سلام بر استاد عطار علیرضا. دیدم جاهایی در نوشته خودتون اشاره به سیوت کردید یا به قول عطرافشان خودمون مشک زباد. از اونجا که نت مورد علاقه من هست و به خصوص در عطرهای نوستالوژیک زیاد دیده میشه ،امکان داره بیشتر در موردش توضیح بدید.

گلی جان سلام فرصتی شد که بهت بگم بسیار از برگشتت به عطرافشان خوشحالم و جای خالیت حس میشد و اینکه با نظرت راجع به سرمایه داری موافقم.

جناب آرشیتکت راستش من از اول هم با بحث جناب سلطان احساس زاویه می کردم و با کمال احترام به نظرم مقداری در حمله به جامعه روشنفکری و جوی که در دهه های ۶۰ و ۷۰ میلادی به وجود اومد افراط کردید. به عنوان روانشناس هم میخوام اشاره کنم که شاید در حق روانشناسی و روانکاوی هم اجحاف شد که بخشی از این اجحاف ناشی از بد فهمی هست که چه در ایران و چه ئر دنیا درباره تئوری غریزه که عمدتا هم تئوری فروید هست وجود داره به این معنی که اغلب معتقدند که این نظریه معتقد به ارضای بی حد و مرز غریزه جنسی هست در حالی که اتفاقا اصلا چنین نیست و اتفاقا برعکس خود فروید بسیار شخص پرهیزکاری بوده ،چیزی که هست اینه که میگه باید اهمیت این موضوع رو در زندگی بشر شناخت و سرکوبش نکرد و سرکوب در مورد آگاهی به اهمیت موضوع هست نه ارضای بی حساب وقتی کل میل جنسی رو تبدیل به یک امر مقدس کنیم و نه امری دارای جنبه های مادی و معنوی اونوقت اون امر رو از دسترس انتقادپذیری خارج کردیم و همین موضوع اتفاقا زمینه ساز انحرافات جنسی میشه و مثلا باعث میشه که کشیش ها به کودکان تجاوز کنند چون کشیش و یا هر فرد مقدس دیگه ای فردی ورای امیال انسانی تعریف کردیم و اینجا پس میبینیم که در اینجا جرم و انحراف جنسی نه از طرف جامعه روشنفکری غربی بلکه از جانب قسمت محافظه کارش هست که داره اتفاق میافته.
در مورد جنبش آزادی جنسی و هیپی گری هم اگرچه در نهایت شکست خورد و انتقادات زیادی بهش وارد هست اما بهتره که نگاهی کنیم به خواستگاه ها و آبشخور هاش تا فهم عمیق تری ازش داشته باشیم
این جنبش در اعتراض به جنگ جهانی دوم و ویرانی هایی بود که از قضا توسط سرمایه داری و احزاب مذهبی محافظه کار مسیحی به دنیا تحمیل شده بود که از قضا همیشه هم دستشون تو تقسیم غنایم با هم یکی بود و تاریخ استعمار هم همین رو میگه. و از اهداف اولیه جنبش هیپیسم هم صلح بوده و میخواستند این صلح رو از طریق اشتراک گذاری همه چیز از جمله رابطه جنسی به دست بیارند که البته قطعا غلط بوده و باز اینجا بگم که روانشناسی معتقد هست که رابطه داشتن با بیش از یک نفر در یک زمان ناشی از ناتوانی در صمیمیت و دلبستگی هست و قطعا پاتولوژیک! ضمن اینکه حرمسرا داری هم در اینور دنیا قطعا جنبه ای دیگه از نگاه حیوانی به رابطه زناشویی بوده. چیزی که میخوام بگم این که انتقاد اونم ار جنس انتقاد تند و تیز هیشه راحت تر از شناخت عمیق هست. ضمن اینکه نفرت دوستان رو هم درک میکنم و با بعضی جاهاش همدلی میکنم و احترام قایل هستم.

درود بر شما. خلاصه که یکی داستانیست پر آب چشم! و به قول مظفرالدین شاه مملکت همه چیزش باید به همه چیزش بیاد.

من هم مثل آقای دکتر تجربه خرید بدی از این سایت داشتم و همون رفتار غیر مودبانه و بدقولی رو ازشون دیدم ضمن اینکه فکر میکنم که عطری هم که فرستاده بودند تقلبی بود خلاصه انقدر دل چرکین شدم که ردش کردم بیرون

خواستم بگم که با یک قسمت از گفته های شما موافقم و همیشه برای خودمم سوال برانگیز بوده که چرا تو ایران با این وضع ارز و جیب خالی اکثر مردم حتی عشاق عطر! عمدتا چرا عطر ۱۰۰ میل وارد میشه و حتی ۵۰ میل هم کم هست چه برسه به مسافرتی و سایزهای کوچیک. اشانتیون یا همون سمپل هم که چند سالی هست با نهایت وقاحت فروخته میشه و انگار کسی یادش نمیاد که قبلا اصلا فروشی نبود و اصولا در همه جای دنیا مجانی باید در اختیار قرار بگیره

اونایی که مثل من بچه ی دهه ۶۰ هستند احتمالا خمیر دندون بچه گونه دونالد داک رو یادشون میاد بوش چنین فضایی رو برای من تداعی کرد. بیشترین بویی که من ازش میگیرم بوی اسانس پرتقال هست یا بوی پوست پرتقال یا حتی نارنگی تازه شسته شده . بوی فلفل و پچولی تو این عطر خیلی ملایم و رمق گرفته شده هستند و در نتیجه سر درد آور و دماغ آزار نیستند. به نظرم عمدتا رایحه اش مناسب خانم ها یا حتی دختران نوجوان هست. کاملا روزانه ست و میتونه حتی عطر امضا باشه.

اتفاقا تو فراگرانتیکا هر دو رو دیدم شانل و الیزابت تایلور و همیشه جز فانتزی های معطرم بوده بوییدن این عزیزان، چه میشه کرد که تو ایران ندیدم جایی داشته باشه و از اول کرونا به بعد هم من خارجی جایی نرفتم. خلاصه که یک مغازه سفورا رفتنم آرزوست. البته ظاهرا bodyshop هم دو عطر به اسم گاردنیا داره که به نظرم با توجه به نرخ برابری ارز ها و ریال احتمالا فکر کردن بهش از شانل عاقلانه تر هست. مرسی از پیشنهادت

دقیقا همین آواز فرهاد برام تداعی شد و بر اساس اون نوشتم.و اختیار دارید و خواهش میکنم نوشته شما خیلی هم صادق بود و خیلی قسمت هاش رو قبول داشتم و باهاش تجربه مشترک داشتم. ولی خب بحث تفاوت سلیقه و بیش و پیش از اون تفاوت دماغ هاست! و سعی میکنم که به پیشنهادت در مورد تداعی نکردن عطرها با اشیا روزمره فکر کنم گرچه خیلی سخته

تو هم گاردنیای گم شده ی من ،نیمه ی گم شده ی من نبودی، هر چند در اسپری اول چنین پنداشتم 😉 اولش بوی گاردنیا خیلی خوب و واضح بود ولی بعد یاس هست که خیلی پر رنگ میشه اونقدر که احترام ون کلیف رو نگه میدارم و بهش نمیگم حشره کش 🙄 و فاطیمای عزیز، به نظرم ژوق ابسلو هرمس خیلی از این خاص تر و با کیفیت تر هست و مسیح جان، میخوام با اجازت باهات مخالفت کنم و بگم که آخرش بوی لوسیون و کرم میگیره متاسفانه! یک چیز عجیب به نظرم این هست که چرا این خدایان جواهرسازی مثل ون کلیف و کارتیه که طراحی های جواهرات شون فوق العاده ست نمی تونند عطری به همون خوبی طراحی کنند.