داداش، ببین منم آمواج جرنی رو خوب بررسی کردم ولی راستش با این حرفات کاملاً مخالفم.
اول اینکه تو می‌گی چرم تو اول عطر معلوم نیست، ولی اگه یه ذره تخصص داشته باشی می‌دونی که تو عطرهای آمواج معمولاً چرم با یه تم خاص و پیچیده شروع میشه، نه یه بوی ضعیف که بعداً بیاد جلو. یعنی خیلی واضح و قوی تو اوپنینگ حس میشه، نه اینکه بعداً تازه بخواد خودش رو نشون بده.
دوم، این فضای اسموکی که می‌گی فقط یاد اینترلود میندازه؟ برادر من، هر کسی می‌تونه یه حس کلی بگه، اما اگه عطر باز حرفه‌ای باشی باید بتونی نُت‌ها و ساختار رو دقیق‌تر تشخیص بدی. آمواج جرنی یه چیز فراتر از صرفاً دود و تنباکوئیه، ترکیب ادویه‌ها، رز و نت‌های خاکی‌اش باعث میشه یه عمق و پیچیدگی کاملاً منحصر به فرد داشته باشه که اینترلود اصلاً نزدیکش هم نیست.
حرف آخر اینکه، اگه دنبال یه عطر چرمی اسموکی قوی و حرفه‌ای هستی، آمواج جرنی حرف‌های خیلی بیشتری برای گفتن داره و نباید ساده‌انگارانه بگی فقط شبیه یه عطر دیگه‌ست.
یه خورده بیشتر دقیق باش و سطح تحلیل رو ببر بالا، اینجوری خودت و همه‌مون بیشتر سود می‌بریم.

سلام دوست عزیز
مرسی بابت وقتی که گذاشتی و نظرتو درباره Rose d'Arabie از Armani Prive نوشتی، ولی اجازه بده یه مقدار با دقت بیشتری به این کار نگاه کنیم.

اول از همه، اینکه بگی شامه ایرانی این رایحه رو "به سرعت پس میزنه"، یه جور کلی‌گویی خطرناک و غیرعلمیه. سلیقه بویایی توی ایران، مثل هر جای دیگه‌ای، متنوعه. خیلی‌ها تو همین کشور عاشق عودن، دیزرت رزها و حتی نیش‌های عربی مثل عطرهای Rasasi یا Arabian Oud رو می‌پرستن. پس این‌طور حکم کلی دادن شاید بیشتر بازتاب سلیقه شخصی‌ات باشه تا یه قاعده عمومی.

در مورد ساختار رایحه:
اینکه بگی "عود و رز و زعفران با وانیل شیرین اوردوز شده" خیلی مبالغه‌آمیزه. Rose d'Arabie با وجود حضور قدرتمند وانیل، به خاطر کیفیت بالای رز دمشقی و عود تمیز و ریتین‌خورده‌اش، تعادل نسبتاً خوبی بین شیرینی، تاریکی و خاکی بودن ایجاد می‌کنه. اگه این تعادل توی بینی تو برقرار نشده، شاید بیشتر به عادت بویایی یا تجربه‌ات از عطرهای اُریِنتال-فلورال برمی‌گرده.

پچولی هم تو این عطر فقط برای "خاکی کردن" نیست، بلکه نقش زمینی و بالانس‌کننده رو داره، که در کنار رز، یه پیچیدگی گرم و اندک تلخ می‌سازه. اینکه بگی "غرق میشه"، شاید از دید کسی که دنبال نت‌های شفاف و جداشونده‌ست قابل درک باشه، اما در دنیای عطر نیش، لایه‌لایه بودن و فلو شدن نت‌ها گاهی هنر حساب میشه، نه ضعف.

در مورد عبارت "حرمی‌ترین عطر"، راستش این اصطلاح دیگه زیادی لوث شده و بار معنایی خاصی نداره. اگر منظورت فضای سنگین، مجلل و شرقیه، خب این سبک طراحی‌شه. اما همون فضا تو بازار جهانی طرفدار زیاد داره و دلیلی برای تخریب نیست.

و اما بحث ارزش خرید:
۴.۴ نمره توی Fragrantica برای یه عطر نیش خیلی بالاست، اونم توی سبکی که معمولاً یا به‌شدت دوست‌داشتنیه یا تنفرزا. این نشون میده که حداقل از نظر کیفی و اجرای رایحه، کار استاندارد و پخته‌ایه، حالا حتی اگه به سلیقه تو نخوره.

در کل، خوبه که نظر بدیم، اما بهتره بین "دوست نداشتم" و "عطر خوبی نیست" فرق بذاریم. نقد حرفه‌ای یعنی همین تمایز گذاشتن بین سلیقه شخصی و کیفیت ساخت.

با احترام 🌹

حدود یکماه پیش یکی از دوستانم که خیلی عاشق روایح هست برای من صمغی آورد به نام "مقل ازرق"
در عطاری ها یافت میشود و جنبه دارویی دارد. برای گوارش و دفع سموم بدن کاربرد دارد.. رایحه فوق العاده عجیبی داره رزینی و بخوری با ته مایه های گیاهی و دارویی.

سعی کردم ازش اسانس بگیرم و تا حدودی موفق شدم. به تنهایی یک عطر میتونه باشه. دیروز به خودم اسپری کردم و سرکار نظر همکاران رو جویا شدم... همه فکر کردند عطری نیش استفاده کردم و همه به دنبال اسم آن و برند آن بودند

رایحه مقل ازرق رو فقط در همین عطر" عبدالصمد القرشی ال مقام بلند" پیدا کردم و دیگر جایی ندیدم


دوستان حتما تست کنید خالی از لطف نیست

سلام خیر من شباهتی ندیدم

فکر کن بارون تازه زده روی سنگ‌های داغ خیابون. اون بوی خاصی که میاد، بوی سنگ خیس‌شده... این می‌تونه معدنی باشه.

یا مثلا بوی آب یه چشمه طبیعی که از دل صخره می‌جوشه، خنک و تمیز، بدون شیرینی یا تلخی زیاد… اینم یه جور رایحه معدنیه.

بعضی وقتا هم شبیه بوی آهن یا فلز خنک می‌مونه، یا حتی بوی گچ و خاک رس مرطوب.

کنج کوچه‌های فراموش‌شده‌ی روستا، پیرزنی زندگی می‌کند با نام عذرا؛ زنی که گویی سالیان، بر چین‌های پیشانی‌اش طلسم بسته‌اند. دستانش لرزان، اما زبانش سنگین از وردهایی‌ست که از دل شب‌های بی‌ستاره به ارث رسیده‌اند.
هنگامی که زاج سفید را بر آتش می‌ریزد، دودی سبک و رازناک به هوا می‌خیزد؛ همچون آهی که از سینه‌ی خاکسترنشینان برمی‌خیزد. عطر تلخ زاج، با نوای بم وردهایش در هم می‌پیچد، و زمان، لحظه‌ای مکث می‌کند.

عذرا نه جادوگر است، نه قدیسه؛ او فقط زنِ سالخوردۀ حکمت‌های خاموش است... زنی که خدا را در هرم دود و شک میان کلمات جست‌وجو می‌کند


این عطر برای یادآور آن خانه پیرزن است

وقتی اسم این عطر رو می‌شنوی، اولین چیزی که تو ذهنت جرقه می‌زنه احتمالاً اینه: «واقعاً کسی دوست داره بوی مراسم خاکسپاری بده؟» ولی Demeter با جسارت خاص خودش اومده و دقیقاً همین فضا رو توی یک شیشه عطر حبس کرده. و خب راستش رو بخوای، موفق هم بوده.

این عطر نه سعی کرده خوشبو باشه، نه اغواگر، نه حتی نوستالژیک به سبک کلاس اول دبستان یا شب‌های زمستونی کنار بخاری نفتی. Funeral Home همون‌قدر که اسمش تلخه، بوش هم تلخه. نه به خاطر بوی واقعی تلخ، بلکه به خاطر بار احساسی‌ای که با خودش حمل می‌کنه.

وقتی اسپری‌ش می‌کنی، یهویی پرت می‌شی به یک فضای نیمه‌تاریک، پر از دسته‌گل‌های گلایل و میخک، شمع‌های روشن، و یه بوی کهنه و چوبی از تابوت یا صندلی‌های قدیمی کلیسا یا سالن مراسم. اینجا خبری از گل‌های خوشحال‌کننده نیست؛ بوی گل توی این عطر، مرطوب و پژمرده‌ست، انگار گل‌هایی‌ان که دو روزه توی آب مونده‌ن و حالا بوی ترکیب گل و مرگ می‌دن.

نت‌ها بیشتر به سمت ترکیبی از چوب قدیمی، گلایل، سوسن و شاید کمی بوی نم و پارچه‌های کهنه‌ای می‌رن که سال‌ها توی کمد یه خانه متروکه خوابیده بودن. یک حس ترسناک و عجیب بین خاطره و خیال. انگار وارد خونه‌ای شدی که هنوز صدای فاتحه توش می‌پیچه.

اما نکته جالب ماجرا اینه که این عطر، برای بعضیا جذابه. چرا؟ چون یه جور واکنش روانیه. بعضی‌ها دنبال عطرهایی هستن که داستان بگن، احساس خاصی رو بیدار کنن، حتی اگه اون احساس اندوه باشه. Funeral Home برای آدم‌هایی طراحی شده که با بوی خاک، چوب قدیمی و گل‌های مراسم ختم، ارتباطی عمیق یا حتی شاعرانه دارن

برای من مثل تماشای یک منظره زیبا از پشت شیشه بخارگرفته بود. طبیعت درونش حضور داره، اما با لایه‌ای از صابون و خیال پوشیده شده؛ همون حس تمیزی اغراق‌شده‌ای که در ایمجینیشن از لویی ویتون هم به چشم میاد...!!! یه طهارت بیش‌ ازحد که دیگه از واقعیت فاصله می‌گیره.

قرار بود راکی مانتین باشه، اما بیشتر شبیه به هتلی لوکس در دل کوهستان بود تا خود کوه. رایحه‌اش به جای خاک، چوب خیس یا نسیم سرد، بیشتر بوی حوله تمیز و تازه‌شسته رو می‌ده. یه تضاد عجیبه: می‌خواد وحشی و طبیعی باشه ولی توی ساختارش یه نظم استریلیزه و صابونی غالب هست که منو عقب می‌زنه.
نه میشه گفت بده، نه میشه عاشقش شد؛ انگار توی میانه‌ای معلقه بین رویا و واقعیت، تمیزی و طبیعت، احساس و فرم. عطر خوبیه برای کسی که دنبال چوب در اتاق تمیز می‌گردد.
لطفا اساتید جبهه نگیرند . چون این نظر شخصی بنده است و شما مجاز هستید قبول نکنید و من هم مجاز هستم نظر خودمو عنوان کنم

تمام....

سلام بله دقیقا تست کردم و تغییر نت ها کاملا احساس شد.

همشون کیفیت خوبی دارند. میتوانید خرید کنید

آه... امان از کندر دود شده بر گورها.‌

دود اسپند بر فراز گورستان

من، گورکنم...
خاک را بهتر از آدم‌ها می‌شناسم.
خاک به وقت خودش می‌بلعد، اما انسان؟
انسان بعضی وقت‌ها زنده‌به‌گور می‌کند، با لبخند.

گورهایی دیده‌ام پر از گل، و گورهایی پر از ظلم.
می‌دانی رفیق؟
مرده‌ها دروغ نمی‌گویند، حتی وقتی لب ندارند.
ولی زنده‌ها... آه زنده‌ها...
گاهی صدایشان را باید با بیل خاموش کرد