مریم جنایتکار

کریستوفر شلدرک شگرد ویژه‌ی خاص خودش را دارد برای ساختن روایح پویزنیک یا سمی. این کار را در کویغ موغسک هم انجام داده بود و همچنین در دو کار دیگر. یکی تیوبغوز کغیمینل و دیگری عطری که به تازگی لانچ شده به اسم زورافا. 

شلدرک با ایجاد فضایی کاملا مسموم در این کار، وجه سمی‌ای را از مریم القا می‌کند که با نام عطر هماهنگ می‌شود. این وجه احتمالا حاصل گل سنبل، یاس و میخک است و قطعا ترکیبات دیگری که ذکر نشده.

رایحه‌ای بسیار تر و تازه از مریم از درون قلبی مسموم، یخ‌زده، وحشی و گناهکار.

شیرینی خاصی هم شنیده می‌شود که بابل‌گامی نیست و بیشتر رزینی است. 

مشابه فضای چرمی کویغ موغسک که حالتی واکسی، براق و یخی دارد، در اینجا هم کاملا مشهود است.

مریمی مسموم، چرمی و کمی‌شیرین.

قطعا زیباترین عطر مریمی است که تابحال بوییده‌ام

این کار پس از حدود ده ماه انتظار از فرانسه به دستم رسید. قطعا ارزش این انتظار را داشت.

سرژ لوتنس اگر نبود خلاقیتی در عطرسازی هم نبود بدون شک.