جناب اقای علی توصیف زیبا و در عین حال دقیقی داشتند صرفا چند نکته را اضافه می‌کنم.
میتسکو تا حد زیادی در دسته‌ی کارهای کلاسیک گنجانده‌ می‌شود.‌و لذا بیشتد علاقه‌مندان به کارهای کلاسیک به آن گرایش پیدا خواهند کرد. هر چند همچون بلامی وتیور هرمس که در لبه‌ی کلاسیک و مدرن راه میرود این کار نیز می‌تواند همچنان وجوه امروزی خودش را به‌ما نسان دهد.

میتسوکو بسیار غنی‌ است. چند وجهی است؛ عمق دارد و لذا شما را مثل گلهای ادم‌خوار می‌بلعد به درون خودش. هر قدر بو می‌کشم بیشتر درونش غرق می‌شوم.

وجه زنانه‌ی کار غالب است. اما از نطر من با لباسی مناسب قطعا برای مردها نیز قابل پوشش است.

از ابتدا تا انتهای رایحه، بوی آشنایی را به مشامم یاداوری کرد: بلامی وتیور هرمس. در هر دو آکوردی خاکی مانند و گرم و تا حدی پودری و علفی حس می‌کنم که در بلامی به دلیل حضور نتهای تاریک‌تر به سمت گرمی و خفگی و فضای اسپایسی بیشتری حرکت می‌کند ولی در میتسوکو این رایحه‌ی خاص کمی رفرش‌تر و روشن‌تر است و با حضور هلو و یلانگ و مرکبات کمی شیرین نیز می‌شود.

من این کار را‌متاسفانه در باتل‌های جدید تست داشته‌ام. قطعا غنای کار در نسخه‌های وینتیج به دلیل حضور اوکموس بسیار بیشتر بوده. اما حتی این کار تعدیل شده نیز بسیار دلچسب و زیبا است.

رایحه‌ی کلی کار، ترکیبی از هلوی پخته، روایح خاکی و چوبی و تا حدی دودی و پودری است. هلویی کاملا آعشته به خاک خشک و نه گل الود.

میراث گرانبهایی از ژاک گرلن برای انسانهای مدرن که نمی‌خواهند ریشه‌های خود را از یاد ببرند...

ترکیبی هنرمندانه از وجه خاکی و‌ملایم میخک (و نه وجوه تند و تلخ آن) و بخور.
تصور کنید وارد حمامی پر از بخار شده‌اید که در گوشه‌ی آن میخکهایی نم زده حضور دارند. چیز دیگری در این عطر به جز این دو نت اصلی احساس نمی‌کنم.

عطر باز خورد ابدا نیست. برای عزلت و تنهایی و دل جنگل‌های مرطوب است.

رایحه‌ی بسیار تر و تازه و تیز و سرد از برگ کاج که توسط شیرینی و گرمای ملایم میوه‌های خشک به تعادل رسیده.

وازمبا را به عنوان مسابه اصلی این کار تست نداشتم. اگر فرصت تست فراهم‌شد،‌ حتما شباهت و تفاوت‌هایشان را بیان می‌کنم.

این کار رو در باتل‌های جدید تست داشتم. (باریک و مشکی).

بسیار مشابه است با یکی از کارهای the one از دی اند جی. (فکر می‌کنم همان فلاکن اولیه) در the one هم بوضوح بوی کاج را می‌شنویم اما آنجا فضا، ادویه‌ای و امبری شده اما در سرژ بوی کاج پیورتر حس‌ می‌شود.

لذا تمام کار خلاصه‌ می‌شود به رایحه‌ی درخت کاج (بالاخص برگ کاج که حس تیز و سبز و سرد دارد) و رایحه‌ی شیرین میوه‌های خشک شده در پس زمینه. اگر این دو را بتوانید در ترکیب با هم تجسم کنید بدون تردید موفق به درک‌رایحه بدون تست آن شده‌اید.

پخش‌ متوسط و ماندگاری نسبتا‌‌ خوبی دارد. با توجه به گزارشات دیگر دوستان در مورد پخش و‌ماندگاری متوسط آن (که مشخص است مربوط به فلاکن اولیه است)، بعید میدانم بین فلاکن فعلی (مشکی) با فلاکن ۵۰‌میل اولیه تفاوتی از نظر پخش و ماندگاری وجود داشته باشد.

بسیار زیباست اما طبیعتا بوی کاج با تمام زیبایی‌هایش، رایحه‌ای نیست که بتوان از آن در جایی به جز تنهایی، در جنگل و یا مهمانی‌های خیلی خصوصی استفاده کرد.

📎داتورا گلی است زهراگین که به آن ترامپت شیطان نیز گفته می‌شود (شکل شیپور مانند آن بی‌شباهت به ترامپت نیست).

امروز در هوای برفی و کاملا سرد و مه آلود برای اولین بار این کار را پوشیدم؛ در حالی که قصد رفتن به کافه‌ای را داشتم...

بادام نسبتا تلخ در رقصی توامان با توبروز در بستری از رایحه‌ی سفید، شیرین و تمیز مشک.

نارگیل تلخی بادام را با شیرینی خود متعادل می‌کند.
وجه سبز و گلی توبروز و نه وجه شیرین آن باز هم در این کار سرژ حضور دارد (مشابه حضور همین وجه از توبروز در سدر و توبروز کریمینال)

در درای داون از شیرینی کار کم‌ می‌شود و من تلخی بادام و توبروز (و رایحه‌ای جزمین‌ مانند که احتمالا مربوط به شکوفه‌ی لیمو است) را بیشتر می‌شنوم. از نارگیل دیگر چندان خبری نیست.

پارت سبز و گیاهی توبروز به طرز هنرمندانه‌ی به خورد تلخی بادام رفته است و در یک‌نقطه این دو با هم‌ ممزوج شده و توانایی تفکیکشان از هم غیرممکن‌ می‌شود.

حالت خامه‌ای و bakery که در ریویوهای فراگرانتیکا در توصیف این کار ذکر شده را من چندان حس نمی‌کنم. شاید ترکیب نارگیل و مشک و بادام این حالت را تا حدی فضاسازی کند اما مشهود نیست و در جایی دور از عطر ایستاده است.

شباهت قابل توجهی میان این کار و یکی از کارهای زنانه موگلر (فکر می‌کنم الین اسنس ابسولو) میبینم. کیفیت رایحه‌ی بادامی و شیرین هر دو تا حدی مشابه است و البته موگلر بسیار اینتسیو و پرقدرت‌تر ظاهر می‌شود. اما وجه فلورال این عطر سبب می‌شود از موگلر فاصله گرفته و فضای دیگری را خلق نماید.

کاری است بسیار دوست‌داشتنی، یونیک و پر از ظرافت که البته این ظرافت آنچنان‌ پنهان است که برای مخاطب عام قابل رویت نیست و لذا او آن را ممکن است یک کار "معمولی" بشنود...

دیدن نتها ممکن است این تصور را ایجاد کند که با کاری گورماند و شیرین طرف هستیم. اما شیرینی کار لب مرز گورماند حرکت می‌کند. و ابدا این وجه آن اغراق‌شده نیست.

قطعا برای فصل سرد سال زیبایی‌های کار نمایان‌ می‌شود. وانیل و مشک و نارگیل و بادام‌کافی است تا استفاده از آن در فصل گرما دلنشین نشود.

دختری دست‌داشتنی، زنانه، مهربان، بخشنده و بسیار شکننده و زودرنج، شاید شخصیت سمبلیک این عطر باشد.

سلام. وقت بخیر. امیدوارم خوب باشید.

ریویو شما در مورد این عطر مربوط به نسخه‌ی قدیمی ۵۰ میل این عطر (مشابه عکس در همین صفحه) است؟

جایی سرژ لوتنس از این عطر به عنوان چوبی شیرین یاد می‌نماید...

بر خلاف نامش خبری از سدر نیست. آنچه که هست رایحه‌ای عسلی، کهربایی،‌ انیمالیک، چوبی و گلی است.
شیرین از جنس عسل و‌ کهربا؛ عسلی که تفت داده شده و حالتی مذاب پیدا کرده.
در دقایق اول رایحه‌ی توبروز از دل آکوردهای شیرین به‌ مشام‌می‌رسد اما صدافسوس که دیری نمی‌پاید...

توبروز در این کار بسیار ظریف کار شده و بسیار عچیب است که هر‌چند کل کار شیرین است اما شما می‌توانید به راحتی صرفا وجه سبز توبروز را بدون وجه شیرین آن در کار تشخیص دهید.

در همان دقایق ابتدایی رایحه‌ای انیمالیک شبیه بوی گوسفند به مشام‌ می‌رسد که در ترکیب با آکوردهای شیرین و توبروز ترکیب بسیااار زیبایی شده است.

این عطر یکی از زیباترین کارهای انیمالیک-فلورال است که تست داشته‌ام. بسیار شیک و باوقار...

از نگاه‌من تنها شرایط استفاده از آن صبح برفی‌ای است که باد ملایمی می‌آید و با پالتویی بلند و شالی برگردن در حال پیاده‌روی هستید.

کارهای سرژ لوتنس بسیار داستان‌محورند و لذا موقعیت‌های استفاده از هر یک از عطرهای آن کاملا‌ مشخص و محدود به فضاهای ویژه‌ای است...

لذا استفاده از این کار در هوای غیربرفی برهم‌زدن هارمونی لازم برای پوشش این عطر است.

ای کاش توبروز کمی بیشتر دوام داشت. حقیقتا توبروز این‌کار عجیب دلچسب است. همین جنس از توبروز را شلدرک در "توبروز کریمینال" نیز استفاده کرده است. که البته در این کار توبروز بسیار جان قوی‌تری دارد و نت اصلی است تا پایان.

ماندگاری و پخش راضی‌کننده است اما عالی نیست. جزو کارهایی از سرژ است که مخاطب عام را آزار نخواهد داد و حنی می‌تواند کشش زیادی را ایجاد نماید.‌

وجوه بسیار زیبای انیمالیک آن در ترکیب با روایح شیرینش، کیفیتی شهوانی نیز به کار بخشیده.

بسیار دوست‌داشتنی، بسیار خاص، بی‌مانند و بی‌رقیب...

باعث خوشحالی است که نسخه‌ی وینتیج این کار نصیبم شد...

سپاس و قدردانی دوباره از پدرخوانده‌ی دنیای عطر جناب سرژ لوتنس🍂

برخلاف تصوری که از ریویوهای مربوط این عطر داشتم، من با‌چرمی بسیار لوکس، لطیف و صمیمی مواجه شدم هر چند به ظاهر جدی به نظر می‌رسد. چرمی که با طرافت بسیاری در کنار نتهای ادویه‌ای،‌ عود و کهربا قرار گرفته است.
خیلی هنرمندانه جناب شلدرک توانسته رایحه‌ی چرم‌ را در کنار نتهای مشکی و ادویه‌ای قرار دهد و حقیقتا در صدر کارهای چرمی قرار می‌گیرد.

کاری بسیار راحت‌پوش (باز هم‌برخلاف تصورم) و بسیار جذاب برای مخاطبینم بود.

رایحه‌ی‌چرم کیفیتی واکسی (واکس کفش) را دارد. دقیقا شبیه به بویی‌که هنگام واکس زدن به کفش متصاعد می‌شود. یک بوی چرمی تیز و براق. اما در عین‌حال به دلیل نتهای ادویه‌ای و میخک و ...در پس‌زمینه وجه گرم و غبارالود چرم‌ را نیز حس‌می‌کنیم. کنتراستی مابین فضای واکسی تیز و سرد و فصای گرم‌چرم...

شاید تعجب برانگیز باشد اگر بگویم پس زمینه‌ی کار (فصای گرم و ادویه‌ای) تا حدود ۶۰ درصد برای من شبیه به ف فبیولس تام فورد بود.

هر قدر از فبیولس انزجار و اشمئزار را شخصا تجربه و استشمام کرده‌ام از این عطر گیرایی و کشش را.

هر طور شده علاقه‌مندان به چرم بایستی این کار را در مجموعه‌خود داشته باشند. این عطر اوج زیبایی و وجه لوکس چرم را به رخ‌ ما میکشد.

با تست این کار، تمامی عطرهای چرمی‌ای که تابحال داشته‌ام آرام‌ به کناری می‌روند. بسیار کار فاخر و ارزشمندی است.

این‌کار در کنار کویر۲۰۲۳ از ایوسن لورن برای من تابحال زیباترینها بوده‌اند. هر چند کویر مورسک با اختلاف پیچیده‌تر و خلاقانه‌تر است. اما کویر ۲۰۲۳ در فضای دیگری از چرم احساسات بویایی لذت‌بخش دیگری را برای‌من زنده‌می‌کند که در کویر مورسک خبری از آنها نیست.

این دو در عین‌حال که‌ تماما چرم هستند اما دو وجه کاملا متفاوت‌ از چرم‌را بازنمایی می‌کنند.

من کویر مورسک را در اخرین‌نسخه‌ی آن‌که درفلاکن‌های باریک‌مشکی تولید شده خریداری کرده‌ام. قطعا باتل‌های قبلی جدی‌تر، و با غلطت بیشتری همراه بوده‌اند و احتمالا عصا قورت داده‌تر. اما چه بهتر که استثنائا این نسخه ریفورموله شده است! تا بتوان‌ با خیالی راحت تر و در محیطهای بیشتری آن پوشید و حض‌اش را برد.

همچنان ماندگاری و‌پخش آن خوب و کاملا راصی کننده است.

جناب شلدرک و سرژ لوتنس در برابر بسیاری از کارهایتان صرفا باید گفت: نبود شما در دنیای عطرسازی، به فاجعه ختم‌ می‌گردید. حصور امثال شما بود که باعث شد عطرساری همچنان واژه‌ی هنر را یدک بکشد.

در نهایت کویر مورسک در قله‌ ایستاده است و نهایت زیبایی‌چرم را به ما‌ می‌بخشد...

نت‌های نوشته شده در این کار نتهای دیگری را نیز شامل میشود: میخک، تخم هویج، وتیور،‌مگنولیا. امبرت، کشمیران، آلو و ...


من در این کار به وضوح میخک را حس‌میکنم. اما نه وجه دارک و تند و تیر میخک. بلکه کیفیت خاکی و سبز میخک.‌ حضور آلو،‌مگنولیا و هلو حالتی کمی آبدار به کار بخشیده.

یک‌حس پودری، شیرین و تمیزی نیز کار را همراهی می‌کند که احتمالا‌محصول مشک، وانیل، کشمیران و زنبق است.

کار بسیار پیچیده است. اما به طور کلی مبخک است در بستری از سفیدی، تمیزی و سبزی

زیباست اما متاسفانه بی‌جان...

به پرایوت جووی نزدیک است.‌ یک پچولی دارک و جدی.‌کیفیتی خفه و گرم از پچولی. اینسنس احتمالا در ابجاد این فصای دارک نقش اصلی را واسته. مسک و وانیل کمی کار را به شامه‌ی من بالانس و حتی شیرین کرده.

برای دوست داران‌پچولی انتخاب خوبی است.

پخش و ماندگادی کار علارغم‌تصورم چندان بالا‌نیست. شاید ریفورمولاسیون در موردش رخ داده باشد.

در فراگرانتبکا ار مشابهبن پیور کافی موگلر ابن عطر را ذکر کرده‌اند. اگر پبورکافی ترکیبی از قهوه و دی ان ای a*men پدر باشد. احتمال قوی ما با یکی از مشابهین بسیار بالی پبور کافی موگلر روبرو هستیم.

بوی قهوه یوخته در بستر a*men
کاملا دی ان ای ای من در این کار حصور صددرصدی دارد. به اضافه‌ی هل و قهوه‌ی سوخته.

بسبار دلچسب است ابن عطر.

متاسفانه پخش و ماندگاری خیلی خوبی ندادد.