PENHALIGON'S - The Tragedy of Lord George

•ماکسیموس(راسل کرو در گلادیاتور) اشک می‌ریخت.

•شروع می‌شود: سبز-صابونی، رام-وانیلی-امبری، خامه‌ای-صابونی، مخملی-اسطخدوس‌مانند و تمیز بر بافتی رام‌گونه.
•سبزی به غایت اشرافی و غنی با فام زیتونی. چرمِ جیر به رنگ قهوه‌ای سوخته.
مبلمان هم چرمی بود؛ نه براق و نه تماما کدر. دکوراسیون داخلی از چوب تیره و پنجره‌ها مشرف به جنگل.
.فندک روی میز بود، از جنس طلا. مرد، موقر بر مبل چرمی نشسته بود که دکمه‌های زینتی‌ کار‌شده روی پوسته‌اش، گوشت بدنه را فشرده کرده بودند.
خط ریش زیر گلو، اصلاح شده بود و عطر‌ تمیزش با دود سیگار رایحه‌‌ای غریب می‌ساختند. دست، سیگار را از گوشه‌ی لب امانت گرفت و به جاسیگاری روی میز سپرد.
اتاق چوبی تاریک بود و هیزم در آتش می‌سوخت.
نور طلایی شومینه تنها بر عمق سیاهی می‌افزود.
آن شب سرد، آسمان روشنش سرخ و مشوش بود، اما زیبا. از آنها که نوید باراش برف می‌دهند.

•واژه‌ها برای این عطر:
بسیار اصیل، لوکس، فوق‌العاده اشرافی، تنها، کلاسیک از نوع اتمسفرسازی، عمیق و مجرب، اهل خرد و‌ اندیشه.

•موسیقی؛
دارک-راک، گوتیک-راک: از جناب Nick Cave
•کاراکتر:
راسل کرو، تام هاردی، جرارد باتلر(هر سه از بازیگران محبوبم)

•رایحه:۹.۵ از ۱۰
پرفورمنس: ۷.۵-۸
طراحی شیشه: ۸.۵-۹
بازخورد: ۸.۵-۹

باسلام
آقای موریلاس به نت چوب سوخته ی لالیک تم گلی اضافه کرده.
عطر سردرگم وگیج نیست.شفاف ،یکدست ،عمیق ،نو
وشیک

یه شروع اسپایسی ادویه ای قوی
کلیت رایحه تم چوبی داره که رفته رفته با کم رنگ تر شدن روایح تند ادویه ای بیشتر خودشو نشون میده ...
از میدل نوت به بعد شباهت خیلی زیادی به کرید رویال عود پیدا می‌کنه جوری که تو درای دون واقعا احساس میکنید رویال عود زدین نه پنهالیگونز!
این شباهت عجیب عین یه آب یخ بود برام که جذابیت تاپ نوت رایحه رو به حاشیه برد ...

عاشقم بر قهر و بر مهرش به جد
بوالعجب من عاشق این هردو ضد
مولانا جلاالدین

سلام به همه
یک شاهکار بی نظیر
من این رو حتی به کرید ترجیح میدم
آرامش بخش. لرد جورج نشسته بر صندلی راک در عمارت اشرافی خود و خیره به افق

فرض بفرمایید در یک روز سرد زمستانی، یار شما با موهای خرمایی تازه شسته شده، بر آفتاب تیز زمستون نشسته باشه و موهاش با نور آفتاب خشک شده باشه.
صورتتونو میذارید روی موهاشو با تمام وجود استشمام میکنید
اون بویی که میده همین لورد جورجه.
همینقدر دلگرم کننده، همینقدر اغوا کننده.

نمیتونم راجع به رایحه اش نظر بدم از این نظر که تو چه گروه بویایی دقیقا ولی اینو میتونم گارانتی کنم که اگر کت شلوار میدوشید وفضای کاریتون سنگین هست و سنتون بالای ۴۰ هست شک نکنید تراژدی او لرد جورج مناسب ترین انتخاب خیلی عطر سنگینی
و کمرشکنیه واقعا من خودم جرات پوشیدنش رو فقط فکر کنم تو مراسم های رسمی و شیک خواهم داشت یک نیش شاهکار و البته کاملا خاص

آره خیلی ام سنگینه لعنتی. کاملا قابل درکه که درونگراست عالیه و باید به تیپ شخصیتی فرد بشینه تا هماهنگ باشه و بشه پوشیدش. بینظیره💯🤌

درود، با اینکه خیلی از دوستان نظرات خیلی مفیدی راجب این ادکلن معروف بیان کردن اما خواستم به زبان خودم هم چند سطری درباره اش بنویسم.
خب اول از رایحه اش بگم که با یه کار کهربایی مشروبی چوبی و تا حدی صابونی به همراه روایح سبز طرف هستیم، تم کهربایی این کار تقریبا در تمام کار های پنهالیگونز از یه جنسه و نت مشروبی ک داره اصلا حالت الکلی نداره و به نوعی یه مشروب خیلی خوش خوراک و دلنشینه و چیزی که من توی این دوست نداشتم این بود که تم صابونی ای که داره منو یاد عطرای قدیمی میندازه و کاملا فضای عطرو کلاسیک کرده جوری که اصلا برای زیر ۳۰-۳۵ سال توصیه نمیکنم، اما به هر حال رایحه فوق العاده ای داره در نوع خودش و کاملا ارزش امتحان کردن رو داره.
و اما پرفورمنس کار، خیلی از کسایی که از این عطر استفاده کردن از این بابت شاکی ان که موندگاری و پخش بوی زیادی نداره، باید گفت که بله! این عطر به هیچ عنوان عطری نیست که شما صبح بپوشیش و تا شب کامل همراهیت کنه در واقع اصلا عطر روزمره نیست
بنده هم اسانس اورجینال این کارو تست داشتم هم ادکلن اصلیش رو که به نظرم ادکلن اصلیش تغییر نت های خیلی دلچسب تری نسبت به اسانسش داره و خب هر دو تا از لحاظ پخش بو تو یک لول بودن ولی موندگاری اسانسش بیشتر بود، به هر حال این ادکلن از بابت اینکه شما برای یک مهمونی بخوای استفاده کاملا جواب گوعه و بازخورد های خیلی خوبی رو به همراه داره
از لحاظ یونیک بودن و شیک بودن رایحه کاملا یه تم اشرافی و یه جورایی پدر خوانده طوری رو به شما میده و اینم اضافه کنم ک حتما با استایل رسمی باید ست بشه
خلاصه عرض کنم که این عطر برای یک شب دورهمی و یا ملاقات های شغلی رسمی کاملا جوابگوعه اما عطر دم دوستی روزمره، اصلا
خوشحال و خوشبو باشید

تراژدی لرد جرج، عطری از تبختر نجیب‌زادگان و پرده‌بردار رازهای خاموش

در شیشه‌ای تراش‌خورده، گویی روح یک اشراف‌زاده‌ی مغرور و در عین حال پنهان‌کار نفس می‌کشد؛ “تراژدی لرد جرج”، نه فقط عطری‌ست، بلکه روایتی‌ست از تقابل شأن و شوق، وفاداری و خیانت، صلابت و زوال.

با نخستین افشانه، عطر گرم و شرقی‌اش چون باز شدن درهای یک عمارت کهن است؛ جایی که چوب‌های گران‌قیمت، شراب کهنه و پوست چرمی صندلی‌های آنتیک، با هم نجوا می‌کنند. بویی از رام و دانه‌ی تونکا، همچون لبخند مرموز یک مرد خوش‌پوش، که هیچ‌گاه حقیقت را تمام‌قد فاش نمی‌کند. رایحه‌ای که نه تنها به مشام می‌رسد، بلکه خاطره می‌آفریند.

لرد جرج، مردی با وقار است، با سبیل‌های آراسته و نگاهی که حقیقت را می‌پوشاند. اما زیر آن نقاب طلایی گوزنی، داستانی نهفته است؛ داستان یک تراژدی آرام، که با هر بار استفاده، پرده‌ای از آن کنار می‌رود.

این عطر، مناسب کسانی‌ست که درونشان رازی‌ست نگفته، و دلشان برای زمان‌هایی می‌تپد که نجابت، قدرت و غم، در یک قاب کنار هم می‌نشستند