عطرها در دنیای موازی

سلام به شما، چه تاپیک جالبی.

 یه بندی رو به واسطه آقای مسیح شناختم به اسم "igorrrr".. (چه موزیک هایی دارن واقعا!) اما برای من در آهنگ problème d'émotion چنین اتفاقی افتاده.. همینطور Moonlight Sonata از بهتوون.. یک ترکیب ازونیک خوش تراش و آکورد گیاهی چوبی عودی و نت های فلزی:)

از داستایفسکی؛ شب های روشن.. وانیل، چوب، کهربا و عود:)

یک کتاب دیگه هم جدیدا دارم می‌خونم به اسم 'شور زندگی'.. در مورد ونگوگه.. صفحه صفحه ی این کتاب بو داره:)) ترنج، بهارنارنج، یاس، شکوفه پرتقال، چوب، وانیل..

empty notes رو اگر بخوام متصور بشم، برای من یک هاله ی شیری رنگِ پودری گلی داره، و یک رز در دلش، و رگه هایی چوبی.. 

برای شما چه بویی میده؟ 

سلام 

اول تشکر از پاسختون ، ابتدا باید هم probleme d,emotion و گوش میکردم بعد سونات مهتاب ، هر دو شگفت انگیز اما تِرَک بند igorrr مخصوصا دقیقه ۳:۲۳ تا ۳:۴۰ که به نظرم میشه تو واژه ی مویه بشریت تعریفش کرد ( چقدر جای مسیح عزیز خالیه ) .

اما قطعه empty note و مخصوصا نسخه آکوستیکش،  برام یه رایحه گلی آبزی ، اما نه از نوع نشاط آور و مفرح معمولش ، به نظرم یه تعبیر غمناک و مرطوب آبزیِ ، خاکستریِ ، عطری که با نت باران شروع میشه و به یه رایحه ملایم و متمایل به آبزی فلورال ( در نظر بگیرید نیلوفر آبی ) در کنار روایح دودی پیش میره و به نت خاک خیس و روایح چوبی و یه نت غریبی و شگفت آوری تو بعضی عطرها هست که تصورش هم شگفت انگیز dried fallen leaves که توی عطرافشان برگهای افتاده خشک شده ترجمه شده ختم میشه .

 به نظرم empty note همون قدر خاکستری و عمیق .

تندرست باشید :) 

چه چالش جالبی....

problème d'émotion رو متاسفانه دو روزه فیلترشکنم وصل نمیشه نتونستم گوش بدم به لطف انسان های....

سونات مهتاب بتهوون رو نازنین خانم جالب معادل سازی کردید...ولی بشخصه چیزی برایش به ذهنم نمیاد ... و شور زندگی👌

برای من متون داستایوفسکی بوی چوب و عود و صمغ دارد ولی بوی شخصیتش....توان فکر ندارم

 امپتی نوت رو جالب گفتید هردو را دوست داشتم ولی فکر میکنم محسن جان نزدیک تر گفت .با اینکه هردو درست میگویید!

 برای عطر مورد علاقه خودم....اپوس ۱۱۴۴ یاد آور موسیقی باخ bwv1042آداجیو است....با اجرای گلن گولد چه بهتر....

سپاس که نظرتون و با ما سهیم شدید🌷 ، حتما باید این قطعه باخ رو گوش بدم .

در مورد نظر نازنین خودم شاید اشتباه میکنم اما حس میکنم نسخه استودیویی و اصلی کار مد نظرشون بوده که اتفاقا القا کننده یه جور ابهام که با همون تصور شیری رنگ ( شاید به تعبیری لاکتونیک) و پودری و گلی کاملا مطابقت داره . شاید به تعبیری بشه ورژن های موسیقیایی رو معادل فلنکرهای عطر در نظر گرفت .

تندرست باشید 

بله بله، دقیقا ورژن استودیویی اش مد نظرم بود:) چون اون نسخه رو خیلی بیشتر از آکوستیکش گوش دادم.

چه تعبیری؛ دقیقا:) برای من فیلم ها هم همینطورن.. مثلا یه فیلم سینمایی باشه نسخه اصلی و چپتر دو و سه و.. بشن فلکرها.. توی فیلم و سریال ها اغلب اون چپتر اولیه خیلی دوست داشتنی تره برام..مثل عطرها..

چقدر باخ و اون رگه های شادابی و بعضا شیطنت در موسیقی هاش دوست داشتنی ان:)

یه چیز بی ربط به تاپیک بگم؟ من از نوجوانی عاشق داستایفسکی بودم.. واقعا عشقی که به خودش و کتاباش داشتم وصف نشدنی بود.. همچنین خیلی ارتباط عمیقی میگرفتم با نوشته هاش.. تابستان با دوستم انقلاب بودیم، یه کتاب ازش دیدم به اسم "نازنین".. (حالا درسته معنای این نام مد نظرش بوده) ولی به هرحال اونجا کلی ذوق کردم:) و به دوستانم تا مدت ها می گفتم پس یه دلیلی داشته این عشق زیاد من به داستایفسکی.. احتمالا در زندگی قبلی ام همسرش بودم.. حتی کتاب هم به اسمم نوشته:) 

گفتم حالا که اسمش اومد، اینجا هم پز بدم یخورده؛)

بعله ، زندگی پر از حوادث و تصادفات جالب ! واجب شد شب های روشن رو تموم کنم ، دارم و نیمه کار گذاشتمش .

تندرست و شاد باشید . 

البته اینکه اغلب چپتر های اول ؛بهترین کار در میان دلیل داره..

باخ شیطنت نداره...پیچیدگی و جنون داره

نازنین😂البته شنیدم یکی از بهترین داستان های کوتاه داستایوسکی هست ولی متاسفانه هنوز نخوندمش .واجب شد بخرم...:)

جنون:) بله.. جنون زیباا

خیلی فکرم سورئال و کودکانه است البته:) ولی خب به هرحال؛)...

اتفاقا خیلی بامزه و صادقانه بود ....منم اگه داستیفسکی زن بود شوهرش میشدم 😅

به ذهنم رسید کار های گوالتیری چه معادل هنری در سینما و موسیقی و ادبیات دارند؟نظرتون؟

من تو موسیقی غیر از کلاسیک چیزی سر در نمیارم ولی به ذهنم بیشتر پاگانینی خورد با اون ویولن عجیب و غریبش و همینکه بهش میگفتن شیطان نوازنده ها

در نقاشی هم سالوادور دالی شاید معادل خوبی باشه با اون سورئالیستی بودن آثارش 

تو سینما هم پازولینی(با اینکه از فیلمهایش خوشم نمی آید) و مارکو فرری و شاید آنتونیونی