زارا ،
کاش هیچوقت بجز پوشاک چیز دیگه ای تولید نمی‌کرد.
چون یکی از .....ترین تولید کننده هاس توی زمینه ی فرگرنس.
یکی اینکه هیچ خلاقیتی نداره و روایح رو کپی میکنه ، و ۹۹ درصد عطرهای توی بازارش کپی شده از کارای معروفن مثل گوچی گیلتی و یا امثال شانل بلو، کرید اونتوس، پاکو رابان اینویکتوس و غیره.. ( البته نه کپی با کیفیت) یه دستی توشون میبره و میره توی بازار.
و دیگری اینکه ماندگاری و پخش کاراشون افتضاحه. انگاری سیاستش اینه.
هرسال همون کار سال گذشته رو کپی شده با باتل های‌متفاوت وارد بازار کنه.
۵۰ تا زارا سیلور و بلو و سامر و وینتر و فلان و فلان داره که همه هم مثل همن فقط باتل هاشون عوض شده.
یکم آدم بزاره روی همون پول یه کار بهتر بگیره به نظرم بهتره.

پال اسمیت یک برند انگلیسیه موفق هست که در زمینه ی فشن فعالیت داره.
از این برند من فقط همین hello you رو دارم که کاره دومینیک روپیون هست و به نظرم خوش کیفیته و از لحاظ ماندگاری و پخش خیلی خوبه.

شروعی آروماتیک و میوه ای (سیب) و مرکباتی داره.
سیب اینجا با حالت آبدارش ، با بذر گشنیز و اسطوخودوس خیلی خوب ترکیب شده و یک فرش شیرینی ملایم داره.
فرش بودنش همچنان باقی میمونه، حتی وقتی گرمای لادن در نت پایانی وارد کار میشه و رایحه رو سنگین میکنه، توازن بین گرم و فرش برقراره.

در کل کار خوبیه و میپسندم ولی بعید میدونم گیر بیاد چون یکم کمیاب شده.

بعد از گذشت این سالها، به نظرم هنوز شیک تر با پرستیژ تر از خیلی کارای داخل بازاره.
در پولو بلک یک هارمونی خاصی بین استوایی بودن و معطر بودن برقراره که بیشتر توی درای داون خودنمایی میکنه.
خلاصه اینکه دوست دیرینه ی منه که به نظرم بهترین کار رالف لارن هست توی این همه سال.

یک کار ساده و ملایم.
یک شروع سافت اسپایسی داره که خیلی زود جاش رو به یک تم ترکیبی از آروماتیک سبز و دریایی میده که تا درای داون باقی میمونه و با پیوستن اندکی چرم، لطیف تر میشه.
اصلا کار پیچیده ای نیست. همونطور که گفتم کاملا ساده اس ولی لطافتش قشنگه.
اگه شروعش رو فاکتور بگیریم میتونه یونی باشه.
منو یاد یک رایحه ی‌ نوستالژیک میندازه که نمیدونم چیه..
میدونید بیشتر استایل عطر های اواخر دهه ۹۰ میلادی و اوایل ۲۰۰۰ رو داره.
اگر ماندگاری و پخشش بیشتر بود، بهتر میشد ولی بازم در کل کار خوبیه 👍

به این نوع کار به اصطلاح میگن grandpa vibe.. البته از نظر من..
چون خودم ب شخصه هر دفعه اسپری میکنم یاد پدربزرگ خدابیامرزم میوفتم.
یک وایب کلاسیک و قدیمی داره که من دوسش دارم.
از اونجایی ک ماندگاری و پخشش کمه باید زیاد اسپری بشه. ۱۲۵ میل هم هست دیگه نباید خسیس بود...

یک بلایند بای سیف بود واسه من.
تمیز ،لطیف،شیک، و خب البته کمی صابونی که چیزی از ارزش های این کار کم نمیکنه. حتی اینجا زیباترش هم میکنه.
شروعش خیلی خیلی منو یاد Peau de Pierre از فیلیپ استارک انداخت.. که خب از کارای محبوبم هست. خود استارک هم شبیه dsquared2 هست ناگفته نماند.
با این تفاوت که لونا رزا فرش و ملایم هست و استارک کمی سنگین و ادویه ای و چوبی.
خارج از این حرفا من عاشق درای داونش شدم. فوق العاده اس.
زمانی ک یک شیرینی کاملا ملایم و گرم وارد کار میشه که فکر میکنم بخاطر ambrette باشه آدم نمیتونه دست از بوییدن خودش بکشه. اصن یه وضعی 😄

بالا باشید.

سلام
کسی اطلاع داره کجا میشه اینکار رو گیر آورد؟
کنجکاو شدم.

سایبر گاردن
الحق که رنگ باتلش برازندشه.
یک کار مینیمال دوست داشتنی، کاملا لطیف، کاملا سیف و ملایم.
نت ها خیلی خوب با هم ترکیب و بالانس شدن از شروعه سبز و معطر و اندکی فرش اسپایسی تا پایانه هربال و وینیلی.
همه چیز به اندازه اس در این کار.
بازم میگم دوست داشتنیه....ولی به هیچ وجه کار خاصی نیست واسه من. توی درای داون منو یاد یکی از اسپری های axe میندازه که اون زمان خیلی دوس داشتم.
ماندگاری و پخش قابل قبولی داره نسبت به یک ادو تویلت.
در کل به نظرم بهترین کار کاستوم نشنال هست 😊

خیییلی کنجکاو بودم در موردش. با وجود کامنت های فوق‌منفی توی فرگرنتیکا و پغفومو دات نت و البته تعداد کمی کامنت مثبت،. از اونجایی که عاشق نت های دودی هستم، تصمیم داشتم ریسک کنم و این کار که بمب دود هست رو بلایند بای کنم. جو گرفته بود منو. ولی یه ندایی در گوشم گفت که سمپل بگیر اول مَرد.
خلاصه بخوام بگم:
اول تصمیم گرفتم هرچی در موردش خوندم رو فراموش کنم و تا جایی ک میتونم نزارم روی‌تصمیم گیریم در مورد این رایحه تاثیر بزارن.
توصیف تونره(۱۸۰۵) در عین حال که ساده اس، کاملا سخته.
چون ترکیب این نت ها، اثر هنریه. شکی‌ توش نیست. یه کار کاملا اپیکه. خاصه. مثلش ندیدم و نیست.
ولی من به شخصه دوس ندارم همچین بویی‌بدم..
شروعش....
بوی بیکن دودی،.. یا بهتر بگم انگار جلوی آتیش نشستین و درحالی که دود داره میره توی چشمتون و بینیتون رو میسوزونه، دارید بیکنی که از قبل دودی شده می‌خورید. اصلن دود اندر دود شد 😂😂
واسه خیلیا میتونه شارپ و تیز باشه..چند دقیقه میگذره و نت لیمویی خفیف وارد کار میشه که خیلی‌محسوس نیست..
و جلوتر ک میره از تیزی‌ کار کم میشه (بیکن در بکگراند هست) و نت فلزی محسوس تر..و باروت.. بینی رو قلقلک میده.
نت فلزی که داره فکر میکنم بخاطر المنت خون هست که ذکر نشده خیلی جاها. یک نت سینتتیک عجیب.
خلاصه که همینطور نت ها می‌رقصند و میچرخن و با مشامتون بازی میکنن تا بعد از یه مدت طولانی محو بشن.
ماندگاری و پخش، بمب،
رایحه، نات مای تایپ.

هیوگو باس

حداقل توی زمینه روایح، برندی نوستالژیکه. بخصوص این کار و نسخه ی باتِلد. یجورایی من این دوتا رو پدربزرگ و مادربزرگ بقیه ی کارهای هیوگو میبینم.
چون دی ان ای این دوتا، توی خیلی از کارای دیگه ی این برند، محسوسه.
کلا برند دوست داشتنی ای هست.. دم دست...قیمت مناسب، با کیفیت برازنده نسبت به قیمت.