غریب آشنا !
گویی گل خشخاش تصادفاً در میان دسته گلی از مریم قرار گرفته ولی دلش جای دیگر است.
اما در نهايت، اغواگری مریم بر یه‌ دندگی خشخاش میچربه تا از مواضع تند همیشگیش کوتاه بیاد و بفهمه بی حاصلیست حاصل این قیل و قال ها.

آن نت که از ابتدا تا انتها محفوظ ماند و برام آشنا بود نت سرو کوهی (اُرس) بود. همون نتی که داخل دولچه گابانا لایت بلو مردانه هم وجود داره
البته در صنعت عطر سازی تفاوت کمی بین نت جونیپر و میوه‌ی جونیپر وجود دارد که شاید تفکیک آنها در یک عطر کار آسانی نباشد. جونیپر نتی سبز، گیاهی، سرخسی است اما میوه‌ی جونیپر علاوه بر داشتن این ویژگی‌ها کمی تند و تیز‌تر، شاداب‌تر و خوراکی‌تر است.
ما در میانه راه با لاستیک یا پلاستیک روبرو هستیم ولی یقیناً خبری از آهن آلات (نت های فلزی) نیست !
بهتره درگیر بازی با نت ها نشویم؛ نقطه عطف این اثر رایحه ای لاتکس مانندش است و نه بوی حاصل از برش فلزات یا جوشکاری و خاکستر سیگار و لنت داغ و قیر و آسفالت… ! چرا که بوی حاصله اساساً برخاسته از دود (سوختگی) نیست که اگر میبود در منابع و مآخذ نامی از آکورد اسموکی هم ذکر میشد.
لاتکس در ساده ترین توصیف ممکن، نوعی لاستیک سفید و نرم است که در زیر پوست برخی از درختان بالغ یافت می شود است که حدود ۵۵% آن از آب و ۴۰% دیگر را ماده لاستیکی تشکیل می دهد.
در ادامه نت های چرمی و سدر و صندل و امبر و خزه بلوط دست به دست هم میدن تا اختتامیه ای شکوهمند تر از بولگاری بلک رقم بزنند و تعبیر “لاستیک سوخته” از همین ترکیبات مشترک است که به ذهن برخی از حضار مشتبه میشه. اون وسط مسطا مریم هم به کررات عرض اندام میکرد اما مریمی رو به افول که اون طراوت مورد انتظار رو نداره.

هرگز به اون تند و تیزی و سرکشی که هرلحظه انتظارش رو میکشیدم نبود چرا که کنار کنار نت های متعدد، تلطیف میشد. حتی خشخاش خیلی خیلی ناچیزی دریافت کردم.

این اثر بیشتر از آنکه پیچیده باشه فقط کمی در ابتدا مرموز به نظر میرسید و حقیقتا بایستی آن را خنک و گاهی معتدل دانست و فصل تعریف شده ای برای پوشیدنش نمیتونم متصور بشم اما به نظرم برای بهار و پاییز مناسب تر باشه.