NASOMATTO - Baraonda

برائوندا دقیقاً همان جایی است که ناسوماتو دوباره ثابت می‌کند کم‌حرفی می‌تواند غوغا کند. این عطر از همان لحظه اول مثل باز کردن یک بطری ویسکی تک‌مالت در کتابخانه‌ای قدیمی، پر از چوب کهنه و چرمی که رویش گرد نشسته، نفس می‌کشد. نه خبری از بازی‌های پر سر و صدای نوت‌های مصنوعی است، نه تلاش برای خوش‌آمد گفتن به همه!!!

هاله‌ای از رایحه ویس.کی کهنه، میوه‌های خشک و کمی تنباکوی نرم، روی یک بستر چوبی عمیق پخش می‌شود. چیزی که برائوندا را خاص می‌کند بالانس بی‌نظیرشه: سنگین و جدی هست، اما خفه‌کننده نیست؛ گرم و نشئه‌آور هست، اما شیرین و بچه‌پسند نه. مثل یک لیوان نوشیدنی گران‌قیمت که آرام و بی‌عجله می‌نوشی، هر لحظه‌اش با وقار و حساب‌شده است.

این عطر شخصیتی داره که نمی‌شه دیکته‌ش کرد روی هر پوستی داستان خودش رو تعریف می‌کنه. گاهی چوبی‌تر و خاکی‌تره، گاهی میوه‌ای و الکلی‌تر. اما همیشه یک امضای مخملی و مرموز داره که بهش هویت می‌ده. کاری نیست که دنبال تعریف و تمجیدهای دم‌دستی باشه؛ بیشتر مناسب کسیه که می‌خواد عطرش مثل یک نگاه عمیق عمل کنه، نه یک سلام از سر رفع تکلیف.

بلایند بای هرگز 🫸

میخوام یک توصیف متفاوت نسبت به دیگر توصیف های این شاهکار را برای عطر افشانی های عزیز به نوشتار بیاورم امیدوارم که لذت ببرید خوشحال میشم در اخر برای بهتر کردن توصیفاتم نظر بدهید و ایرادات بنده را بگویید

برای درک بهتر این شاهکار، تصور کنید وارد یک بار قدیمی و تیره می‌شوید. جایی که نور کم‌سو از لامپ‌های قدیمی، دیوارهای چوبی پوشیده از دود و بوی مشر.و.ب فضا رو پر کرده. دقیقا مثل دقایق ابتدایی یک فیلم کلاسیک سیاه و سفید. مثلاً مثل The Maltese Falcon که شخصیت اصلی، سام اسپید با بازی هامفری بوگارت، وارد دنیای پر از رمز و راز و خطر میشه. این عطر هم همونطور که وارد می‌شی، با نت‌های ویسکی غلیظ، تو رو به چالش می‌کشه.

در همون ابتدا، باراوندای گوالتیری بهت یه شات باز معرفی می‌کنه؛ ویسکی غلیظ که شبیه به گلابی تلخ توی دل یک قهوه‌خانه قدیمی ریخته میشه. دقیقاً مثل فیلم‌های هالیوود دهه ۳۰ که شخصیت‌ها وارد دنیای تاریک و سرد خودشون می‌شدن، این عطر هم با شدت و تندی فضا رو می‌سازه. در اینجا هم مثل فیلم‌ها، جزئیات و تحولات بعدی آرام آرام خودشون رو نشون میدن.

حالا بیا مثل یک فیلم نوآر به این عطر نگاه کنیم. وسط داستان، وقتی که توی بار آروم‌تر و دلنشین‌تری هستی، مثل مارینا توی La Dolce Vita که وارد یک فضای خاص و شگرف میشه، بوی چوب و رز به آرامی ظاهر میشه. این بو از پشت پرده‌های فضا میاد، مثل نور نرم و دانه‌دانه‌ای که توی فیلم‌های نوآر می‌بینی. چوب‌ها و گل‌ها هم مثل دیالوگ‌های پیچیده شخصیت‌های جذاب توی این فیلم‌ها ظاهر می‌شن. یه جورایی می‌تونم بگم "شما فکر می‌کنید این بازی است، اما من اینجا فقط گم شدم."

تو همین فضا، درخت‌ها و گل‌ها دقیقاً مثل شخصیت‌ها توی یک فیلم دارن حقیقت رو از تو پنهان می‌کنن. رز که به آرامی توی لایه‌های میانه‌ی عطر نمایان میشه، مثل شخصیت‌های فیلم‌های نوآر که کم‌کم حقیقت خودشون رو آشکار می‌کنن، فضایی جدید و پر از پیچیدگی‌ها رو می‌سازه.

همینطور که پیش می‌ری، لایه‌هایی از پیچیدگی‌های بو به آرامی خودشون رو نشون میدن، جایی که هر جزئیات و حرکت، مثل دیالوگ‌های پیچیده توی رمان‌های کلاسیک، به آرامی خودش رو نمایان می‌کنه.

در ادامه، باراوندای گوالتیری به یک تجربه سینمایی اکسپرسیونیستی تبدیل میشه. یه کم شبیه فیلم‌های اکسپرسیونیستی آلمانی که تضاد بین فضای واقعی و خیالی به تدریج ایجاد می‌شه. وقتی به ساعات پایانی نزدیک می‌شی، مثل Sunset Boulevard، فضا از شفافیت به کدری و خشونت پنهانی تبدیل میشه. همینطور که توی عطر هم، خشونت آرام و خفیفی به تدریج خودش رو نشون می‌ده.

همینطور که جلو می‌ری، بوی چوب‌ها و ویسکی سخت‌تر و عمقی‌تر میشه، مثل فیلم‌هایی مثل The Godfather که با خشونت و قدرت خودش رو نشون می‌ده. این عطر به تدریج به یه سینما-سایکی پر از تنش و تضاد تبدیل می‌شه. رز هم به عنوان لایه‌ای از لطافت باقی می‌مونه، مثل شخصیت‌های جیمز دین در East of Eden که همچنان لایه‌های پیچیده و دست‌نیافتنی خودشون رو نشون می‌دن.

اما در نهایت، بعد از همه این توضیحات باید بگم که باراوندای گوالتیری یه عطر واقعاً مستقل و پیچیده است. مثل فیلم‌های کلاسیک دهه ۴۰ و ۵۰ میلادی، یه داستان ساکت و پیچیده‌ای که با دقت ساخته شده. هر نت توی این عطر یه نقش کلیدی داره که به آرامی وارد دنیایی می‌کنی که هیچ وقت پایان نمی‌گیره و همیشه جذاب و لذت‌بخشه.

دکانت این عطر رو گرفتم جالبه بوی نارگیل میده توی نت هاش نیست ولی

تبدیل یک روز پر انرژی به یه روز افسرده یه روز تاریک با افکار پلید
دوری کنید ازش... زندگی خودتونو مختل نکنید

عطر با بوی دارچین و رز باز میشه و در ادامه هرچی نت ِ شیرین ِ دل زُداست به عطر ریخته و اضافه میشه...
پخش و ماندگاری هیولا...
اگر از روایح شیرین انزجار دارین....
نه اصلا سمتش نرید و بلعکس...

بعد از خرید عطر برائوندا در تست اول بعد از خرید یک زد حال خیلی بدی خوردم نسبت به بقیه عطر های مشروبی که تست داشتم رایحه دلچسبی نداشت ولی بعد از گذشت چند ساعت نظرم برگشت و عاشقش شدم یک مقدار راه ترشی داره اولاش بعد کم کم پای رایحه رز مشک و امبروکسان باز میشه راستش من زیاد از رایحه رز خوشم نمیاد ولی یک چیزی برام عجیب بود نت چوبی ضعیف این اثر بود که به سختی قابل تشخیص بود ماندگاری زیاد ولی خط بوی خوبی داره نسبت به بقیه کار های گوالتیری به نظرم مناسب مراسمات و مهمانی های شبانی میتونه باشه و با یک استایل رسمی فوق العاده میشه نسبت به بقیه کار های گوالتیری من یکم ضعیف تر میبینمش نمره کل من از ۵ بهش ۴ هستش

سلام به مدیریت عزیز عطرافشان لطفا سمپل برند های ناسوماتو رو اضافه کنین با تشکر

توی بچگی بخاطر عشقم به دنیای روایح وعطرها عادت داشتم هرجا تنباکوی قلیون پیدا کنم برای چند دقیقه بشینم واستشمام کنم
اگه بگم این عطر نیم ساعت بعد از اسپری کم کم به تنباکوی نعنای قلیون که خشک شده باشه شبیهه شاید یکسری از دوستان اعتراض کنن وبگن نعنا جزو نوت هاش نیس
اما واقعا هس

با سلام و احترام خدمت دوستان عطر افشانی عزیزم
حسی که این عطر بهم منتقل کرد از همون ابتدا یه رایحه ویسکی طور گرم و شیرین و به شدت تلخ که کمی ادمو سوق هم میده به طرف کارامل شکلاتی سوخته و تلخی که شباهت عجیبی که به هیچ عطر نمیتونه داشته باشه ، شاید کم یا مقداری تو نتها پایانی به عطر لالیک انکر نویر و کاپتان بلک هم آدم رو سوق میده
در کل یه عطر سورپرایز کننده که اصلا تو گرما توصیه نمیشه زدنش و بهتره در مهمانی های شبانه و غروب‌های پاییز و یا روزهای سر زمستانی پوشیده بشه با خط بو و ماندگاری عجیب و حیرت آور . . .

درود به همه دوستان
من دیروز این عطر رو تهیه کردم برام رایحه خیلی خاصی داره یه حس خوبی به آدم میده و خوشحالم میکنه انگار واقعا چند شات ویسکی خوردم..هم خانمها و آقایون ازم اسمش رو چندباری پرسیدن یه عطر شیرین مشروبی و یکم رایحه گل رز توش که اذیت کننده نیست و باهاش جوره..تا اخر شب من دو سری زدم چون ماندگاری و پخش بووش وحشتناک بالاس طوریی که شاید دائم توی مشامت باشه..