این عکس آخر من واسه اونایی که میخوان یه عطر از حمید آقامون تو حال و هوای babycat با قیمت خوب واسه دل خودشون داشته باشن. 
کتاب پشتیش هم «راه رسیدن به واقعیت» رو به کسایی که اهل ریاضی و فیزیکن توصیه می‌کنم. حیف که برادر راجر بلد نیست بده یه مشت مقاله رو دانشجوهاش ترجمه کنن و به اسم تالیف بچاپونه وگرنه الان چندهزارتا کتاب «تالیف» کرده بود!
واسه ۲ کلمه حرف ۳ ساعت منبر رفتن هنری نیست. یه جاهایی هم دانشجوهامون بیشتر از ماها حالیشونه.
و ختم کلوم: به امید روزی که ظرفیتش رو داشته باشیم بی مبصر و قیچی حرفمونو بزنیم و حرف بقیه رو بشنویم. جناب مدیر خدا قوت!
 

این سری رصاصی هم عطرای خوبی داره. اگه از Erba Pura خوشتون میاد اینم امتحان کنین.

یه عطر کلاسیک از گروه بوگارت که طرفداری خاص خودشو داره. 

بوی آسفالت داغ برای دوستداران نوولاری

هیشکی و هیچی جای یکی دیگه رو پر نمیکنه.عطرا تموم میشن ولی خاطره‌هاشون تمومی ندارن.

از کارای خوب هانز گئورگ اشتات (عطار MGO Duftmanufaktur) واسه طرفدارای پالو سانتو

Nomade Noir" by Cottoncake"

یه عطر گلی-عودی (incense) ساده ولی متفاوت از تانیا درلو که بیشتر به خاطر عطرای Salle Privée مشهوره.

علف سبز به سبک آبی

Each time I catch one of my inner voices switching from one languages to another, I get reminded of this foundation which is shaping my [our?] reality/consciousness. At times I wonder what is lost in verbalization… what is lost in translation

PS: I wish you more colourful days and starry nights

به عطر امضا داشتن اعتقادی ندارم... نداشتم. هر بار که دستم سمت عطرا میره یه فکری باید با خودم بکنم که تو لحظه چی حسشه؟ دردم چیه؟

ولی بازم یه جورایی چند نفر منو با این عطر میشناسن!