی تستش در سرما بسیار زیباتر از فصل معتدلِ.
بدرود

امروز سمپل این کارو تهیه کردم اصلا اون تعریفی که دوستان ازش داشتن با توجه به اینکه شباهتی به پرایوت لیبل داره بنظرم این طور نبود خیلی تلخ و بیشتر بازخورد منفی گرفتم ...با اینکه با اکثرهای کارهای خاص ارتباط میگیریم این بو سردرد آور بود حداقل واسه من
با موندگاری زیاد

نمیدونم اشتباه میکنم یا نه ولی یه رگه های از بلک افغان توش هست چون از کسی پرسیدم نظرشو گفت بلک افغان زدی!؟؟!

عجب شاهکاری هست این کار. میشه گفت پرایوت لیبل هست که نوت صندل بهش اضافه شده باشه. البته ترکیب صندل با عود حسی شبیه رز ایجاد میکنه. درکل اون دافعه و عبوسی پرایوت لیبل رو نداره و درعوض یک کار شیک و باصلابت هست. علاقه مندان عطرهای نویر و تیره مطمئنا از این کار لذت خواهند برد.