ویرجین آیلند واتر عطری از "خانه کرید" که معلومه بیشتر وقت رو هم درون "خانه" دور از چشم نامحرم گذرونده که مثل بعضی از محصولات کرید به چشم کپی کارها نیفتاد :)

ویرجین آیلند رو میشه در یک کلمه فارسی یا انگلیسی بطور کلی توصیف کرد! کلمه فارسی که در جشن ها و مهمانی ها هم بیشتر میشنویمش: "هوراااا" (بله به همین شکل کشیده و پرهیجان)!
یا در انگلیسی "Yeeeey" ،یه همچین چیزی :)

ویرجین آیلند حال و هوای پیک نیک آخر هفته ی تابستونی رو جمع میکنه و درون یک بطری میریزه! خنده و هیجان بچه ها، حس خوبِ طبیعت و خوشحالی بزرگترها از ارتباط باهم در حالی که روی زیراندازی نشستن و بچه ها دورشون میچرخن و بازیگوشی میکنن :)
رایحه ای خوشحال با طبیعت معتدل رو به گرم که تلاش میکنه فضای شاد استوایی رو به مخاطب القا کنه. رایحه ای ساده اما تاثیرگذار و باکیفیت.

شاکله اصلی این عطر رو نارگیل تشکیل میده، نارگیل تر و تازه که در قلب قرار گرفته و سایر عناصر مثل یک روح عطرآلود اون رو در بر گرفتن.
بعد از اسپری، روایح لیمو، زنجبیل و ترنج به مشام میرسه، فضای سیتروسیِ آشنا که البته حس طبیعی داره. با گذشت زمان نوت های مرکباتی تسلیم میشن اما زنجبیل با حضور تند خودش همچنان تم ادویه ای رو حفظ میکنه. همچنین نارگیل شروع میکنه به نقش بازی کردن و شاید گل های سفید هم در پس زمینه ی این مرحله حضور داشته باشن اما پررنگ ترین نقش رو نارگیل ایفا میکنه. به این فضای نارگیلی در میانه میشه طور دیگه ای هم نگاه کرد و اون نگاه آکواتیک و دریاییه. درواقع تندی زنجبیل در کنار سایر نوت ها حسی مشابه آب شور دریا و بوی تند ماسه ساحل ایجاد کرده که بخشی از تصویرسازی جزیره مدنظر سازنده رو انجام میده ( ویرجین آیلند واتر به معنی "آب جزیرهِ بکر")
در درای داون اما رایحه آرام میگیره. انگار که غروب شده، پیک نیک به انتها رسیده، بچه ها خسته، بزرگترها خشنود و دریا بدون باد در آرامش.
رایحه ای لطیف و بی آزار مرکب از حضور مشک و خاکه قند با کمی نارگیل که دیگه شیطونی نمیکنه و فقط در پس زمینه است.

عطر مناسب آقایان و خانمهاست. مناسب پوشیدن در فصل های پاییز و بهار با تیپ غیررسمی. بنظرم بیشتر برای مهمونی ها و جشن های خودمونی مناسبه اما اگه شخصیت شوخ و اجتماعی باشه میتونه بعنوان مکمل تیپ و نمود شخصیت برونگرا برای استفاده روزانه هم به خدمت گرفته بشه.
تداعی گر تصویر ذهنی آقایی جوان، خوشتیپ با شلوار پارچه ایِ طوسی و پیراهن سفید که دکمه بالای یقه رو باز گذاشته و آستین رو تا زیر آرنج تا زده در حال پیاده روی.

پرفورمنس؟ مثل بیشتر عطرهای کرید دلی-عشقیه یعنی برای دل میزنیم و عشق میکنیم :))
ماندگاری بالایی داره روی بلاتر بعد یک روز هم حس میشه اما پخشش فقط بین نیم تا یک ساعت قابل اعتناست.

در مجموع عطر حال خوب کنیه. شاد و متفاوت در فضای استوایی که برای به اشتراک گذاری حال خوب با عزیزان و در اوقات کدورتِ حال میتونه یار خوبی باشه :)

گاهی چیزهای رو در جاهایی تجربه میکنیم که نمیخواستیم و یا حتی فکرش هم نمیکردیم تجربه کنیم مثل تجربه تنباکو در عطری که هرم بویاییش نوید حضورش رو نمیده، مثل کارلایل! تنباکوییه نیمچه رضایت بخش :)
فضای نقد این عطر در سایت های خارجی به گونه ایه که ذهنیتی خارق العاده از این عطر ایجاد میکنه. یه بررسی داشته باشیم و ببینیم تا چه حد این عطر فراتر از تصوره.

کارلایل عطر تنباکو-ادویه ای- عودی در فضای شرقی با طبعی معتدل تا شیرین و کمی تلخ سیر میکنه.
در کارهای دمارلی باید مثل یه کارآگاه رفتار کرد! نوت ها در یک زمین مِه آلود چیده شدن، باید آرام آرام پیش رفت و حدس زد در هر نقطه ی این زمین عطرآلود چه نوتی پنهان شده و فرضیه بافت که هر تلخی یا شیرینی میتونه مربوط به چه نوتی باشه! معمولا عطرهای این برند غیرشفاف و هرم بویایی هم گمراه کنندن و این بخصوص در مورد کارلایل صادقه.

با اسپری عطر رایحه جوز هندی در کنار تنباکو اولین خاطرات رو در ذهن میسازن.
رفته رفته جوز تضعیف شده و تنباکوی ادویه ای با تغییر ماهیت به سمت میوه ای و آلبالویی شدن حرکت میکنه و این رایحه تنباکو آلبالویی در بخش اعظم مدت کارکرد، این عطر رو همراهی میکنه که فضایی نسبتا گرم و شیرینِ شرقی رو میسازن.
درای داون حالتی خامه مانند و برخلاف رایحه اولیه و میانی حسی نسبتا خنک و تلخ داره، چندان معلوم نیست دمارلی چیکار کرده اما رایحه عود با تندی و تیزیِ خاص خودش مشهوده، در کنارش چیزی شبیه خزه درخت یا اوکموس میتونه حضور داشته باشه، یکسری المان های زمینی- چوبی- گیاهی و شاید حتی کمی دود.

سنگین محسوب میشه، با تیپ آقایانی که زمستان پالتو و کت شلوار میپوشن سِت میشه. خانمها؟ نه فکر نکنم، مگه خانم مسن!

عملکرد؟ خیلی عالی بطوری که هیچوقت روی مچ دستم تست نمیکنم چون خفه کننده و سردردآور میشه و ماندگاری بخصوص روی لباس خیلی بالاست، در حد هفته(ها)

بطری ساده، بی ظرافت و یک شکل برای شرکتی که ادعای نیش داره جالب نیست با این قیمت بطری لازمه حس بهتری رو به مخاطب القا کنه.

ارزش خرید داره؟ بنظر بنده خیر. با نصف قیمت چطور؟ حالا میشه بهش فکر کرد! در هر صورت برای شرکتی که چنین قیمتی رو طلب میکنه انتظار دارم که برندسازی رو قوی تر از این انجام بده و یک داستانک هم برای درگیر کردن احساس مشتری همراه عطرش ارایه کنه.

در مجموع عطری سنگین با قدرت زیاد مناسب افراد با سن 30 به بالا که تیپ رسمی و نیمه رسمی دارند و برای رویداد های بیرون از خانه ی شب های پاییز و زمستان عطری قدرتمند و نسبتا متفاوت میطلبند.
زمستونتون گرم :)

یکی از نعمت هایی که خدای متعال به من ارزانی داشته زندگی در ناحیه ای دلپذیر و خوش آب و هوا از زمینه :) یکی از لذت های هر روز من، بجز روزهای خیلی سرد، ایستادن لب پنجره، تنفس هوای لطیف و سیر در زندگی گربه ها و کبوترها و گنجشک های کوچه است :)) در حالی که گاهی لیوان آب داغی هم بدست دارم و آرام آرام با لذت مینوشم یا در حال غذا دادن به پرندگان و یا تماشای چندتا گربه ای که زیر پنجره ام میشینن و به من زل میزنن و گاهی برام میو میو میکنن که بیا بازم بهمون غذا بده :)

در کنار این کنجکاوی ها و لذت بردن ها کم کم چیزی رو حس کردم که هدف تحریر این متن شد و اون تغییر رایحه هوا در طول روز و روزهای مختلفه!!

عطرباز ها عاشق لذت بردن از روایحِ مختلف و اغلب علاقمند به کنکاش در سیر تغییر نوت ها هستن اما چند درصد از ما به تغییر نوت ارزان ترین عطر دنیا توجه میکنیم؟! آیا ممکنه که رایحه هوا که جزیی از بوی طبیعته هر روز مشابه یک عطر با طلوع آفتاب بر دنیا اسپری بشه و تا شب کم کم دچار تغییر نوت بشه؟!

تجربه خودم رو تقدیم شما میکنم: بوی هوا قبل از طلوع خورشید با هوای آفتاب خورده ی بعد از طلوع تفاوت داره، رایحه هوای صبح و ظهر فرق دارند، رایحه هوای دمِ ظهر با هوای بعدظهر همینطور، رایحه بعدظهر با اول شب متفاوته و همچنین رایحه اول شب با نیمه شب! شب های پرستاره نه تنها منجر به تغییر رایحه هوا میشن بلکه بر دینامیکِ احساسات ما تاثیرگذارن و گواهش رفتارِ بیشمار انسان های عاشق که در شب های پر ستاره بیشترین عشق بازی رو کردن و چه هنرمندانی که تحت تاثیر این شب ها به نواختن و نوشتن و... پرداختند و میپردازند. البته واضح ترین تغییر که همه حس میکنن تغییر رایحه هوا در روزهای بارونی و برفی، بخصوص روزهای بارونیه که اونا هم رایحه خاص خودشون رو دارن و جنس رایحه اش بستگی به این داره که چه مدت بارون باریده باشه و از بارش قبلی چه مدت گذشته باشه!

تا جایی که یادمه در این مورد جایی بحث نشده. فکر میکنم زندگیِ شلوغ پلوغِ مدرن فرصت رو از ما برای اینکه با زندگی کوک بشیم گرفته، دیگه خیلی هامون نه حوصله اش و نه وقتش رو داریم که به جزییات زندگی توجه کنیم و ازشون لذت ببریم.
این تجربه برای خودم که خیلی جالب بود امیدوارم برای شما هم جالب بوده باشه. راستی شما تجربه مشابه داشتین؟ :)

(برای طرح این موضوع جای بهتری پیدا نکردم، پوزش از عطرافشانِ عزیز برای طرح اون در این صفحه. ممنونم)

بخاطر ارادتم به تنباکو عطرهای تنباکویی متعددی تست داشتم. تا امروز هاوانا جزو معدود عطرهای این شاخه بوده که ارزشمند دونستمش. گرچه رایحه تنباکو بولد نیست و هربار با بوییدنش میگم "خب پس تنباکوش کو؟!" اما کلیت رایحه به اندازه ای خوب هست که بشه اون قسمت رو نادیده گرفت :)

هاوانا رایحه فِرِش باربرشاپی، نسبتا کلاسیک با تمی صابونی و رایحه ای سبز و طبع معتدل داره. برای تصور مردی که ممکنه این عطرو بپوشه میشه نگاهی به تصویر اواتار ام انداخت: مردی میانسال، سرد و گرم چشیده، خوشتیپ، باوقار و متفکر، درونگرا و بی هیاهو، در یک کلمه جنتلمن!

در دقایق اول تجربه مخاطب یک رایحه مرکباتی ترش، آبدار و خوشمزه در کنار فضایی سبزه. به مرور فضا سبز و صابونی میشه، همراه با تیزی که بی شباهت به میخک نیست، البته میخکی که زهرش گرفته شده، این تندی میتونه از دارچین هم حاصل شده باشه. نقش دیگه این نوت (احتمالا دارچین) بنظر افزودن المان گرم برای ایجاد تعادل در طبیعت خنک نوت های سبز و فِرِش سیتروسی بکار گرفته شده باشه. نوت تنباکو بطور مستقل قابل حس نبود، بنظر میرسه نگاه عطار به جنبه سبز و گیاهیِ تنباکو بعنوان برگ تازه این گیاه بوده که بین انبوه نوت های هربال و سبز ناپیداست برام. افسوس...افسوس!
در درای داون از شدت رایحه صابونی و تندی کاسته اما کماکان در همون فضای تندِ هربال به پیشروی ادامه میده. رایحه پچولی که در هرم بویایی ذکر شده قابل آشکارسازی نیست، گرچه فضای تند و تیز تقریبا تا انتها پیگیری میشه اما بنظرم جنس این تندی از جنس تندیِ دارچین باشه نه پچولی.

پرفورمنس ضعیف یا قوی نیست. سه چهار ساعت مفید ماندگاری و پروجکشن مطلوب یک ساعته.

باتل زیبایی رو در قالبی ساده مثل سایر محصولات این برند، بدون پیچیدگی و گیج کردن به مخاطب عرضه میکنه. شخصا به زیبایی در عین سادگی معتقدم و این شیشه به خوبی این اصل رو رعایت کرده.

در مجموع عطری هم ساده و هم پیچیدست. بیشتر برای مکان های رسمی میپسندم، قابلیت استفاده روزانه با استایل رسمی برای رفتن به سرکار هم داره. روی تن آقایان 30 سال به بالا بهتر میشینه. نسبت کیفیت به قیمت بالاست بنابراین باتوجه به قیمتش ارزش خرید داره.

سلام وقتتون بخیر آقای سخی

متاعی که در سایت ، فروم و انواع صفحات مجازی به وفور یافت میشه ریویو و بررسی عطرهاست که اغلب بوی دنیا و مایتعلق میدن اما کم اند انسان های معنویِ با اخلاق، مهربان و متواضع که متن های هنری خود رو به این گوهر های کمیابِ زیبا مزین کنند. راز منحصربفرد بودن شما هم در ترکیب دانش و معنویته.

درکنار لذتی که از ریویو های عطرمحور شما میبرم چه بهره ها که از معرفت شما نبردم و چه درس های اخلاق که نگرفتم.
کلام رو طولانی نکنم، قصدم از این پیام تشکر بود و اینکه بگم حضور شمارو ارج مینهم. ممنون از اینکه دانش و معرفت خودتون رو به اشتراک میگذارید.

مسیح عزیز
با لطفتون بنده رو شرمنده کردید، خیلی ممنونم

از اینکه لذت بردید خوشحالم و تشبیه شمارو بسیار پسندیدم، اینکه ضعف عود رو در برابر کلیت عطر به از دست رفتن اعتمادبنفس پسری جوان در مواجهه با دختری جوان و پرشور تشبیه کردید :)

دختری قبراق، شال بر گردن با دستان باز در حال دویدن بر ساحل...

چندبار آمدم در وصف زیبایی و میزان فوتوگرافیک بودن متن شما بنویسم اما نشد، هربار کلماتِ بی مروت گم میشدن و از دستم درمیرفتن!

از خوندن ریویو شما لذت زیادی بردم مسیح جان طوری که دیدم راه نداره فقط به یه دکمه تشکر بسنده کنم! طوری وصف کردی که با ذهن میشه دید! طنزهای ریز اما موثر، تمثیل ها، توصیفات فتوگرافیک و خیال پردازی همه عالی عالی :)

کم پیش میاد عطری هم پیچیدگی لازم برای درگیر کردن شامه و ذهن افراد علاقمند به عطر رو داشته باشه و هم از طرفی این پیچیدگی اونقدر زیاد نباشه که مخاطب عام اون رو پس بزنه. تراپیکال وود در همین مرز باریک قرار گرفته.

عطری exotic که سعی میکنه حرفش رو با بیانی غیرکلیشه ای و تا حدودی با خرق عادت و ساختارشکنی ارایه کنه.

عطری شاد، پرانرژی، inviting با طبیعت متعادل رو به شیرین و تا حدودی گورماند. رایحه آناناس و میوه ها فضای استواییِ این عطر رو از لحظات اول شکل میدن ، کم کم رز نقش برجسته تری پیدا میکنه با رگه هایی از عودِ خجالتی که انگار پشت چادر مادرش قایم شده و فقط گاهی این طرف و اون طرف میشه حسش کرد! :)
همه این عناصر بخش ناز و پرشور این عطر رو تشکیل میدن اما بعد از گذشت مدتی این عطر چهره نسبتا متفاوتی رو از خودش نشون میده. درای داون از رایحه پچولی و چرم (با قدرت کمتر) شکل گرفته که تقریبا تند، جدی و متفاوت از نمایش اولیه است. انگار داره میگه: هِی، نگام نکن خیلی شادم، درونم دنیای دیگه ایه! درسته شاد بنظر میرسم اما منم تو لاک خودم میرم و دوست دارم با دنیای واقعی درونم هم در ارتباط باشم!

پرفورمنس این عطر قدرتمنده بطوری که چند ساعت پروجکشن و تا ده ساعت هم روی پوست حس میشه.

جنس رایحه متمایل به زنانگی و مناسب پوشیده شدن بصورت کژوال در زمان روز با تیپ اسپرت و نیمه اسپرت. در گرمای تابستان پوشیدن این عطر رو متصور نیستم اما برای سایر فصول انتخاب خوبی بنظر میرسه بخصوص خنکای بهار و پاییز.

با نام گذاری این عطر موافق نیستم چون بنظرم بکارگیری واژه wood در نام اون گمراه کنندست و اینجا خبری از هیچ نوع چوب مگر عود خفیف و در سایه نیست.

در مجموع عطریست خلاقانه، بالانس و قدرتمند که بعنوان یه توصیه میتونم به آقایانی که روحیات لطیف دارن و روایح feminine رو بیشتر میپسندن پیشنهادش کنم.

دوست دارم هر عطر یک کارکتر یا داستانی رو در ذهنم شکل بده. وقتی این اتفاق نمیفته میذارمش کنار و دیگه کاری بهش ندارم. سخت میشه با اونطور عطرها ارتباط برقرار کرد.

عموما برداشت ما از رنگ سفید چیه؟ خنثی بودن یا عاری از هرچیزی بودن، نه خوب نه بد، نه جذب نه دفع. فانتوماس هم همینه! رایحه اش ذهن رو به هیچ سمتی نمیکشه. مثل ده ها یا شاید صدها رهگذری که هر روز از کنارمون رد میشن ولی تاثیری بر ما نمیذارن، نیومدن که تاثیر بذارن، اومدن که برن!

فانتوماس هم ظاهرا علاقه ای به این که دقیقا بگه کیه نداره، حداقل برداشت من این بود. بجاش میگه تو خودت تو حدس بزن من کی هستم، هرچی گفتی قبوله :)
بنابراین از این جهت رنگ سفید باتِل و عطر رو رنگ مناسبی برای این محصول میدونم.

رایحه هم هماهنگی عجیبی با رنگ عطر داره چون بنظرم این عطر بوی گچِ دیوارِ نم خورده میده! در ساعات اولیه بوی طالبی پوسیده(!!) هم در کنارش هست که به مرور تضعیف میشه.

پرفورمنس قدرتمندی داره، یه پاف کافیه تا چند هفته روی لباس بمونه و پخش در ساعات اولیه بالاست.

هرچی فکر کردم به "خب که چی؟" یِ توی ذهنم نتونستم جواب بدم. نمیدونم این عطر رو چرا باید خرید؟ کجا و با چه لباسی و در چه زمانی از روز باید استفاده کرد؟ اصلا چرا عطری که مخاطب عام رو احتمالا منزجر میکنه باید انقدر قوی باشه؟ و کلی سوال دیگه که ظاهرا جوابشون مثل فانتوماس قراره سفید بمونه! :)

آشنایی من با این عطر با یه سمپل شروع شد، چند سال پیش. رایحه ش برام تداعی گر مردی باوقار، پخته و متین بود. از اون مردهای درونگرا که واژه به واژه حرفاشون حساب شدست. یک رایحه گلی-چوبی بالانس، عمیق و جذاب. این رایحه هوش از سر من برده بود.
گذشت و سمپل من هم تموم شد تا همین اواخر بنظرم رسید یه دستریز تهیه کنم تا اون حس و حال رو زنده کنم. کاش نمیخریدم و اون خاطرات رو خراب نمیکردم!

نسخه 2020 اوم اینتنس تفاوت رایحه قابل توجهی با نسخه قدیمی داره. رایحه پودری زنبقی ضعیف شده، همینطور تم چوبی و بجاش تم گورماند و شکلاتی به کار اضافه شده. تغییرات به جایگزین کردن چند نوت با نوت های دیگه خلاصه نمیشه بلکه تغییرات در سطح پیچیدگی، کیفیت و عمق رایحه هم حس میشه بطوری که حالا با یکبار تست میشه تقریبا تمام زوایا رو کشف کرد. دیگه این عطر نمیتونه شخصیت سازی کنه، دیگه نمیتونه کارکتر اون مرد جذاب باشه. حیف!

شاید اگه دیور هیچوقت محصول قبلی رو ارایه نمیکرد و با همین رایحه، اوم اینتنس رو معرفی میکرد هیچ شکایتی نبود ولی حالا مشتری برای تمدید انتظارش همون محصول قبلی و حتی بهترشه نه که ضعیف تر! حتی مشتری جدید هم تحت تاثیر آوازه ای که محصول قدیمی ایجاد کرده ترغیب به خرید میشه بنابراین اخلاق حکم میکنه محصولی با همون خصوصیات ارایه بشه.

مایه تاسفه که از اون کار پرعمق همچین چیزی درآوردن. رایحه قدیمی ساعت ها ذهن رو مشغول میکرد و هربار میشد زاویه جدیدتری رو ازش کشف کرد. حالا دیگه روح عطر تضعیف شده و یه عطر معمولی شده. یه شاهکار شده معمولی.

یعنی این رویه که برای فروش محصول جدید، محصولات قدیمی رو کم کم ضعیف میکنن قرار نیست جمع بشه؟! بنظر من نه چون برندها دیگه مستقل نیستن. بیزینس ها به سمت غول پروری میرن. غول هم که موجود اخلاق مدار نیست :)