Tiziana Terenzi - Chimaera

این سفر فراموش‌نشدنی با قایقی در خلیج فتحیه، که در تاریخ به «سرزمین نور و آتش» مرسوم بود، آغاز می‌شود و در کوه اعجاب‌انگیز و عجیب المپ به توقفگاه می‌رسد، جایی که زبانه‌های بزرگ آتش از قلب کوه بیرون می‌زنند و در شب‌های گرم تابستانی حتی از دریا نیز دیده می‌شوند. همانند ملوانان اهل فنیقه، که از مالتمی حرکت کرده‌اند، ما نیز به سوی مخروبه‌های تمدن لیسیا می‌رویم، بین دامنه‌های دست‌نخورده و تپه‌های پوشیده از کاج که در پائین به دریا می‌رسند و با شیبراه‌هایی پوشیده از درختان آویشن، مریم گلی و خلیج و «درختان خوشبوی» تقریباً منقرض‌شدهٔ گونلوک احاطه شده‌اند که هوا را با پاشش جذابی از رنگ‌ها و اسانس‌ها عطرآگین می‌کنند.
عطر طبیعت وحشی و شاداب، و در عین حال گرم و شیرین، با بوی قوی کارامل آب‌شده نیرو می‌گیرد که از چادر‌های کوچکی در پای کوه که پیش از کوه‌نوردی در آنجا استراحت می‌کنیم، ناشی می‌شود.
 
این عطر در هوا طنین‌انداز می‌شود و در آبی دریا انعکاس پیدا می‌کند و از مخروبه‌های شهری باستانی می‌گذرد تا به فانوس دریایی دماغه گلیدونیا برسد که در مکانی تاریخی و اساطیری منحصربفرد است.
تنش‌ها و جذابیت‌های این ترکیب از عناصر، یعنی آب و آتش، در عطری خاص از جنس مواد طبیعی نادر و گرانبها گنجانده شده است. این منطقهٔ بکر، ناهموار و وحشی، تمام شکوه و قدرت دریای مدیترانه را در خود جمع می‌کند که همانند خدای یونان باستان از شکم‌اش آتشی ماوراءطبیعی و جادویی می‌دمد که شیمر (هیولایی که سر شیر داشت و بدن بز و دم افعی و از دهانش آتش می‌بارید) را پدید می‌آورد.