NASOMATTO - Fantomas

من یاد گری اولد من توی لئون حرفه ای افتادم با دیدن نوت ها با اون تیپ جنتلمن طور و ادامس جویدن هسیتریک و شخصیت دو قطبی که در کمال ارامش لبخند به لب و در حال ادامس جویدن به پسر بچه برادر ناتالی پورتمن شلیک میکنه! این دیدن تریلر و اطلاع از پیشینه و توضیحات عطار و شرکت بسیار در نزدیک شدن به اونچه که عطار مد نظرش بوده مخصوصا در عطر های خاص و اگزوتیک بسیار لازمه!
به نظر من اگر فقط تو اینطور محصولات که برای خوشبو شدن لانچ نشدن و دارن یک داستانی رو روایت می کنند فقط به روایح توجه کنیم و دنبال کشف داستان نباشیم قطعا راه اشتباهی رو اومدیم و پولمون رو هدر دادیم.این محصول و عطر هایی مثل این صرفا برای خوشبو شدن نیستند و برای کشف شدن قصه لانچ شدن،البته یکمی هم بازاریابی جدید رو قاطیش کردن برای افراد علاقمند به کشف ناشناخته ها.
برای کشف این داستان باید با فرهنگ و پیشینه اون عطار و اون قصه ای که میخواد بگه و اون فضاسازی که میخواد بکنه تا حدودی اشنا باشیم،
دوستی دارم مدت هاست تور لیدره ،خاطره ای تعریف می کرد که بی ربط به موضوع نیست، در ابتدای کارش راهنمای دسته ای از توریست ها بود که عمدتا مال کشورای اروپایی و مسن بودند. دوستم گفت توی برنامه ای که چیده بودم بازار قدیمی اصفهان رو کمترین وقت رو براش در نظر گرفته بودم چون بافت شاهانه و سلطنتی نداره به نظرم خسته کننده می اومد براشون و تمرکزم روی کاخ ها و مساجد قدیمی بود تا اوج هنر ایران رو به توریست ها نشون بدم.
دوستم تعریف میکرد به اولین ادویه فروشی که رسیدیم من یه توضیح مختصر دادم که اینا چی هستند، و خواستم رد بشیم که دیدم همشون دارن یکی یکی ادویه ها رو بو میکنند و فریاد وا حیرتا و واوو سر میدند که اینجا چه بهشتی از روایح غنی هست، و ما رو به سرزمین افسانه های هزار و یک شب اوردی، و تعریف کرد که کلی از برنامه عقب موندند و حدود یک ساعت در اون ادویه فروشی مشغول تست و خرید شدند!
غرض از این پر چونگی اینکه رایحه و مکانی که من رو یاد مادر بزرگم میندازه که می اومدن و یکی یکی ادویه ها رو بصورت آسیاب نشده خرید میکردن و تازه توی خونه با هاون سنگی می کوبیدند چون اعتقاد داشتندهاون برنجی و اسیاب ادویه رو خراب میکنه اون توریست اروپایی رو یاد افسانه هزار و یک شب و یک ماجراجویی در سرزمین های افسانه ای و باستانی میندازه!
بهمین دلیله که این جور کار ها اصلا مناسب بلایند بای و افرادی که دنبال خوشبو بودن و بازخورد گرفتن هستند نیست مگر به شرط تست

سلام و عرض ادب
دقیقاا فنتوماس همچنین شخصیتی داره! دوقطبی، خوش تیپ، به ظاهر آروم و لبخند به لب. و اینکه با خانم راحیل موافقم. فنتوماس به اون صورت بوی خون و اینا نمیده یا تداعی کننده ی یک فضای خون آلود و مرگ بار و غیره نیست. بیشتر برای من وهمی از این فضا بود. توهمی از خون و کشتار شاید. مثل بیتمن که همه ی قتل ها رو تو ذهن خودش انجام می داد و اونارو توی دفترچه اش نقاشی کشیده بود.
و اینکه بله موافقم کاملا با شما. اکثر عطار ها و خانه های عطر سازی یک منبع الهامی رو برای ساخت عطر و نت ها و روایح و حتی باتلشون در نظر داشتن. تریلر ها و حتی موسیقی که در ساخت اونها به کار می ره و و و همه مفهوم و معنا دارن. و اینکه اون منبع الهام و یا کانسپت اصل در نظر گرفته میشه اما در نهایت مهم اینه که هر شخصی به کجا می رسه با اون عطر و چه برداشتی ازش داره. تفاوت نوع تفکر و تخیل انسان ها و خاطرات و تجربیاتی که دارن و اینکه چطور ربطش میدن به روایح و تغییر نت ها و فضای عطر زیبا ترین چیز ممکنه و خیلی ناراحت کننده است که بعضی ها جور دیگه ای فکر میکنند.
از دید من، عطر برای فردی که صرفا دنبال نت ها و روایح و پخش بو و ماندگاریه، جسمی بیش نیست. یک مایع فلک زده ی زندانی، توی یه بطری که در سطحی اسپری میشه و تمام. عطر اینجا ارزشش به یک شئ می رسه.
باشه عیب نداره ولی دیگه چرا کسایی رو که به اون موجود بیچاره وجودیت میدن رو سرزنش میکنن؟:) عطرها حرف میزنن واقعا. حتی وادار میکنن آدم در لحظه رفتار متفاوتی داشته باشه. خیلی جالبه! و خب حیفه دیگه:)

من چهارتاشو داشتم،بلاماژ و بلک افغان باز در اشتراک نت ها بهم نزدیک ترن اما انصافا باراوندا یه فضای دیگست و فانتوماس هم در دنیایی دیگست،فانتوماس که عطر جنون گرفته اییه واقعا دیوونه ست و خاص و عجیب،باراوندا هم به شدت یک عطر مشروبی نزدیک به ویسکی و نت های موندگار شیرین میوه ایی هست.بلاماژ و بلک افغان بنظر من رسمی ترن،باراوندا رو روزانه میشه مصرف کرد و فانتو رو هم در جاهای خاص

یک سری از هنرمند ها سبک و امضای خاص خودشون رو دارن،مثل بعضی از فیلم ها که فریاد میزنه ساخته ی چه کارگردانیه از نوع فیلمبرداری و نحوه کارگردانی و فضای فیلم و ... به عنوان مثال وس اندرسون،لارس فون تریر(تریه) و دیوید لینچ ...
توی عطر سازی هم همینطوره یک سری عطار ها و برند ها امضا و فضای خاص خودشون رو دارن مثلا من چقدر از کارای ژان کلود النا خوشم میاد،عطرای لطیف و ملایم حال خوب کن،متانت از خودش و عطراش میباره
حالا همینطور که شما گفتین خیلی ها در مورد گوالتیری همینو میگن،که یه بک گراند آشنا توی کاراش وجود داره،حالا مطمئن نیستم چیه چونکه نه شامه خیلی حرفه ایی دارم و نه ایشون تا اونجایی که اطلاع دارم به طور رسمی نت های کاراشو اعلام میکنه

فرض کن یه فرآورده کاراملی در حال آب شدن روی زبونته و تو درحالی که یه چاقو با دسته پلاستیکی و تیغه فلزی زنگ زده که تیکه هایی از گوشت قرمز بهش چسبیده و زیر آفتاب مستقیم بوده،در حال خورد کردن طالبی هستی این رایحه به من سیلی زد بهتر بگم عطری است مصداق بارز جمله هنر برای هنر

یکی از بهترین تحلیلایی که خوندم 👌🏻
کاملا خلاصه و مفید ...

سالن تشریح
چه تشبیهی 👌
متنفرم از فانتوماس 😖