مون‌بلان اکسپلورر در برابر اکسپلورر الترا بلو: دو طرف یک سکه دریایی
مون‌بلان اکسپلورر در برابر اکسپلورر الترا بلو: دو طرف یک سکه دریایی
همان‌طور که قبلا در مقاله دیگری سعی کرده‌ام در این زمینه کاوشگری کنم، ژانر آبزی‌ـ‌اقیانوسی در جهان عطرسازی (دو واژه که کم‌وبیش مترادف‌هایی برای یک ساختار بویایی مشابه هستند) حقیقتا از مایه‌های دریایی (با حالت‌های شور، شفاف و نشاط‌آور) الهام می‌گیرد. اما عطرهای این ژانر از نت‌های قراردادی خاص خودشان هم استفاده می‌کنند (مانند نت‌های گل‌فام صابونی، چوبی فلزی یا مشک‌فام پنبه‌ای) که برای افراد ناآشنا با سنت عطرسازی لزوما به‌عنوان سویه‌های آشکار و واضح نمایان نمی‌شوند. بنابراین آنچه که در عرصه عطرسازی باکیفیت تحت عنوان سرشت اقیانوسی مورد نظر ما است (مثلا در عطرهایی مانند «لئو دیسی» و «آکوا دی جیو» به‌عنوان الگوهای آرمانی و عالی)، به‌سادگی نوعی شبیه‌سازی از ساختار آب شور نیست بلکه مثلا نوعی تفسیر از احساس خاص شنا کردن در اقیانوس است که می‌تواند شدیدا الهام‌بخش باشد (عمیقا طراوت‌بخش، خنک و همراه با حس سرمایی که از تماس بدن با آب اقیانوس شکل می‌گیرد).
با توجه به این نکته، می‌توان عطرهای ژانر آبزی‌ـ‌اقیانوسی را به دو گروه تقسیم کرد: عطرهایی که مایه‌های باطراوت و میوه‌ای دارند و عطرهایی که از مایه‌های چرمی خشک استفاده می‌کنند. برای درک این تفاوت می‌توانید عطرهای «دولچه گابانا لایت بلو پور هوم» و «بولگاری آکوا پور هوم» را به‌عنوان نمونه‌های بارز و اصلی با یکدیگر مقایسه کنید. احتمالش وجود دارد که شما هر دو سبک را دوست داشته باشید، اما پس از آن‌که آنها را کاملا با یکدیگر مقایسه کردید، تازه می‌بینید که تفاوت‌های بسیارشان نمایان می‌شوند.
همین تضاد خاص میان «مون‌بلان اکسپلورر» و «مون‌بلان اکسپلورر الترا بلو» هم برقرار است. «مون‌بلان اکسپلورر» به‌عنوان ادیشن اصلی به گروه اول عطرهای اقیانوسی تعلق دارد؛ دارای مایه‌های میوه‌ای، ترش و شور، مناسب برای تابستان. «کرید اونتوس» را به‌عنوان اولین نمونه آرمانی این عطر در نظر بگیرید، ولی البته نت دودی به‌طرز چشمگیری در «مون‌بلان اکسپلورر» حالتی ملایم پیدا کرده است. اگر با «یین و یانگ» در حکمت باستانی چینی آشنا باشید، درک می‌کنید که دو عطر «اکسپلورر» و «اکسپلورر الترا بلو» مثل یین و یانگ به همدیگر پیوند خورده‌اند. «اکسپلورر الترا بلو» تیره‌تر، خشک‌تر و سنگین‌تر است، تا حدی که بعضی از کاربران سایت Fragrantica در صفحه نظرات مربوط به این عطر گفته‌اند که «اکسپلورر الترا بلو» برای تابستان مناسب نیست.
نمی‌خواهم خیلی در این مورد پافشاری کنم، اما در مقایسه مستقیم با «اکسپلورر» باید بگویم که نت چرمی در «اکسپلورر الترا بلو» بیش از حد برجستگی دارد؛ مثل دیدن یک کیف سامسونت در کنار ساحل! این نت در برخورد اول کمی عجیب به نظر می‌رسد، اما سپس به شیوه‌ای در ساختار محیطی‌اش جاگیر می‌شود که بی‌شباهت به ساختار «تام فورد عود مینرال» نیست. همه‌چیز در «الترا بلو» همان حالت «بلو» را فریاد می‌زند که در طی 20 سال اخیر در میان آمیزه‌های مردانه بسیار پُرشمار دیده‌ایم. سویه تیز مرکباتی این عطر از مشک سفید و چوب خیس سواحل سرشار می‌شود و سپس به‌واسطه نت بسیار شفاف نعناع هندی و رگه‌ای میوه‌ای که حالتی آبدار دارد، به تعادلی ملایم می‌رسد. اما این رگه میوه‌ای آن‌قدر انتزاعی است که اظهارنظر درباره شکل، رنگ و نوع میوه مورد نظرش واقعا غیرممکن به نظر می‌رسد. در کنار این نت ستایش‌برانگیز، حالت آجیلی جذابی هم وجود دارد که در لایه میانی به اوج می‌رسد و چیز تازه‌ای را به آمیزه «الترا بلو» می‌افزاید.
به‌طور کلی، «الترا بلو» عطری فوق‌العاده قابل اطمینان و بسیار پذیرفتنی است که همه ویژگی‌های یک عطر اقیانوسی تیره را دارد، درحالی که جلوه‌های عطرهایی مانند «پاکو رابان اینویکتوس» هم در آن به چشم می‌خورد. اگر به هر کدام از عطرهای نامبرده در این مقاله علاقه‌مند هستید، حتما «الترا بلو» را امتحان کنید.
نویسنده: ادی بولیکی (متخصص تفسیر بوها و مزه‌ها، فارغ‌التحصیل موسیقی‌شناسی و تاریخ هنر)
ترجمه: ندا احمدلو
منبع: Fragrantica
