Orlane - Derrick

چند درصدی مشابهت با عطر رمی لاتور سیگار داره ولی راهشون کاملا متفاوته و همچنین دیپلماتیک از جووی پاریس تنها نت ازار دهنده در این عطر برای من جوز هندی بود که واقعا نت منفوریه با احترام به افرادی که به نت جوز هندی علاقه مندن من با کمال تنفر این عطر و میزارم کنار

پدرم داشت دزدکی میزدم میرفتم مدرسه 😬😬😬 چند وقت پیشا توی یه مغازه که رنگ مو و غیر و ذلک میفروخت دیدم داره گفتم میشه تست کنم یک پاف‌زد و من رفتم دوران راهنمایی، بعضی عطر ها تو ایران نوستالژیک هستند دریک خود نوستالژیه

به به به این عطر. همون چیزیه که میخوام. ۵۰۰ سال از عمرشم بگذره باز جذاب و مدهوش کنندست. پیشنهاد من اینه که یک ربع قبل از بیرون رفتن پنج شش پاف بزنین. به محض خروج از منزل یه پاف دیگه هم روی قبلیا بزنین تا رایحه نت های پایه و اولیه با هم قاطی بشه تا بازخورد بهتری بگیرین. میتونه از خیلی از عطرای چند میلیونی نتیجه بهتری براتون داشته باشه. نتونستم به رایحش غیر از نمره ۱۰ نمره دیگه ای بدم. از دستش ندین

عطر، یک محصول معمولی نیست. حتی اگر عطرباز هم نباشید، متوجه این موضوع خواهید بود. عبورِ ناغافِلِ خاطرات از ذهن، در لحظه ی بوئیدن، فقط یکی از جنبه های این مقوله ی انتزاعی ست. برای همین است که اینجا فقط یک فروشگاه اینترنتی نیست. برای همین است که اینجا شعر می خوانند و از عاشقی می گویند. از گذشته ی تلخ و شیرین می گویند و حس جریان دارد.
"دِرِک" عطرِ من نیست. اما بخشی از خاطره بویاییِ جمعیِ ما ایرانیان است. ۳۰ سال پیش در اکثر خانه های ما، یک شیشه "درک" پیدا میشد. و امروز، با بوئیدنش بلافاصله به آن سالها پرتاب می شویم.
هنرِ امروز، خلوتی و مینیمالیسم را می پسندد. اما "دِرِک" قائل به پیچیدگی و شلوغی زمان خودش است... ترکیبی از دَه بیست نُت، که آکوردهای پرقدرتی خلق می کنند... ادویه ای، چوبی و آروماتیک، از بقیه شاخص تر اند. یک عطرِ بیشتر روزانه، برای پاییز و زمستان و اولِ بهار...
همین! زیاد ننویسم... به جایش بروید و یادداشتِ مسیحِ عزیز را (با مطلَعِ؛ آه تو ای نوستالژی) بخوانید که پارسال، همین موقع ها، ذیل این عطر نوشت.
بعضی جمله ها را که انگار همین امروز نوشته...

آااااااخ،جذاب لعنتی،نمیدونم شاید چون من عطر های خیلی زیادی تست نکرده م،ولی بعید میدونم عطری باشه که تاریخ انقضا داشته باشه،لامصبه تمام نشدنی،نوستالژی واقعی،وقتی جایی ببینمش یا کسی زده باشه و بوش را بشنوم،،،،یک نفس عمیییییق،و غرق میشم توی رویای کودکی،،،بوی جوانهای خوشتیپ ۳۰ سال پیش (عمو و دایی خودم) را برام یاداوری میکنه،،،و خودم که بی صبرانه منتظر بودم که ببینمشون و با اصرار ادکلانشون را ازشون بگیرم و دو پاف بزنم و..... غرق در شوق و مستی بشم،چرا اینهمه خوبی تو

درود اساتید عطرافشانی بنظرتون دریک میتونه شبیه به کرید دو پرتغال باشه

فیک هات و کپی هات عین ملخ توی بازار ریختن اما تو هنوز در اوجی...
در اوج بمون لعنتی خوشبو

درود مجدد خدمت دوستان.همین دیروز عطر به دستم رسید و بعد از یک روز خواستم نتیجه گیری خودم رو با دوستان به اشتراک بگذارم...اول اینکه کاملا دی ان ای کار حفظ شده دوم از چند لایه بودن و اون صلابت قدیمی کار خبری نیست اما برای دوستانی که خاطره بازی میخوان داشته باشن به هیچ عنوان اذیت کننده نیست و با این هزینه میشه گفت معقوله....من نکته ای رو دیدم و اینکه بخاطر تیراژ بالای این عطر در گذر زمان و استقبال چند میلیونی متاسفانه تولیدات به کشورهای مختلف بازار مقصد واگذار شده(همون تحت لیسانس)که در نسخه خریداری شده الان فکر میکنم ساخت امارات باشه و جای این امیدواری رو در من بوجود آورده که درصورت امکان خرید دوستان از اروپا باید با عطر کاملتری مواجه بشیم.حالا چرا اینو میگم چون چند ماه پیش برای یکی از اقوام قدمی باز یه عطر از برند بزرگی به نام پوئیگ و مدل کواروم خریدم که دقیقا مثل دریک نزدیک به چهل سالشه اما فرق بسیار کمی از لحاظ فرمولاسیون و رایحه با نسخه 25 سال پیشش داره خوشبختانه و این شد که این نتیجه گیری رو بهش رسیدم که تیراژ تولید به شدت تاثیرگذار باید باشه.حالا خارج از ریفورموله شدن....شاد باشین

آه تو ای نوستالژی...
چه غریبانه زیرِ سنگینی آمواج و مارلی ها کمر خم کردی
چه بی رحمانه در ذهنِ شبه مدرن و رکیکِ انسان متروک و مردود گشتی
من اما،، در مخفی ترین جغرافیای قلبم، بی حد تو را دوست دارم.
تو... بوی دورانی را در بین نت های معصومت پنهان کرده ای که درآن دستانِ کوچک و بی پناه من در دست پرحرارتِ پدربزرگ بود نه دستانی که دیگر نمیشناسم برروی تکه سنگی بی‌جان!
تو ای یادبود! بوی دورانی را می‌دهی که هنوز از دیوار نفرت بالا نرفته، قلبی را نشکسته وَ دروغی نگفته بودم
بوی دورانی که گول میخوردم وقتی پدر میگفت پشت آن در خداست! تو بوی باکرگی روان مرا می‌دهی
روانی که امروز معروفه یِ بی دروپیکری است رها زیر جثه یِ انزجار و تعفن!!
روانی که خدا را پشت همان درها جا گذاشت و به خلا و سیاه‌چال پوچ بشر سفر کرد
تو یادگار دورانی هستی که هنوز نمی‌دانستم اگر باصدایِ بلند بگویی آزادی کسی از پشت سر با سنگ بر سرت خواهد زد
بوی دورانی که هنوز کسی به من نگفته بود : جونِت رو بردار و فرار کن! کله پوک نباش پسر...
بوی دوست داشتنیِ خیال خام!
ژنتیک آبیِ کودکی من در بطری مرموز تو نهفته است
آه تو ای باشکوه... از من چیزی در خاطرت مانده؟
نه! این شمایل، آن که می‌شناختی نیست
من خودرا در کالبدِ کودکیِ معصومم رها کردم
این که میبینی لاشه ی مسموم دوپایِ خطاکاری است که از قفسه سینه‌ی آن پسرک خوش خیال بیرون زد...
تو ای اعتراف... ای سبک بالی.
من خودِ خندان و بی گناهم را درصندوقچه ای کوچک مابین ابعادِ مفلوکِ زمان مخفی کردم
باشد برای روز مبادا!
اما افسوس... که اینجا هرروز، روز مباداست
وَ من... صندوقچه ی کوچکم را گم کردم!

با سلام دوستان می تونید نظری در مورد ادکلن درک بدید ممنون