درود برشما...
من اولین بار که با گوتیه الترا میل روبه رو شدم چنان تحت تاثیر ضرب و شتم شیرینی ها قرار گرفتم که یک افسانه طولانی ازش ساختم تو ذهنم و سریع اینجا هم منتقل کردم
شتاب زدگی های کنترل نشده الترا روم تاثیر گذاشته بود!
چند روز بعد این بی اساس رو امتحان کردم. :|
حسی شبیه به 'مامان کی میریم خونه' داشت برام.
لبل و الترا... دو گلابیِ متفاوت :)

درود برشما.
جناب، نسخه ادوتواِلت و ادوپارفم تفاوت های مویرگی تو شیرینی و طبعِ کلی دارند. اینطور نیست که هیچ فرقی نکنند. قطعا انتخاب درستی بوده. اما گویا در کسب رضایت شما موفق نبوده. از این بابت متاسفم...
اروس تمرکز روی رایحه داره و همانطور که شما فرمودید ماندگاری و پخش بسیار مدیوم برخورد میکنن.
اروس برای کسانی قابل استشمام خواهد بود که بسیار به شما نزدیک هستند!! :)
قلبا امیدوارم با گذشت زمان ارتباط بیشتری با این کار بگیرید و عمیقا ازش لذت ببرید.

ای عجیب قشنگ :)
برخی عطرها هستند که شما را نه به یادِ رایحه ها، بلکه به یاد جغرافیایِ دَرندشتِ نگاهی می اندازند!
فقط نگاه!
زیرا از پرتره و رخسار چشمانش چیزی دیگر در خاطرت نیست :)
این یکی... تمامش شعر است؛ شیمی نه!

زرجف بوکت (بوکه) ایده'آله
ویل دورانت در تاریخ فلسفه درباره ی نیچه اینچنین می‌نویسد :
مرگ زودهنگامِ پدر اورا در آغوشِ زنان مقدس خانواده انداخت و این امر موجب شد که با نرمی و حساسیتِ زنانه بار آید. او دختری بود در لباس جنگی.

شمایل و فرمِ جنسیتی ایده آله : دختری در لباس جنگی!

حسی دارد شبیه به زمزمه ای آرام در کنجی تاریک از ذهن، که نجوا می‌کند : بدبخت! ازش جدا شو... :)
عطری که در زمان های بسیار خاص باید از آن استفاده کرد!
مثلا زمانی که تصمیم دارید در سکوت و فقط با ایجادِ حافظه بویایی از یک مرد جدا شوید! :))
شبیه به لباسی می‌ماند که پارچه ای نفیس دارد و در خانه ای معتبر و توسط طراحی قابل، اما با الگویی بد! دوخته شده...
مناسب برای لیدی گاگا و دوستانش...

نت ها در ایده آله به هم تعظیم می‌کنند
دارچین به جوز : بلند شم شما بشینی قربان؟
جوز : نه نه نه خواهش میکنم من سرپا می ایستم!
دارچین : به جان ژاک اگر بذارم. شما بفرمایید نت غالب باشید
جوز : غلوب و تسلط برازنده شماست شیرین ترین
دارچین : اسپایسی جان. شکست نفسی می‌کنید
سیستوس و خانم وانیل : ببخشید؟
جوز و دارچین باهم : جان؟
خانم وانیل : هیچی!
صندل و مشک : هی خانم؟
وانیل : لبخند :)

یکی از دوستانم میگفت کَشمیر هم هست!
میل گرم تلخ و مُشکی دارد و با وانیل و صندل دوستی... نمی‌دانم!

ایده آله گرم، شیرین، اسپایسی چوبی شرقی است که گاها تفکرات گلدار هم درسر دارد.
کیفیت و هارمونی نت ها، ماندگاری، باتل، سیاژ و.... همه قابل قبول و درحد کازاموراتی
مناسب برای خانم هایی است که انگشت اشاره خود را به سمت یک مرد می‌گیرند و با چشمانی درشت شده که ناگهان باریک می‌شوند با لحنی تهدیدی و صدایی آرام می‌گویند : دیگه سر من داد نزن!!
تایپی شبیه به 'من با تو شوخی دارم؟'

از نظرمن فرزند ناخلفِ یک خانواده اشرافی است؛ اما همچنان ژنتیک، اصالت و دیرینه ی آن شجره ی باشکوه را در خود دارد!
بوکه ایده آله این دختر سرخ و دوست نَداشتنی :)

جناب شوشتری لطفا از من نخواید که بگم تو مقدس اردبیلی بود! اصلا نمیتونم :(
البته مطمئنم که ایشون روی آگاهی ما اندازه سرسوزن هم حساب باز نکرده بود! برای همین اون روش رو پیش گرفت...
باخودش گفته اوکی اینا که نمیدونن زرجف و جای نارسیسو بهشون میفروشم. نشد؟ آمواج آنر :) باتشکر از تمام حساب های بازنشده :)

دورد برشما...
جناب شوشتری دوستان تو وزرا حس گاندی به خودشون گرفتن!
گاها پیشنهادهایی میدن، انقلابی با درون مایه های اعتصاب غذا و حسی شبیه به ما می‌تونیم :)
[البته این موضوع اپیدمی شده... مختص وزرا نیست!]

چند وقت پیش با یکی از دوستانم برای خرید نارسیسو روژ به یکی از فروشگاه های سطح شهر مراجعه کردیم.
خانم فروشنده : متاسفانه موجود نیست.
من : اوکی. ممنون... وَ خداحافظ! (پیشگیری بهتر از درمان)
دوست ساده : صبرکن. ببخشید میشه یه کار تو فضای مشابه پیشنهاد بدید؟
من : اُ گاد :( (پیشگیری جواب نداد و مبتلا شدیم!)
آقای فروشنده : لبخند ملیح. ابروی سمت چپ بالا! اممم فضای مشابه؟
بفرمایید.. زرجف بوکت ایده آله :))
من : :-|
جناب تست میشه کرد؟ -خیر!
یعنی شما تصمیم دارید ایده آله رو بدون تست بعنوان فضای مشابه با روژ به ایشون بفروشید؟
فرمودند: زرجُف رو من نمی‌فروشم! خودش فروخته میشه :))
بیوتیفُل :)

من : سکوت و فکر به اینکه چرا تهران برج های بلند کم داره!


ایشان مرزهای ادبیات، مفهوم مشابه و تکنیک های پرزنت مشتری رو باهم جابجا کردن!

درود برشما...
نوشته ی شما برای من جلوه ی نزدیک و انسانیِ بسیاری داشت.
آنجا که صادقانه از چگونگی های خود گفتید و رسیدید به 'گوشه ای از خستگی های روزمره...'.
جناب تمام آنچه فروتنانه نوشته اید را در خود ترسیم و لمس کردم!

برای شما عمری طولانی و روزگاری سراسر شادی را آرزو میکنم جانم.

من از الگوریتم برای تشبیه عملکرد استفاده کردم.
اما این تشبیه کاملا واقع میشه.

الگوریتم دارای چهار بخش اساسی است.
ورودی، قطعیت (دستورالعمل ها) ، محدودیت (نبایدها) و خروجی!

وقتی چندین نت از یک نژاد و شاخصِ ژنتیکی که دارای دیرینه برابر هستند در کنار هم قرار بگیرند، عطار دست به کاری میزنه که بی ربط به الگوریتم نیست!
ورودی : مجموعه ای شلوغ از گل های سفید!
قطعیت و محدودیت : روند های شیمیایی فیزیکی، محاسبات، نسبت و میزان، چگونگی ترکیبات، پایه ها، میزانِ تاثیر و همخوانی الگوهای رفتاریِ نت ها، مقادیر ترکیباتِ مصنوعی (آرتیفیشل، سنتتیک) (synthetic, artificial)، حلال و باقی شگرد و علوم که منشا آزمایشگاهی دارند
خروجی؟ چیزی که ما بعنوان یک لاین واضح در یک عطر حس و استشمام میکنیم!
شما در این خروجی احتمالا هیچ یک از گل های سفید رو بصورت مجزا و تمیزشده نمیتونی پیدا کنی یا شاید یکی از اونها بارز و باقی زیرمجموعه اون عمل کنن!
اما بیشتر یک نت بسیاربزرگ از کلیتِ او نژاد خواهید داشت
که تمام الگوهای رفتاری اون ژنتیک رو بدون جهت گیری خاص درخود داره.
گاها مشخصه های متفاوت هم بهشون اضافه میشه
مثلا از بین مرکبات شما بوی رز احساس می‌کنید!
اصلا رز بین نت ها نیست
عطار میتونه با تکنیک و الگوی های آزمایشگاهی این نت رو ایجاد و با اون یک قسمت از کار رو متعادل یا... کنه

این چرخه، رفتاری شبیه به الگوریتم داره که توسط بیشمار قطعیت'محدودیت یک خروجیِ 'کنترل و محاسبه شده' و نه 'واکنشی و پیش بینی نشده' ایجاد میکنه
پیش بینی :) یکی از امکاناتی که الگوریتم های دقیق میتونن ایجاد کنن. یعنی شما در لحظه آغاز محاسبه باخبر از چگونگی پاسخ هستید!

اگر جایی چندین نت هم خانواده با یک نت قدرتمند اما متفاوت سرکوب میشن کاملا فکرشده است نه حادثه، اتفاق و میل!
چون اگر این امکان ایجاد نشه، یک کودتای ملکولی ایجاد میکنن و از کنترل خارج میشن...

چرا باید خروجی کنترل شده باشه؟
نباید فراموش کنیم نت یعنی اتم و ملکول.
نه صرفا پرتقال و طالبی!
اگر این اتفاق نیوفته نت ها در کنار هم از 'عمل' به 'عکس‌العمل' میل پیدا میکنن.
جریان به ضدجریان، نوازش به ضربه...
در واقع آنارشیست و ساختارگریز میشن.
چیزی که تو فیزیک_مکانیک بهش میگن آشوب :))
هیچ ربطی هم به عطر، عطار و یا هر شاخه ی دیگه ای نداره
ما با اتم و ملکول طرف هستیم و اتم ها عمیقا هرج و مرج طلب هستند!
برای مثال چندین 'نیرو با میل مشترک برای خروج از نقطه ای خاص' وقتی تو یک سیستم قرار بگیرن باید با عوامل و فرمول های استاتیکی مختلف کنترل شن. اگر این امر واقع نشه بدون شک خروجی رو منفجر میکنن!
چنین سیستمی عملا ناکارآمد و باطل محسوب میشه.

میشه گفت تعددِ عواملِ هم'میل، تشدد در نتیجه رو ایجاد میکنه

اگر شما عطری رو استشمام می‌کنید که خروجیِ بی نقص و تاثیرگذار داره و عناصر به خوبی و در صلح با هم کار میکنن مطمئن باشید عطار فهم وسیع و به اندازه ای نسبت به علوم پایه و هنر داشته.
وگرنه اتم ها و بعدتر مولکول ها میل به تراوش های بی نظم و وقوعِ بی قانونی دارن.

این دانش، فلسفه، نگرش و ایده ی عطارِ که این ملکول های سربه هوا رو در چه چارچوب، الگوریتم و فرمولی قرار بده تا تبدیل به چیزی بشن که ما در این گوشه از دنیا ساعت ها در موردشون حرف می‌زنیم، مینویسم، به هم میپریم و حتی گاهی وسط این پریدن ها قلب همدیگه رو می‌شکنیم!
دقیقا آنجایی که ما بلند بلند می‌گوییم فلورال، گیاهی، میوه ای، چوبی، عود، اسطوخودوس، تمشک، پچولی، نرگس، یاس و...
اتم ها به ما و تمام فریادهایمان ریشخند می‌زنند :))

در آخر باید عرض کنم مقصود من از الگوریتم یعنی ورودی: با ماهیت آشوب خروجی : به معنای آرامش

درود برشما جناب بوترابی بزرگوار.
پیام شما بسیار روشن و جان دار است و فریادِ بزرگی و فروتنی در حنجره دارد. سپاس فراوان.
اما ارژنگ عزیز قرار دادن اسم کوچک من در کنار نام بزرگِ عزیزان جفا و نامهربانی است در حق آنها.
من تمام قد نابلد، صفحه صفحه اشتباه و هزاران پَرتی دارم.
مرا در بزم این عزیزان جایی نیست :)
اما شما منت گماشته و مرا هم دعوت کرده اید.
مهر شما در خاطرم خواهند ماند جانم و برایتان بهترین ها را آرزو میکنم.

....تصور عطار نسبت به خانم ها!
به نظر من جنبه فکری، نگرش، دورنما و تصورِ میشل آلمیراک نسبت به خانم ها بر پایه ظرافت و عدم پیچیدگی بنا شده است.
او خانم ها را نه 'ریاضی' بلکه 'ادبیات' می‌داند.
اما متاسفانه این نگاه مثبت و سبز را غالبا به سرانجام نمی‌رساند!
(این امر در چند کار مشهود است نه تمام مخلوقات جناب آلمیراک)
به همراه سی بای کلوئی در 'مون بلون فمه آن دیوی دوئل' و 'شیسِیدو ذِن فور وومِن' هم با این مهم روبه رو شدم...!
با طراوت، قابل ادراک و اندازه گیری شروع می‌شوند و... برق رفت!
بله. هر عطری جایی به انتها می‌رسد (در معنای محاوره ای)
مقصود من این است که آلمیراک حالت رهاشدگی در چند کارش وجود دارد نه انتها و اتمام! (به نظرمن!!)

قابل ذکر است که تمام این ها در 'بوتگا ونتا پارکو پالادیانو شماره ی شش' نه تنها حل می‌شود بلکه به یک تکامل و بلوغ جالب می‌رسند
در اینجا میشل آلمیراک در کنار خانم مایلین آلران قرار می‌گیرد :)
جایی که احتمالا آلران برای آلمیراک تمام رازهای سرخ و سپیدِ دخترانه را فاش کرده است...! مرسی خانم مایلین :)

Michel Almairac, Mylene Alran
Mont Blanc Femme Individuelle
Shiseido Zen
Bottega Veneta Parco Palladiano VI. Rosa