هربار و هربار که این کارو تست میکنم با خودم تعهد میکنم ساده از کنارش رد شم ، اما بارها و بارها منو تو خودش غرق میکنه....
سایکدلیک مجنون دنیای عطره ، مثله یه مست و لایعقله سرگردان میمونه که روزی بزرگترین عالم شهر بوده.
میل به فرار از چهارچوب ، میل به قرار نگرفتن در قاموس یک عطر ، سرکشی و بی پروایی
عطر خودشو انکار میکنه ، لحظات اولیه کشمکشیه بین تلخی و شیرینی ، پچولی و مشک فضا رو تلخ میکنه و بعد گذر چند لحظه وانیل و رز از تلخی کم میکنن ، به هر سمتی که رایحه خودش رو میبره با افساری به گردنش برمیگرده همون مسیر رو و فضارو مبهم تر میکنه .
شاید به همین علت این اسم رو براش برگزیدن ، چون مارو تو یه فضای معلق ، مبهم و متضاد قرار میده که مغز نمیتونه تشخیص بده این رایحه تلخه یا شیرین ، تنده یا ملایم .
عطر روانگردانه چون خودشو بهت دیکته نمیکنه ، تورو به ایهام میبره و اجازه میده هوشیاری و مغز انتخاب کنن مسیر حرکت رایحه رو . روایح طوری دیزاین و به صف شدن که با مغز بازی کنن ، یه هزار توی بویایی که ذهن بصورت ناخودآگاه میخاد ازش عبور کنه و کشفش کنه و هربار میبینه از اول شروع کرده. شاید همینه که کمتر کسی پیدا میشه ذهنش درگیر این کار نشه . یه رایحه قدرتمند ، با صلابت ، مرموز و تو دار به نظرم ، یه نیش تمام عیار که مثه فریاد زیر آب میمونه ، میشنویش اما نمیفهمی چی میگه.
مجنون دنیای عطر حضرت سایکدلیک

از بین تمام عطر ها و روایحی که تا بحال تست کردم قطعا آنی دلنشین ترین رایحه رو داره ، بصورت کلی قرارگیری وانیل در کنار چوب رایحه جذابی میسازه و بنظرم آنی شامه نواز ترین شکل این ترکیبه ، غلو نیست اگه بگم قلمرویی برای خودش تو عطرهای وانیلی ساخته که فعلا عطری نمیتونه قلمروش رو فتح کنه.
در عین سادگی و زیبایی رایحه ساختار نسبتا پیچیده وشلوغی داره و درک همه متریالش شامه حرفه ای میخاد ، اما من بوی وانیل ، صندل ، هل ، رز و کمی زنجبیل رو حس میکنم . عطری که مثل کانسپتش حال و هوایی عاشقانه و رمانتیک داره و قطعا همیشه سوگلی عطر هام خواهد بود .

شاهکار باروتی زرجوف
اینکه عنصر بیگانه و دور از دنیای عطر یعنی باروت رو تبدیل کنی به اثری هنری فقط از زرجوف بر میومد ، یه رایحه بی نهایت سنگین و تاریک که پوشیدنش خلق و خوی گنگستری و به اعتقادم شخصیت آلفا نیاز داره ، کاراکتری که بسرعت بخاد خودشو تو جمع متمایز کنه ولو با بوی خالص و ناب باروت !!!!
برای شامه من بوی باروت کاملا غالبه اما همنشینیش با تنباکو و کمی ویسکی اونو در عین سنگین بودن کاملا دلنشینش کرده ، کاری که نمیدونم خوشحال باشم از هایپ نشدن و خاص موندنش ، یا ناراحت باشم بابت مهجور موندن و زیر سایه باقی کارها بودنش ، هرچی که هست دان یه تجربه کاملا متفاوت و بینظیر از هنر عطاری رو ارایه میده ، بنظرم فقط با استایل کلاسیک (ترجیحا تیره) و سن بالای 30 میشینه .

سایت عطرافشان دوس داشتنی دوستان عطرباز زیادی به من هدیه داد ، کسانی که علاوه بر وجه مشترک عطرباز بودن ، هم فکران و هم عقیده هایی نزدیک و دوس داشتنی ان ، یکی از ویژه ترین اونها مهربد بوده برام ، جوان فعال و خوش سلیقه ای که اونقدر باهم غرق صحبت و تست کارهای مختلف میشیم که گذر زمان رو متوجه نمیشیم.....
له آرک آرژنتینوم شاهکاری بود که به واسطه این پسر باهاش آشنا شدم ، عطری که به محض بوییدنش میخکوب شدم ، چند لحظه تامل کردم و دوباره بو کردم ، مگه سیر میشدم از رایحش ؟؟؟؟
بوی پرتقال و زعفرون رو تجسم کنید ، هردو بو هایی شادی بخش و روح نوازی ان ، حالا این دو رو کنار هم قرار بدید و بوی هل رو بهش اضافه کنید
مشک ، رگه هایی از صندل وگل هم به زیبایی وسط میان و به قدری رایحه رو خاص و دلنشین میکنن که دوس دارید فقط اسپری کنید و لذت ببرید ازش.
رایحه ای که به مثابه یک جوون پرانرژی و الهام بخش و سراسر امیده که به محض اسپری این احساسات رو بهتون منتقل میکنه .
عطری قابل احترام و صد در صد شایسته تست.

و اما رز ......
این عنصر پر مناقشه و جدال برانگیز
عنصری که هرچقدر در بیرون این مرز ها ستایش میشه داخل کشورمون نظرات راجبش بحث برانگیز و متضاده ، شاد باید عمیق تر و بزرگ تر به ماجرا نگاه کرد.....
در علم جامعه شناسی (فرهنگ) همواره باعث پدید اومدن یک نوع تفکر خاص در عده ای از مردم متفاوت با عده ای دیگر شده ، فرهنگ مرز نامرئی بین ملت هاس که تفاوت کیفیت تفکرشون رو شکل میده ، و این کیفیت تفکر و سبک زندگی مشتقات و ملزوماتی همیشه با خودش همراه داره ، و رز دقیقا یکی از عناصر تنیده شده در فرهنگ ماست ، در فرهنگ غربی بویژه اروپا ، رز نماد عشق و لطافت و سمبل زنانگی هست و ابرکمپانی های برآمده از اون فرهنگ مثل دیور ، زرجوف ، شنل و .... همواره این رز جزو ثابت ترین ترکیباتشون برای خلق روایحشونه ، اما در کشور ما کاملا نقش دیگه ای داره این عنصر ، بواسطه استفاده همیشگی در عطرهای مذهبی و فضاهای زیارتی نه صرفا در کشور ما بلکه در اکثر کشور های اسلامی بصورت ناخودآگاه هرمیزان از این ماده در هر عطری ذهن مارو معطوف به خودش کنه و تفسیری متفاوت به اون کار داشته باشیم .
اصطلاحا ما ایرانی ها در قبال عطرهای رز محور دچار پیش داوری میشیم و برای همین تمام عطرهای رز محور در این سایت در بخش کامنت هاشون آماج مناقشات و نمرات ضعیفن .

اما بزرگترین قربانی این پیش داوری بنظرم همین تونی لومی هست ، به محض اینکه دکانت رو اسپری کردم بوی سنگین رز و به قول دوستان منو به یه اتبات عالیات نیابتی با خودش برد ، اما از چه دیدی داریم به این عطر نگاه میکنیم ؟؟؟
چه عینکی برای تفسیرش به چشم زدیم؟
از دیدگاه بازخورد و پوشیدنه عطره آیا ؟ قطعا ناامید میکنه مارو ، چون در فرهنگی هستیم که رز در اون هر شاهکاری رو به لبه پرتگاه در اذهان مردم میبره.....
اما اگر این عینک رو از چشم برداریم و از دیدگاه هنر ترکیبی عطر و قرار گیری نت ها بهش نگاه کنیم با چی طرفیم؟؟؟
خلاصه و مفید عرض کنم ، با یک ابر شاهکار !!!!!!
این رایحه بارها چشمای منو بست ، بارها به چنان سکوتی منو برد که هربار با جنون بیشتری تستش میکردم و ترکیباتش رو سعی میکردم کشف کنم ، کافیه یه نگاه به ترکیباتش بندازید تا روی کاغذ و تست نکرده متوجه شید با چه اثر هنری طرفیم .
به محض اسپری یک پمپاژ قوی شرابی و ترش مانند حس میشه ، با گذر چند ثانیه رایحه قدرتمند پچولی وسط میاد ، سرعت تغییر نت ها در چند دقیقه ی اولیه کار بالاس ، مثه یه نمایش اپرای اصیل ایتالیایی هر عنصر رو صحنه میاد تا رول خودش رو بازی کنه و بعد گذر حدودا یک ربع میرسیم به اون نت غریبه ی آشنا که نمایش اصلی رو بعهده میگیره ، رز !!!
اما نه اون جنس رزی که ما در حافظه بویاییمون داریم ، بلکه طبق نت اعلام شده رز بلغاری ( که رز مورد علاقه کریس موریس تو خلق کانسپت هاشه ) که ترکیبی عمیق و تنگاتنگ با پچولی و صندل وود و چرم داره پیوسته و تا انتهای میرایی رایحه ادامه پیدا میکنه ، حقیقتا این کار بکل دید و گارد من نسبت به روایح رز محور رو تغییر داد ، این کار بقدری هنرمندانه و زیبا خلق شده که میتونه دید خیلی هامون نسبت به اعجاز رز در عطر رو متفاوت کنه ، یه ترکیبی که انگار مثله یک پازل چیده شده و هر جزییش اگر نبود اون پازل خراب میشد .
یه نمایش نامه کامل که در آخر در اون رز تقدیس میشه . شاید بهترین و خلاصه ترین توصیف از این عطر رو بشه با اون شعر معروف جناب سهراپ سپهری بجا آورد که میگه : چشم هارا باید شست ، جور دیگر باید دید
قبل تست این کار گارد هارو کنار بزارید ، ازش بشدت لذت خواهید برد........

بعد اینکه دیدم بعد گذر چند روز همچنان در صفحه این محصول نظرات و اختلاف سلیقه ها و بعضا کشمکش ها بالا گرفته کنجکاو شدم این غول جدید و پرحاشیه( در فرهنگ زیبای ما البته) زرجوف رو دکانت تهیه کنم و بعد چندین بار تست این کار با اجازه از همه دوستان کاربلد و به مراتب با تجربه تر از بنده نظرمو کامنت کنم و پیشاپیش عذرخواهی میکنم بابت طولانی شدن متن :

اول از همه اعتراف کنم که لذت میبرم از فضای این سایت ، چرا ؟
چون در فضای اینجا تناقض نظرات به زیر سوال بردن سطح سواد بویایی هم ختم نمیشه ، نه فقط اینجا در صفحه تونی لومی ، بلکه هر صفحه دیگه ای که تفاوت نظر وجود داره رو چک کنید میبینید چقدر زیبا در چهارچوبی حرفه ای و دموکراسی وار بجای تضاد فضای تعامل این سایت رو دربرگرفته ، این سند محکم دیگه ای از اینه که حساب جامعه عطرباز رو حقیقتا باید ویژه دونست ، دستبوس تک تک عزیزان بالشخصه هستم که با هدایت قدیمی ها و بزرگان این سایت فضایی ایجاد کردن و بستری فراهم شده که هر عزیزی چه قدیمی ، چه تازه وارد بدون ترس از قضاوت نابجا نظر خودش و کند و کاوش در این دنیای اسرار آمیز رو انعکاس بده و ازش حمایت بشه و این دلیل اصلی این موضوعه که با قاطعیت میتونیم عطر افشان رو بزرگ ترین اجتماع مجازی عطربازان در کشورمون بدونیم و همه این ها نتیجه فضای دموکراسی وار تو ام با فرهنگ زیبای ایرونیمونه که شاید این روزا وسط تمامی تلخی های حاکم بر زندگیمون این فضا رو تبدیل به محلی دلگرم کننده و زیبا کرده برامون.
چه زیادن دوستانی که مثل خودم تایم ثابتی رو هرروز در فضای این سایت میگذرونن . مینویسن ، میخونن ، پیشنهاد میکنن و پیشنهاد هارو بررسی میکنن و به علم رایحه شناسیشون اضافه میکنن ، اساتیدی که بی منت دست به قلم اند و از تجربیات گرانبهاشون مینویسن ، و امثال کم تجربه هایی مثل بنده که بیشتر شنونده و دانشجوی این فضا هستن و همیشه سعی بر امتناع بزرگان این فضا داریم. بیش باد این همدلی و هم صدایی
نمیشد واقعا بروز ندم زیبایی این فضارو و طولانی تر از چیزی که انتظار داشتم شد و برای همین راجب اصل مطلب جناب تونی لومی مینویسیم.

تانگو تانگو تانگو
هنر چیره دستی زاروکیان ، اسم با مثما و زببا ، به مثابه رقصی هنرمندانه و گرم میان سوز سرما
تو برخورده اولم فهمیدم از اون کارهاس که بعد چند روز میفهممش نه الان ، برای من تانگو یه کشمکش رویایی بین بوهای گرم و سرد و متعادله ، یه تضاد رویایی از موارد که در نهایت اثره رمانتیک و آرامش بخشی توی وجودمون به جا میزاره .
رز ، کهربا ، یاس ، صندل و البته هل رول های اصلی این رقص تانگوی زیبا هستن.......
این عطر ساخته شده تا زیباترین شب های زندگیمونو ماندگار تر کنه ، خاص و رمانتیک

به این میگن یه رویوی بدون تعصب ، حرفه ای و فنی
احسنت پسر

عجیب ترین کاری که تابحال بو کردم با اختلاف !!!!!
جوری که لحظه اول چشامو گرد کرد ، یکی از انیمالیک ترین ساختار های عطری اونم به شفاف ترین شکل ممکن ، تو لحظات اول ادبیات مدار بخام عرض کنم مستقیما بوی استطبل چهارپایان رو میده ، مجدد تاکید کنم به مستقیم ترین شکل انگار که رفتید تو اون فضا .
اما این عطر برای دوچیز ساخته نشده ، یکی گرفتن بازخورد و یکی زود قضاوت کردن دربارش ....
کمی بعد از اسپری اون حمله انیمالیک اولیش تبدیل میشه به بویی پخته ، عمیق تر و شروع میکنه به فضاسازی درون ذهن ، کمی پچولی ، رگه هایی واضح از گیاهان معطر و رز وسط میان ، تازه نمایش شروع میشه.
تست این کار مرزهای ذهنیمون از ترکیب روایح رو هزار قدم میبره جلوتر ، هنوز شامه آماتورم ، شاید چند صباح دیگه بیام عاشقانه از این کار تعریف کنم ، چون کاملا پتانسیلشو داره.

سلام و احترام خدمت شما
الحمبرا Alhambra Glacier Le Noir ( دقت کنید حتما شیشه مشکی باشه) دقیق ترین و ارزنده ترین مشابه این کار هست .