مغز خزنده

عود، از معدود نوت هاییه که با استشمامش به گذشته های خیلی دور بر میگردم، گذشته هایی که شاید هیچ کدوم ما وجود نداشتیم. واقعا نمیدونم کی اول عود رو کشف کرد، کی فکر کرد که اگه تنه درخت آکولاریای سابقا مریض (که با تلاش زیاد سلامتی خودشو پس گرفته) رو قطع کنه و بعد قسمتی که رزین سخت شده داره رو به سختی جدا کنه و بعد بسوزونتش یا روغنشو بگیره اونوقت میفهمه که رایحه جالبی داره؟ رایحه ای با حس غالب چوبی، کمی نفتی و بنزین مانند، روایح سبز و علفی به همراه کمی حس مریض و حیوانی در پس زمینه با ویژگی های ثانویه که در عود ها با خاستگاه های مختلف متفاوته(مثل حس شیرین، خاکی و جنگلی، میوه مانند، ادویه مانند، پودری، تمر هندی مانند، وانیلی، پوست بز مانند و ....)، ترکیبی از ویژگی های طبیعی، تلاش طبیعت برای زنده موندن و بقا و فرار از نابودی، کشش غریزی، حس تعلق و حس یکی بودن با این کره خاکی. با استشمامش احساساتی تو عمق وجودم زنده میشه که دقیق به خاطر ندارم کی و کجا و تو کدوم کالبد تجربشون کردم. عود کلاسیک و تخمیر شده در صورت استفاده به تنهایی، از روایحی هست که برای عموم منزجر کنندست، شاید ده درصد آدما ارتباط عجیبی باهاش میگیرن و اکثرا منزجر کننده ترین ماده تو کل طبیعت میبیننش، شاید تفاوت های ژنتیکی و طبیعی باعث میشه شامه ما عود رو به صورت یکسان تجربه نکنه، یا شایدم خیلیا عود رو تو یه ترکیب زیبا تجربه نکردن. کریس موریس از معدود هنرمنداییه که شخصا عاشق عوده و به همین خاطر عود رو جوری تو کاراش استفاده میکنه که ویژگی های دوست داشتنی تر عود بیشتر بدرخشه تا دوست داران این نوت رو به وجد بیاره و کاری کنه تا عود برای عموم و قابل درک تر باشه. سیلان از کارای مورد علاقه من از این عطاره، ترکیب دوز بالا از عودی تلخ، چوبی و حیوانی که با روایح شیرین تر صیقل داده شده و در پس زمینه، سایر نوت های حیوانی چند بعدی در دوز پایین مثل آکورد امبری دریایی، سیوت و مشک آهو ( جمعا رایحه مخملی، روغنی، کمی ادرار مانند، خونی و چرمی به عطر میدن) به زیبایی تمام با سایر روایح ترکیب شدن که ترکیبی گرم و چوبی و زنده ای رو پدید میاره که تصویر فوق العاده ای رو برای دوست داران اینجور روایح تجسم میکنه.

#زرجوف سیلون Ceylon