roberto cavalli - Oud al Qasr

سلام.

عود؛ تشریح رایحه انواع طبیعی و سنتتیک.

"عود" در واقع واکنش ایمنی بصورت ترشحاتی از سمت درخت (علی الخصوص درخت آکویلاریا و ژیرنوپس) خواهد بود به حضور قارچ ها و آفت های گیاهی و انگل ها و بیماری ها که با ترشحاتی چسبناک و قهوه ای رنگ بر روی تنه ی درخت شناحته میشه ‌. قدیم ترها این ترشحات رو جمع آوری‌میکردن و مدتی در ظرف های سفالی میریختن و بعد از اون استفاده میکردن. اما بعد از مدتی گزارشاتی مبنی‌بر واکنش پوستی به مجامع بهداشتی میرسه. پس شیوه اسانس‌گیری رو تغییر دادن. اومدن تنه ی این درخت ها رو تحت فشار co2 اسانس‌گیری کردن. و بعد هم آفت زدایی کردن. سپس اون رو در محفظه هایی به مدت یک‌تا چند سال نگه داری‌میکنن. این پروسه باعث میشه گاه قیمت یک‌کیلو عود به ۲۰ هزار دلار برسه. پس بهمین خاطر هم بعدها عده ای تلاش هایی کردن که شکل سنتتیک‌اون رو بسازن.

بارها دیدم و به خودم هم بارها مسیج دادن که عود طبیعی دیگه توی عطرسازی استفاده نمیشه؟
من نمیدونم ریشه ی این تفکر‌غلط چی هستش‌. عود بر ‌دو گونه ست. طبیعی و سنتتیک‌.
ویژگی های رایحه این دو به طور ساده اینگونه ست:

- عود طبیعی:به طور کلی ویژگی رایحه ش اینگونه ست: بالزامیک. وودی. شیرین و دودی‌ .(مثلا بویی بین میوه ی گندیده و شیرین و قره قوروت )
اما برای عود طبیعی انواعی وجود داره:
- عود لائوس: رایحه ای چوبی. بالزامیک و سرکه ای و‌غوره ای. شیرین و ترش. و کثیف و چرمی و حیوانی. که خلاصه میشه گفت بوی انگور غوره شده اما کماکان شیرین.‌ مثال: عود در اپیک آمواژ.
- عود تایلندی: شدیدا چوبی. و تا حدی اروماتیک و نزدیک به بوی صندل وود و مقداری هم حیوانی. یا میشه گفت بوی: گلای خشک شده لای کتاب اما کمی غلیظ تر. مثال: عود وود تام ‌فورد‌.‌
- عود کامبوجی: روشن اما بخوری . قوي و تنباکویی(با مزه ي آلبالويي) توباکو عود تام فورد از نمونه های بد این عود هست. میشه گفت بوی سم گونه و گیاهی و دارویی و سمی . و بهترین نمونه این عود Rausch از J.F Schwarzlose هست.
- عود عربی: بالزامیک. چوبی. شیرین و جسبناک و تلخ و غلیظ. سنگین و نافذ و بخوری و گرم. نمونه ش در طبیعت: میوه ی گندیده اما کمی تلخ تر و قوی تر. شبیه به بوی قره قوروت. یا لواشک های لقمه ای اما با ترشی کمتر.. نمونه های این عود ها رو‌گهگاه در کارهای روبرتو کاوالی میبینیم. ولی به طور‌کلی اکثرا در‌خود برندهای عربی دیده میشن. یکی از رفرنس هاش رو میشه ال عود از ل آرتیزان‌معرفی کرد‌.

- عود سنتتیک: چوبی. تلخ یا استونی(بوی لاک پاک کن) یا الکلی. دودی و سوخته (نه بخوری) صد در صد "غیر بالزامیک"

نکته: عود سنتتیک هیچ وقت نمیتونه بالزامیک بشه(پس انتظار اون بوی ترش و مونده و گندیده ازش نمیره) . چون پروسه بالزامیک شدن عود یکی‌از دلایلش به این خاطره که عود رو وقتی استخراج میکنن باید چند سال بمونه. ضمن اینکه حضور ‌متانول چوب در این پروسه الزامیه‌. و دلایل دیگه. برای همین توی بعضی‌عطرها برای اینکه لو نره که عود سنتتیک‌استفاده کردن یا برای اینکه رایحه ای مشابه با عود طبیعی بسازن‌میان به عود سنتتیک ، لامی یا بنزویین یا رزین اضافه میکنن تا نقطه ضعف (بالزامیکی‌نبودن ) رو اصلاح و جبران کنن.
حتی بسته به اینکه جنس ظرفی که توش عود نگهداری میشه چی باشه هم بوی عود عوض میشه.
عود هرچه بیشتر بمونه بالزامیکی‌تر و اصطلاحا ملس تر میشه. گفتیم که یه کیلو عود مرغوب گاه تا حدود ۲۰ هزار دلار پولشه. یعنی گرمی بیست دلار. یعنی برای یه عطر عودی خیلی عالی که نیازمند به حضور چند گرم عود هست باید رقمی‌ حدود دویست تا سیصد هزار تومن فقط‌پول عود بدیم. برای همین از عود سنتتیک یا ترکیبی از سنتتیک و طبیعی استفاده میشه‌. چهار تن از اساتید بی بدیل عود آقایان اجمل ، عبدالصمد القرشی، جنید عالم و مجید مظفر اترج هستن. تسلط این اساتید به عود بی نظیر و شگفت انگیزه.

بعضی عطرهای عودی سنتتیک رو بررسی‌کنیم:
-عود میسون فرانسیس کورکجان: یکی از خوشمزه ترین و جالب ترین عطرهای عودی سنتتیک..‌عود سنتتیک‌ با لامی‌ آغشته شده تا بالزامیک‌تر‌به نظر برسه. اما این آغشتگی زیاده از حد شده و بالزامیکی‌تر بودنش به عودی بودنش چربیده. اما خب کورکجان سعی کرده ترکیب‌جالبی‌از عود سنتتیک‌رو نشان بده. که همه پسند و شیکه

- عود استفان هامبرت: یکی از ناخوشایند ترین انواع عود سنتتیک. با بویی استونی ، چوبی، شیرین و مصنوعی و تند و نا منعطف .

- عود نویر‌ ورساچه پور اوم: یه ترکیب صریح و ساده و چوبی از عود سنتتیک .

-عود ایمورتل بایردو: این در واقع عود نیست. بلکه رز وود هستش که با سطحی آرام و آغشته به عود سنتتیک پوشیده شده‌.

ترکیب‌عود در کنار میوه هایی نظیر توت و یا انگور از بهترین انواع تلاش ها برای خلق عودهای همه پسند هستش. که در راسش شون جوبیلیشن آمو ایج قرار میگیره. و همچنین" اکورد عود" از بایردو.
چند مثال خوب برای عود:
آکوا دی پارما کولونیا اینتنسا عود
دیور عود اصفهان . ترکیبی از رز و عود. شخصا نمیپشندم اما رایحه شیکی داره.
عربین نایت خسوس دل پوزو. ارزان تره. سنگین و سن بالا و رسمی تره
----
بارها دیدم که مطالب بنده یا بقیه دوستان رو در جاهای مختلف به نام خود و یا غیر و یا بی‌نام ثبت میکنند. امیدوارم شاهد این قبیل کارها نباشیم.
برقرار باشین .
با احترام

آقاي كريمي تذكر به جايي بود، چشم دفعات بعدي حتما اين موضوع رو رعايت مي كنم.
ايكاروس عزيز، بعد از سپاس فراوان بابت توضيحات مبسوط و جالب شما؛ متأسفانه يا خوشبختانه قبل از اينكه نظر شما رو بخونم (اينقدر اشتياق داشتم كه فراموش كردم) الي سعب رو سفارش دادم. خوشبختانه از اين بابت كه من هم دنبال يه كار پيچيده يا به قول شما عجيب و غريب بودم. خب كيفيت هم برام مهم بود كه شما تأييد كرديد. به ويژه اينكه خودم اهل جنوب هستم و اون حال و هوايي رو كه براي اين كار تصويرسازي كرديد كاملا ميپسندم. تأسف و نگرانيم بابت دو چيزه؛ يكي سن عطر و اينكه من كم سن تر هستم دوم اون قسمت فمينين ماسكولين. شخصيت من بسيار مونث و زنانه ست و هميشه از اينكه مردوار به نظر بيام گريزونم و خوشم نمياد!! اگر زودتر نظر شما رو در مورد هوي فمينين بودن عود آل قصر خونده بودم شايد بلايند باي اون رو سفارش مي دادم.

بازم یه کار گرم .. اونم نزدیک بهار!!!
ای کاش سه ماه پیش این رو میاوردین.
عود القصر یه رقیب گردن کلفت به اسم امبرسلطان سرج لوتنس و یه رقیب کم نام ولی خیلی خیلی قدر به اسم oud flamboyantاز جیونچی داره.
در مقدمه و همین ابتدا عرض کنم که عاشقان پخش بو و ماندگاری، سورپرایز خیلی خوبی دارن. ماندگاری عالی و پخش خیلی خوب.
اولا عرض شود که از نظر حقیر این کار صد در صد سنتتیکه. و همچنین قطعا در این کار کهربا و انواع صمغ وجود داره.
آکورد اصلی اینکار: بترتیب اینان: عوود. صمغ. کهربا. دود .
تم رایحه: گرم. اغواگر. شبانه. مراسمی. تاریک . کمی شیرین.
اسمشو گذاشتن عود القصر .. یعنی با عود عربی سر و کار داریم. من میگم داره سرمون کلاه میره. ولی کاری به کارش ندارم. چرا؟ اذیتم نمیکنه. پسم نمیزنه. باهام مشکلی نداره. سرمو گیج نمیاره. تاریک میشه و من رو به خلسه میبره. خب چی از این بهتر. و چی از این بهتر که بخور و فلفل و رز توی کار نیستن و میتونم با خیال راحت بوش بکشم و برم پایین و پاییین تر. وانیل از ابتدای کار خیلی نرم یواش و آروم مثل نبض پالس میفرسته و اصلا اذیت نمیکنه.
من از رایحه های سنتتیک متنفرم. اما سخت نمیگیرم در مورد این. در حقیقت باید شدیدا بهش حمله میکردم. ولی خب واقعا آزارم نمیده. یه کار خلسه آور و تاریک. تا حد مناسبی گرم. ولی توی یه اتاق کوچیک شروع میکنم به عرق کردن. ولی خفه م نمیکنم آروم برام اطراف رو تاریک میکنه و سنگین میکنه. ضمن اینکه لادن خلسه منو عمیق تر میکنه و شیطنت و فریبکاری خاص خودش رو داره.. ولی میزاره راحت نفس بکشم. بر عکس عطرهای مشابهی که با بی دقتی اکثرا رز بکار بردن و جدن اعصاب من یکی رو بهم میریزه. پخش بوی بالا و ماندگاری بیش از هشت ساعت.
این عطر اصرار عجیبی داره زنانه ی بالای ۳۰ سالی باشه که یه خانم از طبقه بالای جامعه که اهل مهمونی رفتن های زیاده و اهل تجملاته ازش استفاده کنه. باید بگم تا هفتاد درصد موفق بوده. برای افرادی که میخوان حضورشون رو به هر شیوه ای تحمیل کنن. و اصلا خوششون نمیاد بوی عطری بجز عطر خودشون پخش باشه و همچنین یه کوچولو اهل افاده و پز دادن هستن و برونگرا هستن کار مناسبیه( فکر نمیکنم همه معصوم باشیم. هستن کسایی که اهل افاده باشن. این توهین به کسی نیست. کاراکتر عطر از نظر من اینه. ) ..

من این رو خریدم ۹۵ یورو. از طرفی میدونم قیمتش ۱۴۵ دلاره که خودتونم میتونین آمارشو در بیارین. توی دبی قیمتش همین حدوداییه که عطرافشان زده.
توی دست مثل یه توپ قیر ماننده.
به پخش بوش شیش و نیم میدم.
به ماندگاریش هفت و نیم.
(اگر معیار مثلا اینترلود باشه)