MASQUE - Lost Alice

با قصد خرید عطر دیگه‌ای وارد فروشگاه شدم و به پیشنهاد فروشنده لاست آلیس رو روی دستم تست کردم.
انقد واسم جذاب بود که تمام ذهنم رو درگیر کرده بود. آخرش هم برگشتم و عطر قبلی رو پس دادم و خریدمش.
بوی ماجراجویی رو میده
بوی هیجان
بوی اتفاقات جذاب
هر چقدر بیشتر روی بدن می‌مونه، با نت جدیدی سورپرایزت می‌کنه و انگار نت‌ها روی پوستت می‌رقصند.
واقعا عاشق هنر و زیباییش هستم.

کی فکرشو می کرد که بعد از حدود ۹ سال جستجو برای عطر گمشده و خریدن عطرهای زیاد (حدود ۳۰ تا) فول باتل و حدود ۱۰۰ تا سمپل و دستریز، به صورت تصادفی و به اشتباه این زیبا رو پیدا کنم و اتفاقا عطر گمشده ام از آب دربیاد و بازم اتفاقا اسمش لاست آلیس باشه! مدتی بود جستجو را رها کرده بودم. برای هدیه به فروشگاه رفتم. می خواستم ادکلن دیگه ای از این برند رو تست کنم و اسمش یادم نمی یومد. گفتم از حافظه تصویریم کمک بگیرم. چشمم افتاد به این نمی دونم چرا گفتم اینو می خوام تست کنم، شاید اسم lost alice بی تاثیر نبود. همینکه مایع عطر از اتومایزر عجیییب باکیفیت ماسک میلانو خارج شد و در فضا پیچید احساسی به من دست داد که اولین بار بود در تست عطر به من دست می داد. این حس اُپتیمال بود. خیییلی پسندیدم... همش اضطراب اینو داشتم که نکنه بازم نتها برقصند و تغییر کنن و نتیجه بشه مثل تجربه های قبلی ولی نه! تغییر کرد و تغییر کرد ولی بازم همون کرکترو حفظ کرد و شد انتخاب من. بوی زنبق و شیر و چای و چوب صندل و یکم گلها. به اندازه پودری، به اندازه لاکتونیک، به اندازه گرم و نرم. خیلی خوبه. اگه بخوام یه کلمه معادل این عطر بگم اون هست: "امنیت". می خوام در مورد مطلبی که به عقل ناقصم می رسه حرف بزنم که ممکنه کمی طولانی بشه: "پیدا شدن عطر گمشده".
اول اینکه تو زندگی بارها به این رسیدم که بعضی چیزا نمی تونه فقط شانس و تصادفی باشه و نشونه ها هنوزم تو این دنیا جریان دارند. در این سالها انواع و اقسام روشها رو به کار گرفتم. اول با استقرا پیش رفتم. روی کاغذ حساب کتاب کردم. نوتهای مورد علاقه ام رو پیدا کردم و عطرهایی که بیشترین میزان استفاده از این نوتها رو داشتن پیدا کردم. تستشون کردم. حتی خریدم. نشد. بعد اومدم استدلال استنتاجی کردم عطر ها رو با فضای کلی که ارائه می دن جستجو کردم. تست کردم، فکر کردم پیدا کردم. خریدم، فهمیدم اشتباه کردم. بازم نشد. بعد رفتم سراغ گروه های بویایی ببینم گروه بویایی مورد علاقه من چیه از رو اون پیش برم. تست کردم. خریدم. نشد که نشد. استدلال رو کنار گذاشتم شهود رو چسبیدم، بلایند بای کردم، نتیجه فاجعه بار بود... بعد رفتم سراغ بازخورد و گرفتن نظر دیگران که اصصصلا نشد. خلاااصه مثل قانون نانوشته زندگی شد؛ که هر چی بگردی کمتر پیدا می کنی، باید رها کنی خودش به سمتت می یاد... خیلی اتفاقی... باید پارو نزد وا داد.. باید دل رو به دریا داد...
لطفا Surrender to Existence... از رفتن دست بکشید، جستجو را متوقف کنید و ساکت و آرام باشید... از خود خالی شوید تا خدا در شما پدیدار شود...
پیچیدگی ترکیب عناصر عطرها اووونقدر زیاده که غیر ممکنه عطر گمشده مون رو پیدا کنیم. حتی اگه خیلی نزدیک بشیم. در این جستجو حتی اگه مسیر رو درست بریم ممکنه شامه ما بالغ شده باشه یا سلیقه بویایی مون عوض شده و ما دیگه اون آدم سابق نباشیم. پس این راه انتها نداره. عطرها مثل انسانها پیچیده هستن و هرگز نمی شه به دنیای درون اونها کامل اشراف پیدا کرد.
می خوام بگم این عبارت قطعیت نداره: "من عطر امضامو پیدا کردم" و می دونم این تغییر خواهد کرد... ولی اگه تونستم اینجا عطری رو عطر امضام درج کنم یعنی خیلی بهش نزدیک شدم... ضمنا لذت و شوقی که در جستجو وجود داره در یافتن نیست... فکر می کنم این جستجو به شکل دیگه ای برای من ادامه خواهد داشت ولی با علم به اینکه قراره از مسیر لذت ببرم... شاید هیچ مقصدی نباشه.

عطر برداشتی از فیلم الیس در سرزمین عجایب هست،،، پله پله با فیلم جلو میری و لذت میبری،، اولش با کیک هویج که توی فیلم سر میز گذاشتن شروع میشه،،، عطر بسیار شیکی هست و با نتهاش داستان را روایت میکنه.