الکساندریا یک دنیای دیگه هست. ولی بگیر نگیر داره. روی پوست خشک بوش از همه حالت بهتره ولی انگار جذب پوست میشه. من هم روی لباس این عطرها رو نمیزنم چون بوشون نمیره و باید تمدید بشه.
انواع روغن ها رو روی پوست تست کردم به عنوان بیس ولی بوش رو عوض میکنه. با عطرهای دیگه هم لیرش کردم ولی بوش بد میشه. خلاصه دنبال بیس خوبم. فقط الکساندریا هم نیست. لیتون اکسکلوسیو هم همینجوریه. چند تا دیگه هم هستن ولی نه به این شدت.
ولی مور دن ورد یکم بوی زننده ای داره. مد نظر داشته باشین هرکسی داره این متن رو میخونه یعنی جزئی از یک صدم درصدهای عاشق عطره. ۹۹٪‌ افراد با این بوها نا آشنا هستن. ولی اگر بخوام برم جایی که بدونم چندتا عطر باز قهار اونجا هستن حتما MDW رو میزنم.
باز میگم عطری که همه رو خفه کنه از شدت پخش بو ارزش خرید داره. امشب رفتم دنبال همسرم دم رفتن ساعت ۹:۲۰ تام فورد کوستا آزورا زدم. ساعت ۹:۴۰ اومد نشست توی ماشین نگفت بو میدم. در حالی که من تمام مدت توی ماشین بودم و باید ماشین از بو پر میشد. الان هم که ساعت ۱۲:۱۰ شده کنجکاو شدم رفتم لباسمو بو کردم دیدم اصلا بو نمیده. فکر کنم مواد اولیه رو روی عطر یک دوری دادن به جای اینکه بریزن توی شیشه. شاید هم مواد جا مونده رو میز. روی یکی از کت هام اول اسفند ماه زرجوف ناکسوس زده بودم. الان با این عطره بعد از ۳ ساعت برابری میکنه.

شباهت این کار به YSL Y le parfume خیلی زیاده ولی یکم شیرین تره و یکم خوش بوتر. من توی کارهای دیگه پاکورابان هم این شیرینی رو احساس کردم.
به نظر من پاکورابان عطرهای خوبی تولید میکنه نسبت به قیمتش. یک مقدار مواد سنتتیک کار شده زیاده ولی به اندازه ورساچه نیست که دیگه خیلی سنتتیک باشه.
دوست داشتم پخش و ماندگاری بیشتری داشته باشه. ولی الان هرکی میاد یا بوی دیور ساویج میده یا YSL Y یا باکارات ۵۴۰.
پخش بو: متوسط. حدود ۶ پاف لازمه.
ماندگاری: حدود ۳ الی ۴ ساعت.
بویایی: همه پسندتر از YSL Y هست. برای سنین زیر ۳۰ مناسب تره.
بلایند بای: پیشنهاد میدم ولی شاید برای بعضی افراد سر درد بیاره.
ارزش خرید: خوبه. ولی به وان میلیون نمیرسه.
راحتی استفاده: خیلی راحت میشه ازش استفاده کرد. ولی با توجه به اینکه یکم شیرینه برای روزهای خیلی گرم انتخاب مناسبی نیست.

چند روز من دل رو زدم به دریا و در کنار عطر گرین ایریش از عطرهای زیر برای سر کار زدم:
زرجوف الکساندریا و MDW, آمواژ بلک ایرس، مگاماره و ترونی و بلک افغان از گولتیری، PDM لیتون اکسکلوسیو، شیخ گلد ادیشن، بریکورت سابورسیف.
دوستانی که با این کارها آشنا هستن میدونن که همه عطرهای قوی ای هستن با پخش فراوان و ماندگاری زیاد. من هم جوری زدم که حتی اگر کسی سرما خورده بود هم باز متوجه بو می شد.
ولی یک بوی متفاوتی هم دارن. بوی شرقی و بوی عربی.
خلاصه انواع و اقسام بازخوردها رو دیدم. ولی یک روز مراجعه کننده ای اومد با همین تم بو. عطر شرقی زده بود. بوش تمام محیط رو گرفت. از شانس من اون روز گرین ایریش زده بودم و طبق معمول دیگه بوی عطرم رفته بود و متوجه عطر فرد شدم. با خودم گفتم بوی زننده ای داره بعد یاد عطرهای خودم افتادم و این فکر برام اومد که آیا این عطرهایی هم که من میزنم هم انقدر زننده ان؟ از اون روز دیگه کارهای انقدر شرقی نزدم.
ولی این عطر: من دوستش دارم. بوی عود و عنبر و صمغ یک ترکیب عجیبی هست. یک جورایی انگار مواد مورد علاقه من رو کردن یک عطر. پخش بوش عالیه. ماندگاری زیادی هم داره.
ولی یک مشکلی داره، من فقط دوستش دارم. خواهرم میگه بوی *** میده. پدر و مادرم هم میگن دیگه هرکی *** تو شیشه قرار نیست تو بخریش. همسرم هم میگه نگهش دار وقتی من مردم بعد بزنش.
پخش بو: فراوان. ۳ پاف کافی هست.
ماندگاری: زیاد، حدود ۶ ساعت پخش بوش داره.
بویایی: عطری هست که شاید بیش از ۹۰٪ افراد از بوش بدشون میاد.
بلایند بای: شباهت زیادی به تروساردی amber oud داره. ولی باز من میگم اول تستش کنین.
ارزش خرید: برای این عطر زیاد هست. از مواد عالی استفاده شده با پخش و ماندگاری زیاد.
راحتی استفاده: مهم نیست که چقدر دوستش دارم ولی اصلا نمیشه زدش. من به شخصه نمیدونم کی یا کجا بزنمش. دقیقا نقطه مقابل کارها YSL و شنل هستش که میشه همه جا زدشون.

سلام.
برای پخش بو: مگاماره، اینتلود، باکارات ۵۴۰ (البته ارزش نداره)، شیخ گلد ادیشن.
رده بعدی: MDW، الکساندریا، ترونی، بکل آیریس، ساویج الکسیر، بلک افغان.

من معمولا هر روز یک عطر استفاده میکنم ولی امسال با شروع فصل بهار تصمیم گرفتم این دو فصل بهار و تابستان به عنوان عطر اصلی گرین آیریش رو استفاده کنم. با توجه به شیشه نصفه این عطر، حسابم این بود که در انتهای تابستان دیگه این عطرم کامل تموم میشه.
دیروز که زدم دیدم درست اسپری نمیکنه و چکش کردم دیدم حدود ۱۰٪ آخرشه. در طی ۲۷ روز حدود ۱۵ روز ازش استفاده کردم هر بار بین ۶ الی ۱۰ پاف. خلاصه متوجه شدم که چرا با این حال که کریدهام رو خیلی استفاده نمیکنم انقدر زود تموم میشن. طبق یک حساب سر انگشتی من هر روز که عطر زدم میانگین ۳ سی سی عطر مصرف کردم. ۳ سی سی برای یک عطر معمولی ۳۰ پاف میشه ولی برای این عطر ۸ پاف.
هدف از این صحبت این هست که بعضی عطرها مثل کرید ما رو فریب میدن. مثل همیشه چند پاف میزنیم و میگیم خب ۵ پاف زدم دیگه. دریغ از اینکه همین ۵ پاف به اندازه ۲ سی سی عطر مصرف کرده. تازه وسط روز میبینیم دیگه بو هم نمیدیم. البته همه اینجور نیستن و مثلا دیور زیاد اسپری میکنه ولی ماندگاری خوبی داره. همین باعث میشه عطرهاش زود تموم بشن در حالی که دفعات زیادی ازشون مصرف نکردیم.
در طرف مقابل بعضی برندها هستن مثل آمواژ که با هر اسپری کمتر عطر مصرف میکنن. انگار ازشون کم نمیشه و شیشه هاش همیشه پر هستن. خیلی هاشون هم با همون ۲ الی ۳ پاف کار خودشون رو میکنن و تا انتهای روز بوشون با ما میمونه. شاید هر بطری ۱۰۰ سی سی آمواژ ۲۰۰۰ پاف بده ولی این عدد برای کرید ۳۰۰ پاف هست.
این صحبت یک ادامه هم داره: اگر بخوام چند روز پشت سر هم صبح و عصر یک عطر مصرف کنم. برای عطر آمواژ بلک آیریس صبح اول ۲ اسپری روی لباس میکنم. بعد برای تمدید هر بار دیگه فقط به یک اسپری بسنده میکنم. با این کار طی ۳ روز روی یک لباس ۷ اسپری میکنم و روز آخر همه از شدت بوی عطر خفه میشن. با توجه به مصرف آمواژ کمتر از نیم سی سی مصرف کردم.
ولی همین کار برای کریدهام میشه صبح اول ۶ پاف و برای تمدیدش ۶ پاف. یعنی طی سه روز ۳۶ پاف عطر مصرف کردم و بیش از ۱۰ سی سی از عطر پر پر شده. تازه به اون پخش آمواژ نرسیدم.
البته همه آمواژ ها انقدر خوب نیستن. ولی کم مصرف ها در اسپری: آمواژ، ناسوماتو، لواوه، کارون، جگوار و شیخ میتونم اشاره کنم.
پر مصرف ها با فاصله فراوان کرید. بعد دیور، YSL, آزارو میتونم اشاره کنم.
وقتی هم به شیشه های تموم شده و در حال اتمام نگاه کنم میبینم همین عطرهام بیشترین خالی ها و در حال اتمام ها رو دارن. اونتوس خدا بیامرز، ایریش یک پا لب گور. هیمالیا و وایکینگ نصف عمر به فنا. تمدیدهای بی انتهای دیور فارنهایت. و آزاروها... من چندان سنی ندارم برای آزاروها ولی پدرم یک زمان علاقه به آزارو داشت و نمیدونم چند شیشه آزارو خرید. الان حتی یکیش هم نمونده. فقط کروم رو بالای ۱۰ شیشه خرید.

سلام. حالا که صحبت کرید شد و عطرهای ماندگار و پخش بوی عالی: یک نکته ای که عزیزان بهش دقت نمیکنن اسپری هستش. اسپری عطر، روی میزان پخش بو خیلی تاثیر داره و اسپری های کرید از تمامی اسپری ها دیگه یک سر و گردن بالاتر هستن.
مثلا من میگم اونتوس بین ۶ الی ۱۰ پاف نیاز داره. خب یک حساب سر انگشتی میگه ۶ پاف حالا خوبه. ۱۰ پاف هم که من نمیزنم پس اونتوس ارزش خرید داره. چیزی که بهش دقت نمیشه اینه که تمامی اسپری های کرید بین ۲ الی ۳ برابر بیشتر از یک اسپری معمولی عطر اسپری میکنن. همچنین پراکنده کنندگی اسپریش هم به شدت بالا هست. برای همین یک عطر کرید با ۵ پاف به اندازه ۱۵ پاف یک عطر زرجوف، عطر اسپری میکنه اون هم پراکنده تر که باعث میشه پخش بوش در لحظه اول زیاد بشه.
حالا در طرف مقابل برند آمواژ اسپری هاش بین نصف تا یک سوم عطرهای معمول اسپری میکنه که با یک حساب سر انگشتی میشه حدود یک پنجم عطر کرید. برای همین عطرهای کرید من زود تموم میشن ولی آمواژها انگار تمامی ندارن چرا که من هیمالیا رو بین ۸ تا ۱۲ پاف میزنم تا پخش فراوانی داشته باشه در حالی که بلک ایریس با ۳ پاف کار خودش رو میکنه و این عدد برای رفلکشن ۴۵ پنج الی شش پاف هست. پس با هر بار زدن هیمالیا من به اندازه ۴۰ الی ۶۰ پاف آمواژ عطر مصرف میکنم ولی اصلا به چشمم نمیاد، بوش هم که نمیمونه.
برای امضا که نیاز به پخش بوی زیاد و ماندگاری فراوان داره وگرنه اصلا امضا نیست چون کسی نمیفهمه:
زرجوف های الکساندریا، MDW، کامدانته و ناکسوس خیلی خوبن ولی شاید فقط ناکسوس رو بشه گفت عالیه (کپیشون رو نمیشه ساخت)
کارهای الکاسندر گولتیری بلک افغان، ترونی و مگاماره ولی یکم کپیشون زیاد.
کارهای آمواژ سری اینتلود حالا خودش و ۵۳ و بلک آیریس (کپیشون رو نمیشه ساخت)
کار شیخ مدل گلد ادیشن
PDM مدل لیتون اکسکلوسیو
بریکورت سابورسیف
اینکه میگم کپیشون رو نمیشه ساخت دلیل به این نمیشه که نسازن ولی بوشون نزدیک هم نمیشه.
این عطرها پخش بوی زیاد همراه با ماندگاری فراوان رو دارن که میشه راحت برای سیگنچر ازشون استفاده کرد. ولی قیمت هاشون چندان مناسب نیست.
باز در قیمت های کمتر کارهای فراوانی هست ولی در مقابل اینها صحبت چندانی ندارن.

همیشه نظر مثبت گفتن از یک عطر خیلی راحته چون کسی که خریده دوست داره ببینه خرید خوبی کرده و اونی که میخواد بخره دنبال نظر مثبته. وگرنه دلیل نداره کسی بیاد و این عطر رو چک کنه.
عطر خوشبویی هست. اشتباهی توش وجود نداره. همه دوستش دارن.
ولی قیمتش... انقدر ارزش نداره. نصف این هم نمی ارزه. با این پخش بو و ماندگاری چجوری این قیمت رو براش انتخاب کردن؟
بلاخره یا من به کل حس بویایی ندارم یا دوستان شامه بسیار تیزی دارن که به این عطر از لحاظ ماندگاری ۸.۵ دادن.
پخش بو: کم و در حد بادی سنت
ماندگاری: حدود ۲ ساعت اونم تابستون
بویایی: خنک، همه پسند.
ارزش خرید: صفر. اگر خریدین که متاسفم ولی اگر نخریدین قطعا پشیمون میشین.
اگر میخواین کار خنک تهیه کنین: ل آرک ممویر، حتی کارهای کرید که من میگم ماندگاری کمی دارن و زرجوف مفیستو. حداقل بو میدن.

اول این رو بگم: تعجب کردم از نمره ای که به این عطر داده شده. پخش و ماندگاری این عطر خیلی بیشتر از ۷ هست، من به شخصه ۸ الی ۹ میدم ولی برای اینکه اون عدد ۷ بیاد بالا، ۱۰ رو ثبت میکنم تا به عدد قابل قبولش برسه.
خلاصه بگم: این عطر برای همه نیست، بوش میتونه به شدت زننده باشه. از اون بوهای عشق و تنفر هست.
پخش بو: متوسط رو به زیاد ولی سیاژ زیادی داره. ۳ پاف کافی هست.
ماندگاری: به راحتی ۶ ساعت پخش بو داره و 6 ساعت بادی سنت.
بویایی: از اون عطرهایی هست که یکی بهت میگه لطفا نزن و نفر بعدی میگه عاشقشه.
بلایند بای؟ اگر زرجوف more than worlds رو دوست دارین. ولی در مجموع اصلا پیشنهاد نمیدم. عود و صمغ از بوهای زننده هستن و توی این عطر مشهودن.
ارزش در مقابل قیمت: خیلی زیاد. هم پخش فراوانی داره و هم ماندگاری زیاد. فقط مهم اینه که خوشتون بیاد.

یک عطر فرش کلاسیک. ولی چند ایراد داره.
بوش جدید نیست، ماندگاریش کمه، اون حس خوبو دیگه نمیده، پخش بوش خیلی کمه. مثلا لواوه پور هوم و سولو پلاتیمیوم هم قیمته اینه، مثل این فرش هست ولی یک پیچشی توش داره، یک لطافتی توش داره که این نداره.
مثل این هست که یک روز مدیر عطرسازی ورساچه بیدار شده گفته یک عطر فرش بسازیم. مواد عطر فرش رو قاطی کردن و دادن بیرون. مشکل اینجاست که با این رنج قیمت با کارهایی مثل لواوه مقایسه میشه در حالی که از نظر کیفی شبیه کارهای آزارو هست. الان من همین ورساچه رو روی دست چپم اسپری کردم و لواوه سولو رو روی دست راستم. چیزی جز لواوه رو نمیتونم احساس کنم.
چیزی هم در مورد همه پسندی نمیتونم بگم چون پخش بو نداره. بیشتر به درد باشگاه میخوره که بدن کاملا گرمه.
پخش بو: خیلی کم، مهم نیست چند پاف زده بشه. تازه این EDT هست و اگر EDP می بود دیگه به کل بو نمیداد.
ماندگاری: خیلی کم، یک ساعت باشگاه رو پوشش میده.
بویایی: کلاسیک از مد افتاده.
بلایند بای؟ اول باید ارزش خرید داشته باشه
ارزش خرید: از نظر کیفیت مواد اولیه، اگر در بالای دیزاینری ها تام فورد عود وود باشه، اون پایین ها این کار قرار میگیره. قیمتی که براش انتخاب شده به نظر من مناسبش نیست و باید نصف این قیمت می بود.

من خیلی وقت پیش این عطر رو تهیه کردم و تولید سال ۲۰۱۴ هست. وقتی میبینم دوستان میگن پخش و ماندگاری قابل قبوله تعجب میکنم. این عطر مثل سیلی میمونه، قبل از اینکه به طرف برسی و بگی سلام بوی عطرت یه چند باری بهش سیلی زده. حالا اینکه دوستان تولیدات جدید رو اینگونه نقد میکنن جای تاسف هست که یک عطر چنین از بالا به پایین فرو میفته.
به نظر من بوی خیلی ارزونی داره، خیلی ارزون. ولی پخش و ماندگاری فراوانی داره. برای من یکم سر در آوره ولی اکثر مواقع وقتی زدم بهم گفتم عطر خیلی خوشبویی زدم.
پخش بو: فراوان، با ۵ پاف توی خیابون ۳ متر خط بو داره.
ماندگاری: این خط بوی ۳ متری ۳ ساعت ادامه داره. تا ۵ ساعت هم هر اتاقی رو از بو پر میکنه.
بویایی: همه پسنده، برای فصل های سرد ساله، بوش ارزونه.
بلایند بای و ارزش در مقابل قیمت؟ مال من قدیمیه برای همین هیچ پیشنهادی ندارم.
یک تجربه بگم: اینکه دیگران از یک عطری که زدم تعریف میکنن به قیمت عطر هیچ ارتباطی نداره بلکه دو عامل داره: پخش بو و همه پسندی.
اگه بوش نیاد هیچ کسی متوجه عطرم نمیشه حالا این بو رو خود خدا درست کرده باشه یا عطار سر کوچه.
هرچقدر عطر بوش معمولی تر باشه افراد بیشتری بهم میگن عطرت خوبه. مثلا یک بوی خاص مثل xerjoff more than worlds انقدر بهم میگن بوی بدی داره که نمیدونم کجا بزنمش. ولی یک بوی تکراری مثل YSL Y رو هر وقت و هرجا بزنم همه میگن خوبه.