سلام به همه

قبل از نوشتن متن و ریویو عطر بگم که ریویو های من متفاوته (اسمشو بزاریم ریویو های من) که امیدوارم خوشتون بیاد.

ریویو عطر

لالیک مشکی... غول دارک و مرموز

بهمن سال ٩٠ بود که برای اولین بار وارد دنیای عطر شدم. این عطر رو برای ولنتاین از یه نفر کادو گرفتم که یه جورایی اولین دوست دختر جدی و ایرانی من بود ( اون بنده خدا هنوزم جدی دنبال و پیگیر بنده هست 😅). با اینکه از بچگی دنبال فشن بودم ولی با عطرها آشنا نبودم برای همین نویر به نظرم عطر عجیب و خوش بویی بود. عطرها یاد اوره خاطرات هستن و نویر هم منو میبره به دوران پیش دانشگاهی و مخفیانه دوست دختر داشتن ( به رغم داشتن خانواده ای کاملا روشن فکر و کلی خارج از کشور زندگی کردن بازم با یه سری مسائل باید سر و کله زد). میشه گفت این عطر زمان خودش و چند سال بعد از اون یه عطر انقلابی و خاص بود که تا به اون روز مثلش نیومده بود یا اگرم بود کار قوی نبود ولی نویر گیم چینجر بود و همین گیم چینجر بودنش باعث شد که مثه خیلی از عطرای خوب کپی و فیک از روش زیاد بشه، زیاد برای لحظست. در بررسی عطرهایی مثه نویر و کلا عطرا یه سری فاکتورهای جدید و قدیم که مربوط به زمان عرضه هست رو باید در نظر گرفت برای همین امتیازهایی که اینجا میدم به ترکیبی از تولیدات قدیم و جدیده.

رایحه: گرم، تلخ، ساده ولی در عین حال پیچیده. بعد از اسپری رایحه سرو و خس خس خودشون رو به خوبی نشون میدن و در ادامه مشک با شیرینیش اضافه میشه و تعادل و هارمونی رو برقرار میکنه ولی طوری نیست که کار شیرین طور بشه. تو فصل گرم نمیشه از این کار استفاده کرد و تو سرما خودش رو به خوبی نشون میده. تعداد روایح در نویر زیاد نیستن ولی در عین حال یه پیچیدگی خاص و سنگینی وجود داره که قطعا کسایی که این کار رو تست داشتن باهاش آشنان. من خودم اهل کارهای تلخ نیستم ولی تلخی نویر خاصه (یا خاص بود) طوری که منو حداقل زده نکرد. در واقع نه تنها زده نشدم بلکه ازش خوشم اومد، به نظرم کار خاصی بود و تقریبا هست. بویی که احتمالا از این کار میگیرید چوبی و جنگليه، انگار داری تو جنگل راه میری و میرسی به یه کلبه چوبی که ازش دودکشش داره دود بیرون میزنه و در همین حین بارون میگیره و بوی خاک هم بلند میشه.

ماندگاری: کارهای قدیم از لحاظ ماندگاری قوی تر بودن و میشد چند ساعتی روشون حساب باز کرد ولی در حال حاضر نویر به شدت افت کرده و در بهترین حالت و با اسپری های زیاد میشه 2 تا 3 ساعت ازش ماندگاری گرفت که اینم خوش بینانش حساب میشه.

پخش بو: بدتر از ماندگاری پخش بو هستش که در بهترین حالت نیم ساعته و با توجه به بلایی که سر این کار آوردن طبیعیه. احتمال اینکه اطرافیان متوجه بوی عطر بشن کمه مگه اینکه دماغشون رو به لباستون بچسبونن تا شاید بویی ازش بگیرن.

طراحی شیشه: همونطور که از اسم کارم مشخصه با یه شیشه تمام مشکی و دارک طرفیم که در عین سادگی خاص و سنگین بودن رو نشون میده. طراحی شیشه برگرفته یا شبیه جای جوهر هستش و آدم با دیدنش دوست داره برش داره و تو دستش بگیره. با اینکه کار ساده به نظرم میاد ولی انگار پشت هر وجه و ساید یه چیزی پنهان شده. یه اشاره ایم به درب چوبی کار بکنیم که همزمان همرنگ بودنش با بدنه یکدستی و چوبی بودنش تمایز ایجاد کرده. در کل انگار با یه طراحی مدرن طرفیم.

این عطر منو به یاد: دو تا چیز میندازه

اول یه مرد جوان یا میانسال که تو پنت هاوس خونشه و پیراهن مشکی پوشیده و داره دکمه مچ پیراهنش رو میبنده تا بره بیرون. از آسانسور پایین میاد و سوار ماشین مدل بالاش که اونم مشکی هست میشه و میره.

دوم یه مرد جذاب و مرموز بین ٣٠ تا ٣٧ سال که کت و ‌شلوار و پیراهن تمام مشکی پوشیده، مستر جادوی سیاه شده و داره میره به سمت کلوپ یا جایی تا یه حرکتی بزنه. کسی که وقتی وارد جنگل میشه میتونه با درخت ها صحبت کنه و یه کلاغ مشکی داره که براش خبر میاره.

نتیجه گیری: لالیک نویر این غول سیاه عطر خاصی که با وجود گذشت سال ها از خاص بودنش کم نشده ولی عواملی مثه ریفورموله، زیاد شدن کارهای کپی و فیک و تغییر سیاست شرکت ها به زنجیر کشیده شده و از ابهتش کم شده. آیا این عطر رو پیشنهاد میکنم؟ هم آره و هم نه، آره به کسایی که این کار رو امتحان نکردن یا عطرای تلخ و سروی دوس دارن و نه به خاطر افت کیفیتی که پیدا کرده که به نظرم ارزش پول دادن نداره ولی اگه شیفته این عطر هستید و از بوش لذت میبرید حتی اگه به مدت خیلی کم باشه بخریدش و ازش لذت ببرید چون از اون عطراست که تقریبا هر مردی باید رو میز یا کلکسیونش داشته باشه. و در آخر، آیا حاضرم این عطر رو بخرم؟ نه، با اینکه دوست دارم بگم آره ولی با توجه به افت کیفیت و همگیر شدنش ترجیح میدم که پول بابت این کار ندم ولی در عین حال بدمم نمیاد که داشته باشمش و هر از گاهی از جادوی سیاهش بو کنم

سلام به همه

مدتی هست که عطرافشان رو دنبال میکنم و از کامنتا و گفت و گو های دوستان استفاده میکنم. بیشتر درگیر کار و ورزش کردنم و در کنارشم گاهی وقت ها موزیک میکس میکنم و تو یوتوب میزارم. در کنار این کارها که روتین همیشگیه سر زدن به اینجا هم داره به یه روتین تبدیل میشه. به مقوله عطر علاقه دارم ولی حرفه ای یا مداوم دنبالش نبودم تا ١ سال گذشته که به خاطر تلاشم برای ورود به صنعت لباس پیگیر شدم. تقریبا سایت ها و کانال های فارسی یا ایرانی رو دنبال یا سرچ نمیکنم مگر اینکه نیاز باشه ولی اینجا یکی از معدود جاهایی که به نظرم ارزش فالو و استفاده کردن رو داره و باعث افتخاره که به این خانواده اضافه شدم.

اما در مورد عطر...

راستش طرفای بهمن بود که برای تولد پسرای یکی از دوستای مادرم دنبال کادو بودم گفتم برای پدرشونم یه عطر بگیرم که با یکم سرچ با دانهیل قهوه ای آشنا شدم و با توجه به چیزی که ازشون تو ذهن داشتم (اهل کافه، دنسینگ، حال و هوای قدیمی و کلاسیک) سریع براشون سفارش دادم که فوق العاده خوششون اومد و انصافا هم کار خوبیه. تو همون مراسم در مورد عطر حرف زدیم و اسم این عطر رو گفتن (گفتن عطر شاه) و منم سریع سرچ زدم و آمارش رو درآوردم ولی زیاد پیگیر نشدم. بعد از حدود 1 ماه افتادم رو خط خرید عطر برا خودم و بابم (مخفف بابا) دنبال خودم راه انداختم و رفتیم عطر بو کردن. از ارگ تجریش و پاسداران بگیر تا ونک، از لالیک اکستریم بگیر تا ممو و یه سری برندا که اسمشون یادم نمیاد. برای لالیک اکستریم رفتم ولی اینقد بو کردم که یادم رفت چی میخواستم. باب از لالیک نویر خوشش اومد خواستم براش بگیرم ولی گفتم بزار منم انتخاب کنم و بعد بخریم (یه سری سختگیریا دارم نمیدونم خوب یا بد ولی دوست دارم کار خوب باشه و ازش مطمئن باشم، به قولی با خیال راحت بخرم). نمیدونم چی بحثی شد که دوباره پای پوران هوم اومد وسط و باب گفت عطر عالیه، منم بعد از اینکه ازش مطمئن شدم سفارش دادم. فک کنم روز دوم فروردین بود که رفتم برا مام گوشی بگیرم (تازه از مسافرت برگشته و دردسر فیلترشکن برا آیفون) که برگشتنی لالیک نویر رو برا عیدی باب گرفتم و برا خودمم دولچی گابانا کینگ (اجمل بلو و د وان رو میخواستم بو کنم که نداشتن و مام هم ایسه میاکه لئو و کول واتر اوردن). وقتی برگشتم دیدم جو خونه سنگین و هر 2 تا ناراحت که فهمیدم دعواشون شده، سر چی؟ هزینه ها و مخارج و اینکه آیا من برنامه ای برای خارج رفتن دارم یا دارم وقت تلف میکنم (حقم دارن، البته همه ناراضین). خلاصه عطر رو بو کردن و خوششون اومد و اسپری هم کردم ولی لذتی توش نبود که خورد تو ذوقم چون هر وقت براشون چیزی میخرم یه چیزی میشه که باعث میشه کلی تو ذوقم بخوره البته خیلی وقت که عادت کردم و مقاوم شدم ولی بازم تو ذوق آدم میخوره حتی خیلی کم.
بالاخره امشب پوران رسید و رفتم گرفتم و آنباکسش کردیم ولی چه فایده که باز خورد تو ذوقم... از یه طرف پدر توجهی به عطر نکرد و اصلا یادش رفت تشکر کنه و از یه طرفم حرفای مادر در مورد خرج کردن و برنامه نداشتن... خلاصه عطر رو اسپری کردیم و الان میخوام نظرمو بگم.

اول بگم که این کار مورد علاقه من نیست برا همین نمره ندادم و سعی میکنم منصفانه نظر بدم. با اسپری هایی که کردم بلافاصله تندی اسطوخودوس خودش رو نشون داد که شاید هر کسی از این تندی خوشش نیاد ولی کمی که زمان بگذره این تندی میخوابه و شیرینی وانیل اضافه میشه و کار ملایم تر میشه (یا یه جورایی قابل تحمل تر). زیاد متوجه مشک نشدم ولی یه حس گرمی گرفتم که شاید به خاطر اون باشه. این کار پودریه و نمیتونم بگم از کار پودری خوشم نمیاد (سلام دانهیل قهوه‌ای 🖐️) ولی از این کار خوشم نیومد. به نظرم نه خیلی سبکه و نه خیلی سنگین و از این حیث تعادل تقریبا توش رعایت شده و میشه گفت کاری که اذیت نمیکنه. اولین حسی که از بو کردنش گرفتم بوی صابون قدیمی (فک نکنم صابون قدیمی بو کرده باشم ولی قوه تخیلم قویه 😁) بود که مام هم نظرش همین بود و یه جور آدامس، مثه اینکه آدامس نعنایی و تند بندازی توی دهن و با اولین گاز نعناش پخش بشه. به هر حال هر عطری یه سری طرفدار داره و اینم یه عطر با طرفدارای خودش که قطعا میشه بهش نگاه کرد. طراحی شیشه هم حس باکلاس بودن رو تداعی میکنه و درش یه حس قدیمی و خیلی کم آرت دکویی بهم میده. در نهایت این کاری نیست که بخوام بخرمش و به کسی هم پیشنهاد نمیدم مگر اینکه از این مدل کار خوشش بیاد.

4 تا عطر بعدی که احتمالا هست در موردشون بنویسم اینان، ایسه میاکه لئو که بوش فوق العادس ولی گذاشتم برا اخرای بهار که استفاده کنم، کول واتر، دولچی کینگ و لالیک. منو ببخشید که زیاد و خودمونی و راحت حرف زدم. ذهنم درگیر بود، یکی از میکس هایی که درست کردم و گذاشتم و گفتم با نوشتن تو اینجا شاید کمی آروم بشه وگرنه معمولا آدم پر حرفی نیستم و زودم میخوابم چون صب میرم ورزش. قول میدم که دفعه های بعد کمتر حرف بزنم. این نظر منه ولی با دنیایی که امروز میبینم هنر یکی از معدود چیزایی که حال آدمو خوب میکنه و عطر بو کردن یکی از اوناست. شایدم منم که با بو کردن از این دنیا خارج میشم و میرم تو اون دنیایی که دوس دارم...