سلام کاربر گرامی
چطور می توانیم به شما کمک کنیم؟
دیروز ظهر، اولین دیزی دونفره ی زندگیمون رو با همین سنگک تنوری و دوغ محلی میل کردیم که البته قبل از ناهار دوش گرفتم و همین عطر آزارو پورهوم رو پوشیده بودم.
چقدر حس نوستالژیک داشت... صحنه‌ی کوبیدن گوشت و نخود داخل کاسه ی سفالی با پخش موسیقی متن سریال قصه‌های مجید، یه حس و حال بسیار جذابی را تداعی کرده بود.
حس صفای سادگی زندگی در آغاز زمان...حس صمیمیت صادقانه در خونه های کوچیک قدیمی...حس اولین پیدا شده در آخرین گمشده ی زمان...
عطرهایی مثل آزارو پورهوم شاید 40 سال از زمان لانچ شدنش، به انتظار همین روزگار بود تا ماهیت صفای خودش را آشکار کند.