راستش من موندگاری عطر برام چندان مهم نیست

آه از این گل های بنفش فرو رفته در میان رگه هایی محو از چیزی خوش طعم. به این نتیجه رسیدم که با هر کس این عطر رو دوست نداره احتمالا در دراز مدت کنار نمیام. به همین سادگی. زیبای بنفش پیچیده.

در این روزهای پر تب و تاب ، سایت عطرافشان دوباره شد یکی از دلخوشی هام. هر چند حس و حال خوندن و نوشتن از عطر واقعا نیست، انگار همه ی این دل مشغولی ها مال یک زندگی دیگه، یک دنیای دیگه بودن. «پِر اینک» از برند ژولیت هز عه گان با بوی تازه و ترش و امبروکسانیش این روزها یکی از دلخوشی هام هست. روی پوست ساعتها و ساعتها باقی میمونه و انگار با پوست مخلوط میشه و به چیزی تبدیل میشه که از جنس پوست هست اما بهتر. تازه م میکنه و سر حالم میاره و در عین حال اصلا یک سیتروس تکراری و کسل کننده نیست. راستی، چطور باید بگذرونیم این روزها رو دور از همدیگه؟

یعنی چی «طرفدار بی بویی هستم»؟

به نظرم کمتر کسی ممکنه از دیووشن بدش بیاد. ضمن اینکه به لیرا هم خیلی شبیه هست. بله بهتون میاد چرا که نه.

هندوانه نداره. در سایت فرگرنتیکا نت های عطر رو همیشه چک کنید.

متاسفانه من هیچ چیزی شبیه این ندیدم. خیلی هم گرون شده و خودمم دیگه ندارمش.

«قانع بودن به جنسی از زیبایی که به کمال نمیرسه.» انقدر با این نظر مخالفم که متعجبم! کی میگه که هر آدمی از هر عطری استفاده میکنه دقیقا منطبق با یکی از ویژگی های شخصیتیش هست! خلاصه عامیانه ی ریویو اینه که این یه عطر سطحیه و مناسب خانم های سطحی هم هست. چقدر غلط، چقدر اشتباه! مگه همه موقعیتهایی که ما در طول روز تجربه میکنیم نیاز به عطر پیچیده دارند؟ نگارنده احتمالا خانم های آریستوکرات قرن نوزدهمی در انگلیس (ترجیحا هنرمند یا نویسنده، که همینجا ببینید طبقه چقدر کوچک شد) مد نظرشون بوده موقع نوشتن، که نه خرید آذوقه میرفتند نه دنبال بچه شون از مدرسه.

بنده همینجا به عنوان یک خانم اعلام کنم که به هیچ عنوان در طبقه بندی شما نمیگنجم. گل مصنوعی دوست ندارم اما همیشه و همه جا «کمال زیبایی» رو دنبال خودم نمیکشم ببرم. با اجازه البته.

چقدر کامنتت شبم رو ساخت

ببینید پرفورنس بچ های جدید هیپنوتیک پویزن بدجور پایین اومده. البته ماندگاری همچنان خوبه اما پخش رو خیلی پایین آوردن. اگر کسی در خصوص تفاوت تولیدات قدیم و جدید تجربه ای داره لطفا بنویسه.