درود دوستان عزیز،خداروشکر که باران بالاخره بارید و با خودش غبار لااقل برای مدتی برد و تونستیم نفسی تازه کنیم.دیگه باران هم داشت کم کم از خاطرمون مثل خیلی چیزای دیگه پاک میشد.خیلی فکر کردم برای این هوا و پیاده روی زیر باران چه عطری مناسب بزنم لااقل چندساعتی خودمو بسپارم به طبیعت.خیلی کلنجار رفتم چی خوبه چی بد تا این کار دیدم به خودم گفتم آره دقیقا خودشه.
باران آرامی روی خیابان‌های خیس پاییزی میریزد و برگ‌های زرد و قهوه‌ای را به رقص درمی‌آورد. هر قدم صدای خش‌خش برگ‌ها را همراه دارد و بوی خاک مرطوب و تنه درخت‌های نم‌خورده، نفس‌ها را پر میکند. این همان عطری است که دقیقاً در این لحظه باید باشد مثل یک همراه خاموش و وفادار، که نه تنها بوی طبیعت را روی پوستت حک میکند، بلکه حس قدم زدن در دل یک داستان پاییزی را میدهد.در اپنینگ بوی تلخ و مرطوب چوب فوراً حس تازگی بعد از باران را منتقل میکند. گویی تنه درخت‌ها هنوز قطره‌های باران را روی پوستشان دارند و میتوانی با هر نفس آن رطوبت تازه و خاک باران‌خورده را لمس کنی. کمی که میگذرد کهربا و رزین ملایم در میان نت‌ها ظاهر میشوند گرمایی نرم و انسانی که تلخی چوب را نوازش میدهد و عطر را از حالت زمینی صرف به یک تجربه شخصی و درونی تبدیل میکند.میان‌نت‌ها، چوب نم‌خورده و خاک آمیخته با رزین، تو را به دل جنگل‌های باران‌خورده میبرد جایی که سکوت عمیق است و بوی زمین و چوب، خاطرات و حس‌ها را با هم ترکیب میکند. اینجاست که عطر شروع میکند به تعریف کردن داستان خود هر قطره باران، هر برگ له‌شده و هر نفس تو قسمتی از این روایت میشود.
در درای‌داون همه چیز گرمتر و ملموس‌تر میشود. خاک،چوب نرم و سایه‌ای آرامش‌ بخش، درست مثل یک پتو که روی شانه‌هایت می‌اندازی، تو را در بر میگیرد و با خنکی پاییز قفل میشود. حس میکنی بخشی از طبیعت هستی و همزمان بخشی از داستان خودت عطر تبدیل میشود به همان پلی میان انسان و زمین،میان باران و سکوت، میان لحظه و خاطره.
وودی مود فقط یک عطر نیست یک تجربه است. تجربه‌ای که قدم‌زدن زیر باران را به یک مراسم کوچک و شخصی تبدیل میکند. وقتی خیابان خیس است، برگ‌ها له شده‌اند و سکوت باران تنها صدای جهان است این عطر با تو قدم میزند با تو نفس میکشد و داستانی از چوب، خاک، رطوبت و سکوت را روی پوستت حک میکند.با هر اسپری، حس میکنی وارد یک فیلم پاییزی شده‌ای جایی که تو نقش اول هستی و باران، برگ‌ها، خاک و چوب، همراهت در این ماجرا هستند. وودی مود برای کسانی است که میخواهند عطرشان بیشتر از یک بو باشد میخواهند همراه لحظه‌ها، خاطره‌ها و داستان‌های پاییزی‌شان شود.
«قضاوت من تمام شد،بقیه‌اش با بینی شما»

در نخستین برخورد،دیزل بد مثل در نیمه‌ باز یک گاراژ قدیمی است جایی که بوی هواى خنک بیرون با گرمای فلز داغ و سایه‌ روشن چراغ‌های زرد برخورد میکند. اپنینگ این عطر با ادویه‌هایی که در تاریکی برق میزنند شروع میشود زنجبیل و هل مثل دو جرقه کوتاه اما تیز که فضای اطراف را باز میکنند. انگار کسی چرم ژاکتش را روی شانه‌اش جا به جا کرده و از کنارت رد میشود.
کمی بعد عطر وارد مرحله میانی‌ اش میشود جایی که تنباکوی تیره و کمی تلخ آرام‌ آرام خودشان را نشان میدهند. این نت‌ها نه شبیه دود مذهبی‌ اند و نه شبیه تنباکوی کلاسیک کتابخانه‌ای. بیشتر شبیه تنباکویی هستند که روی میز چوبی یک تعمیرکار شب‌زنده‌دار جا مانده‌اند گرم، نیمه‌دودآلود و پر از راز. حالا عطر از یک جرقه به یک اعتراف آرام تبدیل شده اعترافی درباره‌ مردی که اشتباه کرده شکست خورده، بلند شده و هنوز هم آماده است مسیرش را برود.در قلب عطر حس نوعی سرکشی بالغ شکل میگیرد نه سرکشی نوجوانانه بلکه سرکشی کسی که میداند چه چیزی را میخواهد پشت سر بگذارد و چه چیزی را میخواهد نگه دارد.وقتی عطر به درای‌داون میرسد همه‌چیز روی پوست ته‌نشین میشود و شخصیت واقعی دیزل بد خودش را نشان میدهد. چوب‌های خشک و لطیف، همراه با کهربای گرم، فضایی میسازند که نه خشن است و نه بیش از حد مهربان ترکیبی از جسارت و سکوت. گویا شب به نیمه رسیده،موتور خاموش شده و شهر در پس‌زمینه فقط نورهای لرزانش را روی آسفالت پخش میکند. این مرحله، زمزمه‌ای آرام در گوش دارد،قدرت همیشه در صدا نیست گاهی در آرامش آخر ماجراست.
«قضاوت من تمام شد،بقیه‌اش با بینی شما»

درود دکتر جان،تقریبا چندتا مشابه اگر داره لطف کنید بفرمایید،مشتاق تست شدم،بنده از این برند فقط دوتا کار تست داشتم که امیدوارم بیشتر تست داشته باشم.پیشاپیش از جوابتون تشکر میکنم.

بعضی عطرها قصه نیستند خودشان خاطره‌ای حک‌شده روی پوست‌اند. دیزل تاتو از همان جنس است عطری که انگار از دل شب درآمده، از کوچه‌هایی که باران تازه شسته‌شان و هنوز بوی آسفالت خیس در هوا مانده. عطر مثل مشت گره‌خورده‌ای‌ است که میان تاریکی بالا رفته، اما زیر آن خشونت دلی هست که فقط بلد است احساس را پنهان کند نه سرکوب.این عطر از همان لحظه‌ی اول، نه برای نمایش که برای بیان‌کرد ساخته شده درست مثل تاتوهایی که روی پوست زده میشوند تا چیزی گفته شود که با زبان نمیشود گفت.آغاز دیزل تاتو چیزی شبیه به بازکردن در یک اتاق تاریک است اتاقی که تنها نورش انعکاس چراغ‌های خیابان روی شیشه‌ی سرد پنجره است.ترکیب ترنج و فلفل، مثل اولین جرعه‌ی هوای سرد شب، صورتی را لمس میکند که هم بیدارت میکند و هم کمی میسوزاند یک بیداری تلخ اما زنده.این شروع شیرین نیست، لطیف هم نیست سنگی‌ست که در برکه‌ای خاموش می‌افتد و حلقه‌هایش آرام آرام در هوا میپیچند. بوی مرکبات تیز است، اما زیرش یک لرزش، یک تپش پنهان دارد انگار کسی درون تاریکی سیگار روشن کرده باشد ولی هنوز کامش نزده.هر عطری جایی دارد که نقاب از چهره بر می‌دارد و در دیزل تاتو این لحظه زمانی‌ است که مریم‌گلی و هل از دل آغاز تند مرکبات سر بر می‌آورند.بو تبدیل میشود به چیزی شخصی‌تر مثل خط اعترافی که روی پوست حک شده باشد.اینجا عطر نه تند است و نه آرام چیزی بین فکر و خشم.چیزی در این میدل‌نوت هست که انگار میگوید«من همانم که هستم نه بیشتر نه کمتر»
مریم‌گلی حس گیاهی و خاکی میدهد حسی که به آدم یادآوری میکند هرچقدر هم مشتت را محکم نگه داری هنوز ریشه در زمین داری در خاک در حافظه.وقتی زمان میگذرد و عطر به پوست میچسبد، رایحه وارد منطقه‌ای میشود که در آن همه‌چیز صدای آرام‌تری میگیرد.چوب‌ها و تنباکو کم‌کم خودشان را نشان میدهند نه به شکل دود بلکه بیشتر مثل بوی پیراهنی که شب را زندگی کرده و مقابل پنجره رها شده تا صبح آرامش را بازگرداند.
مشک و بنزوئین در پایان، گرمایی می‌آورند که شبیه دست‌کشیدن روی پوست کسی‌ است که مدت‌ها ساکت بوده اما حرف‌هایش در سکوت گفته شده‌اند. پایان عطر عمیق است مردانه و درست مثل لحظه‌ای که در تاریکی چراغ را خاموش میکنی و میفهمی تنها چیزی که مانده خودت هستی.
عطر مردهایی که جای حرف‌هایشان را گاهی تاتوها میگویند گاهی نگاهشان و گاهی بوی عطرشان.
هر عطری یک تاریکی، یک روشنایی، و یک حقیقت پنهان دارد که باید کشف شود.
«قضاوت من تمام شد،بقیه‌اش با بینی شما»

درود مرجان جان ممنون از حمایتت،نمیدونم عوض کردن عکس پروفایل میشه فیک،من عکس خودمو چندماه گذاشته بودم بنا به دلایل شخصی برداشتم عکس دیگه ای گذاشتم،من کلا همیشه سعی داشتم از حاشیه به دور باشم و نظرات خودمو بگم نه امتیازی میگیریم نه امرار معاشی میکنیم از این سایت،پس قدردان وقتی که دوستان زحمت میکشن میزارن بدونیم،هدف فقط نظرات شخصی خودمون و دنیای تفاوت ها.بازم تشکر از تو دوست گرامی و همه عزیزان

در جهان عطرها بعضی رایحه‌ها شبیه یک صبح زود فراموش شده‌اند همان لحظه‌ای که نور هنوز کاملاً بیدار نشده، اما هوا آن‌قدر زلال است که انگار روح آدم را از نو میسازد. دانهیل فرش سبز دقیقاً همین حس را زنده میکند عطری که نه ادعا دارد و نه فریاد اما حضورش مثل یک نسیم سرشار از آرامش است نسیمی که از لابه‌لای برگ‌ها عبور میکند و انگار چیزی از طبیعت را با خود به پوست تو می‌آورد.با اولین پاف دانهیل فرش سبز مثل چمن خیس زیر نور اول صبح شروع میشود. نت‌های مرکباتی به همراه نسیم نعنا و ریحان در همان ثانیه‌ی اول تو را در قاب یک جنگل کوچک قرار میدهند جنگلی بی‌هیا هو که فقط صدای تنفس زمین در آن شنیده میشود. بوی سبز و شفاف آغاز کار، طراوتی دارد که نه مصنوعی‌ است و نه تند بیشتر شبیه هوای تازه‌ای‌ است که وقتی از شهر فرار میکنی و پا روی خاک میگذاری، به درون ریه‌ها میریزد.وقتی عطر وارد فاز میانی میشود جایی که گل‌ها آرام وارد داستان میشوند اما نمیخواهند از جنگل بیرون بزنی. یاسمن و درختان سبز، با حالتی گیاهی و پاک، مثل مکث‌های کوتاه در یک روز شلوغ به تو آرامش میدهند. این قسمت از عطر نه رمانتیک اغراق‌شده است و نه کلاسیک خشک بیشتر یک تعادل است، تعادلی میان ذهن و هوا. درست مثل وقتی از شلوغی‌ها فاصله میگیری و دقایقی با خودت همراه میشوی.در پایان وقتی عطر آرام میگیرد، چوب سدر و مشک شروع به حرف‌زدن میکنند. صدایشان بلند نیست بیشتر مثل نشستن در سایه‌ی یک درخت کهنسال است. چوب‌ها کمی خشک و کمی تمیزند و مشک به آن حالت نرم و روشن میدهد. این درای‌ داون همان لحظه‌ای است که همه‌چیز روی پوست جا می‌افتد و عطر از حالت طراوت تیز به خنکای عمیق تبدیل میشود خنکایی که انگار نفس میکشد.
این عطر برای آدمی‌ است که میخواهد خودش باشددر ساعت‌ هایی که ذهنش نیاز به هوا دارد.دانهیل فرش سبز در اصل یک فرار کوتاه از جهان است سفری بی‌هزینه به دل طبیعت، سفری که هر بار با یک اسپری دوباره اتفاق می‌افتد.
«قضاوت من تمام شد،بقیه‌اش با بینی شما»

روایتی مدرن از اصالت و نجابت بریتانیایی است این عطر با شروعی تند و تمیز آغاز میشود، در میانه با چرم نرم و لاوندر عمق میگیرد و در پایان با ترکیبی چوبی، کهربایی و چرمی به امضایی شیک و مردانه میرسد. شخصیت عطر میان کلاسیک‌ بودن و مدرن‌ بودن تعادل بی‌نقصی دارد،عطری مناسب شب‌های خنک، تیپ‌های رسمی و موقعیت‌های خاص که نیاز به حضور قدرتمند اما بی‌ ادعا دارند. ماندگاری بالا و پخش متعادل آن را به انتخابی مطمئن تبدیل میکند.
در لحظه‌ی اول بریتیش لدر با یک شروع شیک و کمی تند وارد صحنه میشود ترکیبی از مرکبات تلخ، سبزی خنک و حس آروماتیک صیقلی که مثل گشودن در یک اتاق چرمی کلاسیک در صبحی سرد است. شروع عطر تمیز، روشن و مردانه‌ است؛ دقیقاً شبیه قدم گذاشتن در خیابان‌های مه‌آلود لندن با کت چرمی خوش‌دوخت.در میانه راه شخصیت واقعی عطر آرام‌ آرام ظاهر میشود.لاوندر ادویه‌های ملایم و حس گیاهی آرام‌ بخش،چرم را احاطه میکنند و به آن عمق و شکوه میدهند.این بخش حال‌ و هوای عطر را از تندی آغاز به سمت گرمی کنترل‌ شده میبرد جایی که چرم نه تاریک است و نه زمخت، بلکه نرم، پالوده و کاملاً انگلیسی‌ است،مثل دستکش چرمی دست‌ دوز.
درای‌داون، قلمرو قدرت عطر است. چرم با چوب‌های خشک، کمی کهربا و لمس شیرینی بسیار خفیف، حالتی مردانه و جدی پیدا میکند. این بخش پایانی عمقی آرام و مجلل دارد از آن رایحه‌هایی که ساعت‌ها روی پوست باقی میمانند و حضور خاموش اما قوی از خود به‌ جا میگذارند. درای‌ داون،چرم را تبدیل به امضایی باوقار و کلاسیک میکند امضایی که از فاصله‌ی نزدیک دلربایی میکند.
«قضاوت من تمام شد،بقیه‌اش با بینی شما»

درود،بله شخصیت بویایی کاملاً متفاوتی دارن.خلاصه بخوام بگم
نسخه نویر ادو پرفیوم تلخ‌تر، چوبی‌تر، رسمی‌تر و حالت کلاسیک و مردونه تر داره
و نسخه اکستریم گرم، شیرین، جذاب، خوشپوش تر و کمی ادویه تر

عطر مردی‌ است که میان اصالت و جسارت تعادل پیدا کرده؛مردی که بوی چوب‌های خیس خورده در مه صبحگاهی جنگل‌های توسکانی را به تن دارد و ردی سبز، تلخ و اشرافی پشت سر خود میگذارد.
در همان برخورد اول رایحه‌ای سبز، تمیز و نافذ از سرو ایتالیایی بالا می‌آیدبویی یادآور برگ‌های تازه له‌شده، تیزی نسیم کوهستان و سایه‌انداز درختانی که قرن‌ها پابرجا مانده‌اند.چند لحظه بعد، گرمایی صمیمی از نعناع هندی، صمغ‌ها و ادویه‌های ظریف ظاهر میشود حال و هوایی که انگار میان کلیسای قدیمی و جنگل بارانی قدم میزنید. ترکیب چوب‌های خشک، لمس چرمی‌،صمغی و حس شیک قدیمی، ساختاری میسازد که فقط از تام فورد برمی‌آید یک پرستیژ بی‌ ادعا.
در بخش پایانی عطر روی پوست آرام می‌شود رایحه‌ای چوبی، تیره، سبز و کمی دودی باقی میماند رایحه‌ای که نه تنها کلاسیک است، بلکه کیفیت استخوان‌دار و ماندگاری کم‌نظیری دارد.
این عطر مخصوص کسانی است که شخصیت‌شان از مد نمی‌افتد. مردانی که به‌جای دنبال کردن روندها، روندها به دنبال آنها تغییر می‌کنند. ایتالین سایپرس نه شیرین است، نه فانتزی، نه مد روز این عطر برای کسانی‌ است که به دنبال امضای بویایی سنگین، اصیل و مردانه هستند.
«قضاوت من تمام شد،بقیه‌اش با بینی شما»

عطری است که تاریکی را تجمل میبخشد و راز را به یک امضا تبدیل میکند.تصویری از ظرافت تاریک است عطری که شب را با جلالی خاص به تن میکشد و هنوز هم پس از سال‌ها،یکی از شاهکارهای تام فورد در دنیای روایح مردانه به‌ حساب می‌آید.
ترکیب عطر با هاله‌ای مرموز از ترنج و بنفشه آغاز میشود رایحه‌ای که از همان ثانیه‌ی اول حس میشود قرار نیست یک تجربه‌ی معمولی باشد نت‌های آغازین با فلفل صورتی و زیره‌سیاه ادویه میگیرند و فضایی اشرافی و خشک ایجاد میکنند انگار پرده‌ای سنگین از جنس مخمل، آرام آرام کنار میرود.در قلب عطر گل شمعدانی رنگی از لطافت و بلوغ به عطر می‌افزاید. این بخش، نقطه‌ی تلاقی احساسات است نه کاملاً تاریک، نه کاملاً روشن یک دوگانگی کم‌نظیر که هویت عطر را میسازد. آمیزه‌ی ادویه، گل و خاکی‌بودن ملایم زنبق باعث میشود عطر به‌گونه‌ای عمل کند که روی پوست زنده شود و با هر لحظه تغییر کند.در پایه، تام فورد قدرت واقعی خود را نشان میدهد. عنبر، چوب صندل، نعناع هندی و وانیل فضایی گرم، عمیق و اغواکننده میسازند رایحه‌ای که همزمان کلاسیک است و مدرن، آشناست و رمزآلود. رایحه‌ی پایانی گرم و کمی دودی، همان امضای جاودانی نویر است که ساعت‌ها روی پوست باقی میماند و به‌تدریج آرام‌تر، خامه‌ای‌تر و جذاب‌تر میشود.
«قضاوت من تمام شد،بقیه‌اش با بینی شما»