سلام کاربر گرامی
چطور می توانیم به شما کمک کنیم؟
«سایکدلیک» از صلح و عشق ابدی حکایت میکند. این عطر احیاشده ادای احترام به دوران طلایی دهه 1970 میلادی است؛ دورانی که رایحه نعناع هندی را به رایحهای افسانهای و محبوب تبدیل کرد. دورانی که در همه جشنها و جشنوارهها، از وایت تا وودستاک، سرشاری شگفتانگیز و اسرارآمیز رایحه نعناع هندی در پسزمینه کنسرتهای راک و در میان نسل جوان و سرکش آن روزگار به مشام میرسید. اما در دوران ما هم رایحه نعناع هندی با قدرتی رقابتناپذیر جلوهگری میکند؛ شیکتر از همیشه و کاملا محبوب و بیرقیب. عطر «سایکدلیک» بهخاطر استفاده خاصش از رایحه نعناع هندی در شاخه عطرهای کلاسیک قرار میگیرد و صلابت و شکوه خاصی دارد. «سایکدلیک» عطری نوستالژیک است که درعینحال هرگز اینچنین مدرن نبوده است.
نوع عطر | ادو پرفیوم |
برند | جوووی پاریس |
عطار | ژاک فلوری |
طبع | گرم |
سال عرضه | 2011 |
گروه بویایی | شرقی چوبی |
کشور مبدأ | فرانسه |
مناسب برای | آقایان و بانوان |
اسانس اولیه | مرکبات |
اسانس میانی | کهربا، رز ، نعناع هندی ، شمعدانی ، لابدانیوم |
اسانس پایه | مشک ، وانیل |
اگه مرحوم جیمی هِندِریکس زنده بود احتمالا عطر امضاش سایکدلیک میبود! :)
کلمه سایکدلیک الهام گرفته شده از دهه ۶۰-۷۰ میلادی هست که آهنگ هایِ سایکدلیک راک، و مصرف قرص های روان گردان در اون دوره رواج داشت ...
هیپی ها و جوونایِ طرفدار راکِ اون زمان که یک حالتِ آزاده و رها داشتن و ماریجوانا هم مصرف میکردن، واسه روپوشیِ بوی ماریجوانا، از عصاره های پچولی (نعنا هندی) استفاده میکردن که به دلیل قیمت مناسب و داشتنِ بویِ غالب و ماندگار با پخش بالا، کاملا پاسخگو بود واسشون ...
این ازون عطراییه که زیاد نمیشه واسش ریویو نوشت و باید خودتون تستش کنین ... همزمانی که میتونه زننده باشه، خوشبو هم هست؛ با کت شلوار ست میشه، با رکابی هم میشه پوشیدش :)))
در عین حال که پیش خودت فکر میکنی اگه بزنی اینو و بری بیرون همه میگن این دیگه چیه!!؟ همزمان هم ته دلت میدونی کلی بازخورد مثبت میاره ...
چیزِ عجیب و جالبیه، حتی اگه خوشتون هم نیاد، واسه قلقلکِ حس بویایی تستش توصیه میشه ... نیم ساعت اول واقعا به چالش میکشه حس بویایی رو، حس میکنی بوش آشناست اما یادت نمیاد چیه ... حس یه نوع خوردنی میده که نمیدونی چیه! :) در یوتیوب، توی یه ریویو به بویِ بیسکوییتِ از مریخ اومده تشبیه شد ...! واقعا بوی بیسکوییتِ مریخی میده! :)
علاوه بر شباهت به بیسکوییت یه جاهاییم بویِ کیک شکلاتی مانند میده اما نه از نوع با کلاس و شهری و تر تمیز بلکه تا حدی ناآشنا و عجیب ... اگه یه نفر از فضا برگرده و بگه فضاییا توی تولدشون یه نوع کیک میخورن و سایکدلیک بوی اونه، کاملا باور پذیره :))
دهه ۶۰-۷۰ میلادی بستر تغییرات زیادیه در هنر، موسیقی و لایف استایل، همینطور که اون دهه دورهی همه گیری و عادی شدن آهنگ ها و لایف استایل هایی هست که تا قبلش عجیب محسوب میشد؛ عطرِ سایکدلیک نیز از ابتدا تا انتها نمودِ عادی شدنِ یک رایحه عجیبه ...
جووی در سایکدلیک فقط به اوردن پچولی توی عطر بسنده نکرده که یه برداشت سطحی از اون دوره محسوب شه! بلکه علاوه بر استفاده از پچولی، برداشت هایی از تِم و حس و حال اون دوره رو به زبانِ عطر ترجمه کرده ...
سایکدلیک در قید و بندِ نگرانی ها و مشکلات نیست، با اینکه رایحش یکم عجیبه اما زیاده روی نکردن و اصلا چالشی و بد نیست ... و حس و حال راحتش باعث میشه از رفتن به پمپ بنزین تا دیدار با رییس ناسا هم بشه ازش استفاده کرد!
پخش و ماندگاریش هم همچنان خوبه؛ تستش پیشنهاد میشه ... روز خوش.