YVES SAINT LAURENT - Kouros

از خطرناک‌ترین عطرهای امن جهان که مخاطب خاص خودش را طلب می‌کند. رایحه‌ای بسیار روغنی از روغن حیوانات اهلی دامداری که تقریباً برای هر شامه ای، مسیر آشنای روستایی را تداعی می‌کند.
چهارم ابتدایی یه معلمی داشتیم به نام قدرت قویدل که از لباس هاش دقیقاً همین بو میومد. یه مرد بسیار وحشی با چهره ی خطرناک که صورتش همیشه سرخ بود و سیبیل نظامی مدل با صورت اصلاح شده با تیغ و چشمانی همیشه خونی، که از همون اولین روز کلاس درس دادن رو با کتک زدن بچه ها منجمله خودم، شروع کرد. یعنی هر ساعت در هر روز مدرسه، این معلم حتما اگه دانش آموزی بلد نبود درس رو کتک می‌زد اونم کشیده ی محکم توو گوش بچه ها. به هر حال ناظم های مدرسه همه همیشه چوب و ترکه دستشون بود و ما رو می‌زدند، جوری که انگار ملزومات اداری آموزش و پرورش بود.
این معلم روستایی بود و دامداری هم می‌کرد واسه همین همیشه از کت شلوار طوسی رنگی که می‌پوشید همین بوی عطر کوروس یعنی بوی روغن حیوانی یا پوست خشک نشده ی حیوانی ساطع میشد.
عطر کوروس به نظرم اصلا برای جوانان نمیتونه امنیت پوشش داشته باشه و با بونوازی از یکبار اسپری هم خودش مشخص می‌کنه که مخصوص مردان میانسال هیکلی است. فکر نکنم بانوان امروزی هم از این عطر در پوشش مردان مورد نظر خودشان، خوششان بیاد.
ماهیت رایحه برای شامه ی من کلا در بستر چرم حیوانی است تا فوژه و یه حالت روغنی مانند دارد که موقع اسپری انگار روغن حیوانی دامداری را اسپری کردین.
عطرهای فوژه یا چرم روستایی حیوانی را می‌پسندم اما دیگه نمی‌تونم آنها رو تن‌پوش کنم، که یا شاید دارم پیر میشم و یا دیگه با داشتن عطرهای متنوع چوبی ادویه‌ای، دیگه عطرهای فوژه و چرم انیمالیک واسم جذابیت پوشیدن ندارند. البته عطرهایی مثل عود ماراکوجا و امثال اون، هم همینطور هستند واسم که شاید در فصل زمستان، یکی دوبار بتونم اونها رو تن‌پوش کنم.
کیفیت بسیار وحشی و سرکش در ماهیت رایحه، مناسب تن‌پوش مردان میانسال در روزهای سرد با ماندگاری و پراکنش خوب.
سپاس از همراهی بزرگواران...