درود برشما جناب بوترابی…
دقیقاً..مردی خشن اما با قلب لطیف احتمالاً بهترین تشبیه برای شخصیت درونی این عطر باشه…

درود
جناب بگذارید برای فصول سرد سال…طبع وان من شو گرم هست و توی سرما ماندگاری و پخش بوی بیشتری داره…
بنده نسخه سال۲۰۲۳ رو دارم که با ۳پاف راحت ۱۲ساعت ماندگاری داره…البته توی هوای سرد…

درود
از نظر ماندگاری بهتر از لالیک عمل میکنه اما پخش بو در اون حد نیست…

درود برشما…
اتفاقاً توی اقوام آقایی هست ۶۷ساله که همیشه با کت وشلوار در جمع ظاهر میشن…بنده هم این عطر رو توی ذهنم قابل استفاده ایشون دونستم…

درود
اوپن بچکد جدیدش هم ماندگاری و پخش خیلی خوبی داره…

رولون چارلی بلو یا همون چارلی آبی…
یکی از خاطره انگیزترین عطرهای دهه۵۰ و ۶۰…
البته آن زمان چندتا خواهر ناتنی بودن که زیاد رایحه شان در اماکن عمومی به مشام میخورد…چارلی..مکسی..کلینیک آروماتیک..و تی رز…
هرسه زنانه بودن..اما آقایان هم استفاده می‌کردند..به قول امروزی ها یونیسک.س بودن…
بدو اسپری با حمله ای از خزه درخت بلوط و مُشک مواجه میشید که فضایی صابونی و عمیق به عطر میدن…
کمی بعدتر شمعدانی با پس زمینه ای از روایح گُلی(یاس و رُز)..همچنین رایحه ای پودری که به شخصه احساس میکنم مُشک اینجا کم رمق تر میشه و اون رایحه انیمالیک و صابونی تاپ نت که به واسطه ترکیبش با یاس ایجاد شده بود..اینجا در درای داون حس و حال کرم های پوست و لوازم آرایش زنانه های قدیمی رو القا میکنه…البته که پیچیدگی های لازم رو داره…
از نظر رایحه با شیشه خالی که پدرم اوایل دهه۶۰ تهیه کردن و ته بوی کمی ازش باقی مانده..تفاوت خاصی دیده نمیشه اما به احتمال زیاد آن زمان ماندگاری و پخش بوی بیشتری داشته که الان هم کاملاً قابل قبول هست…
قدم زدن زیر درختان پارک توی هوای سرد با یک پالتوی بارانی و استفاده از این عطر لذت بسیاری دارد…
چارلی بلو..بمب خزه!!…

آکوا براوا از آنتونیو پویگ…
سبز..تلخ..کلاسیک…
کلاسیکی با محوریت کاج…
به محض باز کردن درپوش..رایحه ای سبز..تند و کمی هم فرِش کل فضای اتاق رو پر میکنه…درخت کاج..لیمو ترش..اسطوخودوس..سرو کوهی و روایح سبز شامه تون رو پر میکنن…
کمی بعد خزه درخت بلوط و روایح گیاهی این ادکلن رو جلوه گر مردی شیک پوش و آراسته می‌کنند…
ضمناً بنده چرم در ترکیبات این ادکلن حس نکردم…
بنده عطرهای چوبی چایپر زیادی تست کردم و اکثراً کاراکتر فردی مسمم و جدی رو میطلبند..یا نت غالب سرو هست که با سوزنی برگ‌ها و چرم و نت های انیمالیک همراه می‌شود..و یا کاجی هست که فضایی گیاهی و صابونی بهمراه دارد…این یکی از دسته دوم هست که فقط صابونی نیست و تلخ هست…
ضمناً پینو سیلوستره رقیبش به حساب میاد..بهمراه پولو سبز و کوئوروم از همین برند…
آکوا براوا..کلاسیکِ تلخ…

😂😂

انکلیو از اون دسته عطرهایی هست که شمارو با اولین اسپری عاشق و مجذوب خودش میکنه…
امروز ۱پاف روی مچ دستم اسپری کردم و دیوانه اش شدم…
نعناع..هل..دارچین..رُز..چرم و روایح اُمبری همه دست به دست هم دادن تا یک عطر نیش خاص و دوستداشتنی رو بوجود بیارن که موفق هم شدن…

درود برشما آقا پوریا…
عطرهای خانه آرامیس اکثرا خط بوی خاصی رو دنبال میکنن و برای دوستداران روایح شیپغ از بهترین انتخاب ها هستند…
بستگی به سن شما داره…درسته که عطرهای کلاسیک وان من شو و اوپن و دریک رو میپسندید اما عطرهای این برند کلاسیک تر از آنچه هستند که تصور میکنید…خود بنده آرامیس مردانه از این خانه رو دارم و یکبارهم جرات نکردم بپوشمش…بیشتر پدرم ازش استفاده میکنه…البته آرامیس ها تسترهم ندارن و شما باید به سلیقه بویایی خودتون اتکا بکنید…
اگر بالای ۵۰سال سن دارید و کت و شلوار میپوشید این خانه انتخاب خوبی هست…
بنده به شخصه این برند رو پیشنهاد نمیکنم…