خیلی عجیبه برام. آخه چطور میشه همچین بوی باکلاس و مردانه ای رو دوست نداشت!؟ فکر کنم شاید بوی سیوت ( مشک زباد) برای خیلی ها جالب نباشه اما من که بهش علاقه دارم

خواهش میکنم آقای دکتر. نمیدونم واقعا چطور میشه همچین شاهکاری رو دوست نداشت.

یک عطر تراز و جذاب مردانه. که DNA مشترکی از عطرهای سری اوپیوم قدیمی ایوسن لورن داره و وقتی که بوش میکنید،انگار فریاد میزنه که من یک ایوسن لورن اصیل و قدیمی هستم.

زنبق (آیریس) و دیگر هیچ. کاملا بوی پودری میده. انگار بوی پودر بچه جانسون پنج برابر شیرین تر باشه. البته رفته رفته در اواسط کار کمی ترش تر و متعادل‌تر میشه. اما در کل خطی هست و چیز هیجان انگیزی نداره. من اصلا بوی ادویه ای یا چوبی که تو نتها ذکر شده رو نگرفتم ازش. به نظرم به چیزی احتیاج داره که متعادلش کنه. مثلا شاید اگر با یک عطر تلخ لیر بشه بهتر بشه.

با اینکه خیلی طرفدار سری میس دیور نیستم، اما این عطر رو به شکل نسبی پسندیدم. یک عطر آچار فرانسه زنونه مناسب همه موقعیت ها و همه سنین. با اینکه بوی نسبتا هایپ شده ای هست اما همچنان دلنشینه هرچند اصلا خاص نیست. در شروع کار شیرینی متوسط به بالایی داره که ممکنه کسایی که اصلا عطر شیرین دوست ندارند رو اذیت کنه اما مقداری که بگذره شیرینی رو به ملایمت و ملسی میره. همچنین یک بوی صابونی شامپویی در ابتدای کار وجود داره که مورد پسند من نیست ولی خوشبختانه در پس زمینه و کمرنگ هست. از میدل داون جذابیتش برای من شروع میشه در حقیقت. بالانس خوبی از نتهای گلی و گورماند داره. شفافیت و تفکیک پذیری نتها متوسط هست. فصل استفاده به نظرم بهار و پاییز باشه، برای تابستون زیادی گرم و برای زمستون تا حدی بی جان.

با درود متقابل به شما برادر گرامی! خب ارجاعتون میدم به اصول تفاوت سلیقه و آزادی بیان! و جدا امیدوارم که موقعیت تستش هر چه زودتر براتون پیش بیاد.😊. در ضمن من با اعتقاد به همین اصول و همچنین اعتقاد به نظرات شخصی به جای ترندها خیلی از عطرهای معروف رو در همین عطر افشان همینگونه نقد کردم😁. ضمن احترام به سلیقه ها و نظرهای متفاوت.

همونطور که سایر دوستان گفتند اوپنینگ خیلی بدبویی داره. یک بوی صمغ و چسب طور شبیه بوی سریش و چسبی که کتابهای قدیمی رو باهاش میچسبوندند به همراه بوی ادویه تی طور مثل مارلی کالان یا باکارات رژ. بعد از حدود نیم ساعت خوشبو میشه و میشه یک عطر با بوی شیرینی فروشی. کیفیت رایحه کاملا قابل قبوله، اما هیچ حرف جدیدی برتی گفتن نداره و یک عطر وانیلی نه تنها خیلی معمولی بلکه زیر معمولی هست و کلی عطر وانیلی هیجان انگیز تر وجود دارند و اگر اسم تام فورد رو یدک نمیکشید احتمالا توجه چندانی نمیگرفت. منم با دوستان دیگه ای که نوشتند اسمش اصلا بهش نمیاد موافقم. فریبندگی خاصی نداره. موقعیت پوشیدنش میتونه در یک جنگل برفی یا دست کم مه آلود و سرد باشه.

این عطر رو برای مصرف روزانه تابستون و در نقش یک اسپری بلایند بای کردم و در مجموع از انتخابم راضی هستم. با این که توی نتها ذکر نشده اما بوی گلهای سفید کاملا مشهوده و من به شخصه در اوپنینگ خیلی بوی اوسمانتوس حس میکنم. از این نظر به بی آزاری گرین تی اصلی نیست،اما خب این فازش زود تموم میشه. بوی خیار مشهود هست ولی بیشتر شبیه اسانس های به کار رفته در کرمهای خیاری هست تا بوی خیار تازه. نت چای هم برجسته هست و تا آخر وجود داره و یک بوی تلخ و شیرین که میشه به بوی هندوانه تعبیر بشه. فضای کار رو میشه گفت کلاسیک_مدرن هست در حین اینکه شیکی یک عطر خنک کلاسیک رو داره اما قدیمی و از مد افتاده هم نیست. نسبت به گرین تی اصلی زنانگی بیشتری داره. نکته منفیش هم اینه که پرفورمنسش بسیار بسیار ضعیف هست حتی نسبت به گرین تی اصلی.

سلام
به نظر من خیلی برجسته نیست.

به نظرم رایحه کاملا یونی داره و آقایون هم با خیال راحت میتونند استفاده کنند. به نظرم به دلیل بارز بودن نت خزه بلوط (اوک موس)، در میدل و درای داون بو به سمت مردانه بودن میل پیدا میکنه، به همین دلیل برای من بوش به اندازه کافی زنانه و جذاب نیست، اما خب اولش واقعا جذابه مثل بیشتر کارهای فرانسیس کورکجیان که به نظر شخصی من اوپنینگ جذابی دارند ولی رفته رفته از میزان جذابیتشون کم میشه.