AMOUAGE - Boundless

سلام
آمواژ باندلس هم از دسته ی عطرهای آلبالویی تنباکویی با یک شروع بینظیر و رویاییه هرچند در ادامه ناامید کننده ظاهر میشه و اون نت پایانی پیچیده و زیبای پچولی و چوبی و دودی کارای مردانه دیگه آمواژ رو نداره.

در کامنت ها هم کاربران اشاره کردند پرفومنس کارای سابق آمواژ رو نداره. پخش و ماندگاری نسبت به عطرهای هم رده خودش مناسبه اما نسبت به کارای سابق آمواژ پایینه.

بین عطرهای آلبالویی تنباکویی نظیر دی مارلی هرود، باربری لندن، سی کی شاک و غیره و انبوهی از کارای آلبالویی تنباکویی و شاید انجل شیر که از نظر من بیشتر تکیه روی اسم زیباش داره ، انتخابم قطعا آمواژ باندلس با اون شروع واقعا بینظیرش خواهد بود.

هرچند در کل، بنده عطرهای آلبالویی تنباکویی مورد سلیقم نیست اما این یکی در این سبک رایحه فقط و فقط در نت ابتدایی به دلم نشست.

عرض ادب و احترام.
امواژ باندلس،یه کار بی نظیر دیگه از برند امواژ که شاید بهتره ناشناخته باقی بمونه.
اولین بار که اسپری کردمش بویی که در فضا پیچید برای شامه من ترکیبی از مارلی اوجان و توباکووانیل بود.رفتم تو فرگرنتیکا چک کردم و دیدم حدسم درست بوده.داشتم به خودم افتخار میکردم بابت حدس درستم که یهو دستمو بو کردم😁لعنتی این دیگه چیه؟اون شیرینی زیاد اوپنینگ کجا رفت؟بویی که رو پوستم بود شباهت زیادی به چند ثانیه قبل نداشت.
شاید ازم بپرسید چه بویی میده؟میتونم نتهای سازنده رو کپی کنم و اینجا بنویسم ولی اگه حقیقتو بخواید تشخیص نتهای سازنده این عطر اونقدر سخته که فقط بوی غالب ادویه(به خصوص زنجبیل)،تنباکو،دود و چوب(به نظرم غالب ترین نت در کنار ادویه)رو داخلش میکنم.یه بویی شبیه به بوی البالو هم داخلش حس میکنم که البته زیاد پررنگ نیست.امضای اشنای امواژ اینجا هم وجود داره و این قسمت مورد علاقمه.امواژ اونجایی عجیب غریب میشه که وقتی هر کاری از این برند تست میکنید یاد یه کار دیگش میفتید،در عین حال این عقیده رو دارید که تفاوت ها خیلی بیشتر از شباهت هاست.امضای معروف امواژ همینه که این برند رو منحصر به فرد کرده.این نکته رو بگم که این کار شدیدا سنگینه و برای دوستانی که مستعد سردرد هستند اصلا مناسب نیست.پرفورمنس در برابر سایر کارهای امواژ متوسطه ولی در برابر برندهای دیگه هنوز قابل قبوله.
با ارزوی اوقات خوش و معطر برای دوستان عزیزم

بعد از سومین باری که اسپری‌اش کردم متوجه شدم یک جای کارش می‌لنگد!

فهمیدم دو قطبی است و یک قطب‌اش ۹۶ درصدِ مغز را اشغال می‌کند! پر از همهمه است و کرکتری برون‌گرا دارد که مدام اظهارِ کلام و حضور می‌کند! چنین موجودی را مکسیمم هشت ساعت برای یک روز از شش ماهِ سردِ سال می‌توانم تحمل کنم.
صمغی رزینی‌‌روغنی است (حاصل لامی)، که به راحتی به جمجمه شما خواهد چسبید! و گویند لامی نابود کننده بلغم است، اما اینجا عامل کهیر!
فلش‌لایت های اَسِتون کنش است و رگه‌های مقطع روغنی واکنش.. بطور مداوم هم حضور دارند. به علاوه‌ی یک استریمِ خامه‌ایِ شیری‌وانیلی. این رگه‌ی خامه‌ای، مانند خنده‌های نیمه مصنوعیِ فردِ پر حرف به پرت و پلا های خود است! اسباب دل‌آشوبه:)
خطوط کامپلکسِ ادویه‌ای‌فلفلی ای که دارد، اجزاء جدا نشدنیِ شخصیت او هستند.. براده‌های دارچین، ادغام شده با دودِ ناشی از سوختنِ چوبی که مغز استخوانی نیمه‌ مرطوب دارد..
یک مرز مشخصی میان دو قطبِ بوندلس وجود دارد که بخور هندی، مشغول پاس‌بانی از آن است! هر چند لحظه یکبار و به طور گسسته، به مژک‌هایتان می‌رسد! همان لوبان است! نقابی مُشک‌آلود و نامحسوسِ پودری دارد.. قهوه ترک می‌نوشد؛ تا حد خفگی تنباکو دود می‌کند و به قطبِ دیگر می‌نگرد! ترشیدگی، خاکسترِ گیسوانش می‌شود. خاکستر؛ آن شنونده خوبی که پرسش می‌آید چرا ساکتی، و پاسخ‌اش تنها لبخندی محو است!
خس خس و پچولی، کنجی نِشسته و رخِ آزرده خاکستر را در فضایی غبار‌آلود تشریح و تقدیس کرده و روی پیکره‌اش خاک می ریزند!
آن چهار درصد! آن فیلمِ قدیمیِ سیاه و سفیدِ چند دقیقه ای!..
من به هوایِ تماشای آن چند دقیقه، از نو، اسپری‌اش می‌کردم و تنها به همان خاطر بَوندلس را دوست داشتم...

یونی‌سک.س و مناسب روزهای بسیار سرد.

بین ممویر و باندلس دومی به نظر من بهتره

درود بر شما

Boundless یا بهتر بگم Spicebomb 2
از برندی در حد و اندازه‌ی AMOUAGE بعید بود

درک نمی‌کنم که مدیران جدید این خانه عطرسازی لوکس چه سیاستی‌رو دنبال می‌کنن و با این روند قرار به کجا برسن... تغییرات همیشه خوب بوده ولی در صورتی که به پیشرفت منجر بشه، تولیدات چند سال اخیر AMOUAGE به گونه‌ای تمام اعتبار و ابهت این برندُ زیر سوال بُرده.

Boundless هم از این قاعده مستثنی نیست، شروعی ادویه‌ای، گرم و تند، تندی که از زنجبیل میاد.
در ادامه نُت غالب وانیل میشه و از اینجا به بعد شباهت بسیار زیادی به Spicebomb پیدا می‌کنه، هرچقدر به بیس نُت نزدیک میشیم تنباکو (آلبالویی) بیشتر نمایان میشه، تنباکویی که در پس‌زمینه روایح دودی و پچولی اونو همراهی می‌کنن.

پرفورمنس قابل قبولی در حد استاندارد AMOUAGE نداره و نمره متوسط میگیره.

هرچند Boundless عطر خوش‌ساخت و روایح شفافی داره و بخاطر وجود تنباکو ازش لذت بردم، ولی با این قیمت میشه دوتا شیشه Spicebomb Extreme خرید.

موفق باشید

عطر گرمی هست ۴ فصل مناسب استفاده نیست

به هیچ وجه بدون تست خرید نکنید،واسه من به شدت غیر قابل تحمل بود حس کردم رفتم بازار ادویه فروشا سرمو کردم تو یکی از این حجره‌ها که صد تا گونی ادویه رو کنار هم چیدن بدون هیچ تهویه‌ای،شاید واسه اروپایی‌ها و ذائقه‌شون جالب باشه اما واسه من سردرد آور بود.

جدا از تست این کار شگفت زده شدم !!!
البته از نوع بد خیلی خیلی بد ....
یه بوی نامطبوعی برام تداعی شد که توصیفش نکنم بهتره؛ البته که عطر سلیقه ایه و باندلس سلیقه منو تیرباران کرد!
حقیقتا تمایلی هم به توصیف رایحه و نتها ندارم و فقط خواستم بگم برای خیلیا این کار اونی که فکر میکنن نخواهد بود ...

Amouage Boundless:

"میخواهم بی حد و حصر باشم؛ میخواهم زمانی که روی پوست زنده شدم، دروازه ای باشم به جنگل های انبوه و غنی. دوست دارم یادآورِ رایحه ی تمامِ درختان باشم... تمامشان... میخواهم مرز و محدودیت نداشته باشم.
میخواهم آنچنان فخیم و با ارزش باشم که نمادِ آفتاب طلاییِ جنگل های بکر باشم، همان رنگ و نوری که درختان را زنده میکند و زیباتر... و پر رمز و راز تر..‌. دلم میخواهد به همه ی درختان جنگل، زندگی و جلال ببخشم... میخواهم بی حد و حصر باشم."

🖊📄 - برداشتی شخصی از ایده و توضیحات پرفیومِر بَوندلس. (متن اصلی پشت باکس و سمپل ها موجود هست؛ در سایت رسمیِ آمواژ توضیحات متفاوتی درج شده.)

✅رایحه:

با توجه به توضیحات خودِ پرفیومر، ایشون دو بُعد اصلی برای بَوندلس در‌نظر گرفته بوده؛
اول: یک رایحه چوبیِ عمیق، غنی، پیچیده و غالب
دوم: ایجاد یک آکورد رزینی، کمی شیرین و لذت بخش. (در جایی که از آفتاب طلایی و زیبا سخن میگه، تاکید میکنه که با استفاده از نت هایی مثل بالزام ها، وانیل، هِل، زنجبیل و... سعی در ترسیم این حس و حال داشته.)
به نوعی در تلاش هست تا با هم آمیزی این بُعد با بُعد اول، روحی حیات‌بخش به روایح چوبی بِدَمه تا اونهارو از تاریکی و تلخی محض خارج کنه.

خواهیم دید در ادامه که نتیجه نهایی چقدر شباهت داره به ایده اولیه ایشون.

▪︎چکیده ی مسیرِ رایحه اینطور هست:
• این عطر کار خودش رو شلوغ و نسبتا پر تنین آغاز میکنه. آکورد های: رزینی، کمی شکلاتی و سیروپی، حجم بالایی از ادویه جات گرم کاملا حس میشن در ابتدای کار.
•بعد از مدتی یک آکورد پودریِ خشک، اما نسبتا نرم وارد بازی میشه
•در درای دَون کمی تم چوبی-عودی رو میشه حس کرد. از هیاهو ی اولیه کاسته میشه
•نمیشه گفت بدیع ترین عطر در شاخه اورینتال-تنباکویی-چوبی هست.

المان های اصلی این عطر قطعا یاداور چند عطرن.
مهم ترینش در شروع اولیه رایحه هست. از دور سلامی به توباکو وانیل عرض میکنه... اون حالت سیروپی و جنس شکلاتی که ازش گرفته میشه یادآور این عطر هست... اما شخصا فکر میکنم از نظر جذابیت و جلب توجه اصلا به گردِ توبَکو وانیل نمیرسه. هرچند عمر این شباهت و سیروپی بودنِ بَوندلس خیلی سریع به پایان میرسه. میشه گفت تا انتهای این رایحه، رزین ها و چوب ها حکم رانی میکنند و چهارچوب عطر رو تشکیل میدن.

بعد تر، در میانه کار، تلفیق و همبازی شدنِ تنباکو با سایر نت ها، بخصوص رزین ها، کمی من رو یاد اون پرداخت خاص نَکسُسِ زرژوف میندازه... به نظرم یکی از نکات فوق العاده زیبا درباره نَکسُس، لطافت و روشن بودن و ظرافتِ تنباکو هست... تنباکویی فوق العاده رام شده، کمی شیرین شده و تمیز‌ و البته روشن... بَوندلس کمی من رو در درای دَون یاد این پرداخت به خصوص میندازه... هرچند که تا میاد کاملا شبیه بشه، عود و آکورد چوبی نسبتا غلیظ و دربرگیرنده ای به رایحه کلی اضافه میشه و تنباکو رو پرت میکنه توی همون فضای قبلی! و با رزین ها و ادویه جات گرم همنشینش میکنه.

همون طور که گفتم، یک آکورد پودری خشک رو مدام در پشت صحنه این عطر حس میکنم... لذا این عطر، آنچنان شاداب و زنده نیست... شاید بهتر باشع این طور بگم که شما از تنباکو در اینجا، هیچ شخصیت میوه ای و شیرینی دریافت نمیکنید... شیرینی ای هم اگر حس میشه، از شکلات و کمی از ادویه هاست که اون هم کاملا در قفسِ جدیت و صلابتِ رزین ها و عود حبس میشه و این مسئله نمیذاره جنب و جوشی در عطر ببینیم. شخصیتِ شیرینی ای که در این رایحه داریم صرفا کمک میکنه که کلیتِ رایحه، روی طنابی باریک که زیرش تلخی محض هست به سلامت و آسه آسه حرکت کنه...
هرچه از عمر‌عطر میگذره، تاریک تر و تاریک تر میشه... و شاید گاهی وقتا تا جایی تاریک میشه که از شما تواناییِ تفکیک نت ها و آنچه بر روی پوست در حال رخ دادنه رو صلب میکنه.
لذا آفتاب طلایی و حیات‌بخش جنگل ما آنچنان پر نفوذ و ماندگار نیست و خیلی زود غروبش رو میبینیم. حالتِ گرفته و تاریک عطر نسبتا زود غالب میشه به بقیه جوانب رایحه. و ای کاش کمی دیرتر میتونست مچِ ریزه کاری ها و آکوردهای هیجان انگیز رو بخوابونه.
هرچند، تاریکی ای که در اینجا داریم، حیوانی و انیمالیستیک نیست. و میشه گفت وحشتناک نیست... فریادی از سیاهی نمیزنه اما حضورش کاملا حس میشه. چهارچوب رایحه کنترل شده هست و مغز مارو در یک تعجبِ محض فرو نمیبره.(از نظر حضور قویِ یک نت انیمالیستیک و یا از هر جنس دیگری). کاری که به نظرم overture کاملا انجام میده و حیرت زده میکنه ادمو... حیرتی که البته به نظر من خیلی هم لذت بخش نیست.

✅ عملکرد و پوشش:
عملکرد به نظرم خوب هست... البته با معیارهای خودِ آمواژ شاید خیر!

پخشِش فکر نمیکنم دیوانه وار باشه حتی با فول وِر... اما قطعا اَبر رایحه ی قوی ای برجای میگذاره...
ماندگاری بالای ۸ ساعت خواهد بود.

مناسب استفاده در شب های سرد پاییزی و زمستانی...
عطریست جدی، رسمی و بالغ.

من در سری جدید آمواج. انکلاو رو فقط پسندیدم.کار خوبی از آب دراومده