ROJA DOVE - Apex

عطر اپکس از خانه روژا داو…
به پیشنهاد دوست عزیز جناب مهربد روز گذشته این عطر و تست کردم..همون چیزی که میخواستم…فوژه ای تازه و به اصطلاح باربرشاپی…
عطری که درواقع توی ۲دسته گروه بویایی قرار میگیره!!…
آروماتیک فوژه..چوبی چایپر…
با اولین اسپری لیمو ترش و مقداری هم روایح میوه ای نظیر آناناس و همچنین روایح گیاهی تلخ..سبز..همچنین گُلی و خزه درخت بلوط در پس زمینه با کمی دقت قابل مشاهده هستند…
در این قسمت یعنی تاپ نت ما با فوژه ای سبز..مدرن..و میوه ای طرف هستیم که یادآور آرایشگاه های مدرن هست…
همه نت ها با نهایت کیفیت حس میشن و واقعاً به جز قیمت بالا نمیشه ایرادی ازش گرفت…
بعد حدود ۱ساعت عطر به طور کامل تغییر فضا میده و تبدیل به یک عطری میشه که سرو و روایح چوبی همچون چوب صندل سفید و مقداری هم چوب کشمیر و همچنین چرم در میدل نت خودنمایی می‌کنند…
در این حالت عطر تاحدی یادآور عطرهای وودی شیپغ(چوبی چایپر)..میشه و عطر خشک و جدی تر از همیشه به سمت بیس نت حرکت میکنه…عطر پیچیده ای هست و لحظه به لحظه تغییر کاراکتر میده…
توی شروع عطری مدرن هست با حفظ استخون بندی عطرهای فوژه و باربرشاپ..اما توی میدل نت عطری میشه که افراد میانسال رو بیشتر جذب میکنه…
شاید توی این مرحله بیشترین شباهت رو به هالستون زد۱۴ داشته باشه…
یکی دیگه از عطرهایی که توی یک دسته گروه بویایی خاص قرار نمیگرین و پیچیدگی عطرهای چرمی و سنگین رو درکنار بستری فوژه و افترشیوی پیاده می‌کنند..ورساچه لهوم هستش که اون هم در این حد پیچیده و البته زیباست…
و اما در نت پایه عطر در زیباترین حالت خودش قرار میگیره…زمانی که مُشک میشه نت غالب…
اونجا همین کلمه رو باخودتون میگید: به به عجب عطر خوشبو و باکلاسیه…
البته که رغیب هایی هم داره این جناب اپکس…
تام فورد ایتالین سایپرس..تام فورد بود ژور..آمواج براکن..هیستوریز د پارفومز ۱۷۲۵..و همچنین نیشان B-612…

اگر همچون بنده از دوستداران عطرهای قدیمی به اصطلاح باربرشاپی هستید..این یکی رو از دست ندید…
روژا اپکس..حیف که تو گرانی و توان مالی این حقیر در حد تهیه یک دستریز…
موفق باشید…

دیروز که متوجه خبر تلخ الهه شدم خیلی دلم گرفته بود و بعد کلی کلنجار ذهنی و اینکه چرا کاری از دستمون برنمیاد و ...با خانواده زدیم بیرون که یه چرخی بزنیم بادی به کلمون بخوره
این جور مواقع که حالم خیلی خرابه به روایح پناه میبرم
رفتم سراغ اپکس و چند پاف مهمون تنم شد
یکی دیگر از اعضای خانواده کول واتر ریبورن رو تن پوش کرده بود و در ماشین این دو عطر فضای سبز جالبی رو با هم رقم زده بودن

به قول عمو خسرو شکیبایی:
و ما را به حالی سبز و همیشه سبز برگردان

به امید روزهای روشن

مود - وایب - حس
ما برای چی سراغ عطرها میرویم؟
شاید بشه در احساسات خلاصه اش کرد
اگر فردی بگوید نه من می‌خواهم در یک مذاکره برش داشته باشم چی؟
در این مورد هم مقصود اثرگذاریست و از جنس احساس

ما هر بار میخواهیم حسی رو تجربه کنیم و یا حسی رو در مخاطبین بیدار گاهی هر دو باهم

پس شاید همه چیز راجع به دنیای شگفت انگیز احساساته
حتی خود زندگی

عناصر هر بار با ترکیبی متفاوت کنار هم قرار میگیرند تا حس به خصوصی رو ایجاد کنند

عناصر، مواد، ماشین ها و انسان و هرچه در نمود ظاهری میبینیم همه در خدمت خلق احساسات هستند

همه اومدیم تو این دنیا آگاه و ناخودآگاه احساساتی رو تجربه کنیم حتی اگر انکار کنیم

احساسات ابزار زیبایی شناسی هستند

زشتی و تاریکی و پلیدی وجود دارد تا نور و روشنایی و نیکی رو بشناسیم و در نهایت:

همه چیز برای عشق به زیبایی است

دوستان عزیزم Apex این مخلوق فاخر از داو رو به خوبی تشریح کردند و من مشتاق به تستش شدم

از طریق دکانت باهاش آشنا شدم و این آشنایی تبدیل شد به رفاقت

امروز در هوای خنک بهاری پوشیدمش و حسابی باهاش کیف کردم

تقریبا هر آنچه از روایح فوژه و باربرشاپی میخواستم رو بهم هدیه داد

هرچند پخش و ماندگاری تقریبا راضی کنندست ولی فعلا قیمتش اجازه خرید باتل رو بهم نمیده

امید دارم که روزهای پرشکوهی رو درکنار هموطنانم ببینم تا لذت پوشیدن روایح دل انگیز برامون دوچندان بشه

خیلی کلاسیک هست و مناسب سن 35 به بالا هست _ نت هاشو دقیق یادم نیست ولی شاید بیام دوباره بنویسم
درکل خوشم نیومد ازش و خیلی تند
اما
وقتی می مونه بعد 3 ساعت یه رایحه دلنیشینی داره که خیلی کم جون

درود و وقت بخیر خدمت عزیزان؛
چیزی مابین شش ماه تا یکسال طول کشید تا من با این ابَر كلاسيك استخوندار رفیق بشم. همیشه عطرهایی بودن که اگرچه در یکی دو تست اول، هیجانی در من ایجاد نکردن اما همزمان یک جرقه از ارزشمند بودن رو هم به ذهن من القا کردن، و من اون جرقه رو به مثابه یک سرنخ میگیرم و جلو میرم و عطرو رها نمیکنم. (مثل کارآگاه ها 😊)
این عطر بنظر من یک پل استادساز مابین شیپغه و فوژه است. عطری کلاسیک و مدرن که هم استخون بندی وینتیج رو داره و هم ظرافتهای عطرهای مدرن امروزی رو. و این پل شیپغه-فوژه ی مهندسی ساز از کمتر استادی برمیاد، مگر مستر نوز، روژا…
جناب استاد شوشتری عزیز، بهترین واکاوی رو از ساختار این عطر، ذیل نسخه ی پرفیوم آن به یادگار گذاشتن که مثل همیشه عالی و کاربردی ست و نسخه ای که من استفاده میکنم ادوپرفیوم آن است، که از همه ی مختصاتش راضی ام.
راستی اگر از تست عطری، زیاد خشنود نشدید اما آن جرقه ی ارزشمند بودن، در ذهن شما هم ایجاد شد، به آسونی دست از سرش برندارید و پا به پاش جلو برید تا ابعاد دیگه ش رو براتون رو کنه.
پاینده باشید دوستان گرامی🌹

بالاخره یه کمی با این عطر اخمو آشتی کردیم و کنار اومدیم، که اونم بخاطر کیفیت غیرقابل انکار ایشون بود. البته فعلا فقط چاق سلامتی میکنیم و به روی همدیگه نمی خندیم. ولی میدونم بعضی دوستی‌های محکم اولش اینجوری شروع میشه… تا چه پیش آید!

با سلام خواستم نظر شخصیم رو بعد از استفاده این عطر ب اشتراک بزارم از نظر من یه رایحه خیلی خیلی کلاسیک داره و بیشتر ادمو یاد زمان قدیم میندازه از لحاظ قدرت و پخش و ماندگاری نمره ۹ از ۱۰ رو میشه بهش داد ولی رایحه به نظر من ۵ هست خیلی تهاجمی هست برای کسایی ک بعد از عطر زدن سردرد میگیرن اصلا پیشنهاد نمیکنم برای مکانهای بسته اصلا پیشنهاد نمیکنم این عطر به درد یه مجلس رسمی و بزرگ تو ی فضای باز با یه تیپ رسمی میخوره.قدرتش با بلک افغان برابری میکنه شایدم پر زورتر تر اینم بگم اصلا شبیه ب هم نیستن بوی این عطر هیچ وقت از روی پوستتون نمیره مگه برید حموم.در کل اصلا نمیگم رایحه بدی هست ولی سلیقه من نبود ب نظر من مناسب بالای ۳۵ هست

کسی از دوستان ت ست کرده این رو تا در موردش بگه.من شنیدم خیلی بوی نزدیکی با تام فورد ایتالین سایپرس داره که من خیلی دنبال چنین عطری هستم.

روژا داو ایپکس عطریست که چند ماهه لانچ شده و بنظر من با بقیه عطرهای روژا فرق داره .این عطر فوژه مدرن محسوب میشه که با شروع قدرتمند مرکباتی آغاز میشه و در ادامه رایحه آناناس در پس زمینه خودش رو نشون میده و با همراهی یاس بوی چرمی به اون اضافه میشه که با نت‌های سوزنی برگ یه حس سبز و چرمی خاصی رو تشکیل میدن که بی‌نظیر. رنگ شیشه نمایان گر عطری سبز و تاریک رو القا میکنه .ایپکس یک عطر کلاسیک و اسپرت استخون داری هست که ماندگاری در حد ۱۲ ساعت روی پوست من رو داره.و نزدیک ترین عطرها رو میتونم بگم ایتالین سایپرس از برند تام فورد و پلو سبز از رالف لورن هستند.در کل یک غول کلاسیک تو این بطری هست