یه روز سرد زمستونی اوایل دی ماه،دور وبرای ساعت 3/4 بعدازظهر و از اون سرما های سرد و دوست داشتنی که سرما دوست هارو سرحال و سرزنده میکنه.و من که پر انرژی و مطمئن از خود داشتم میرفتم دفتر برای کار، قرار بود حدودا نیم ساعتی نوید دوست عطر بازم رو ببینم و برم دفتر وکالت.جلوی مترو توحید و در حال پز دادن رایحه عطری به نوید بودم و سرخوش و مغرورانه بهش میگفتم: میبینی چه حسی قدرتی به آدم میده؟ حس یه ادم بلدِ کار و جدی موقع کار ولی شوخ و پایه و باحال ولی به وقتش. بعد نوید یه تستر از یه عطر بهم داد. بویی که تاحالا نشنیده بودمش و اولین بار بود که یه عطر رو دوست داشتم هی بو کنم. نه شیرین و زننده و نه زیادی سرد و حوصله سر بر. اصل جنس. حالا فکر کن حتی الان اسم اون عطری که داشتم باهاش پز میدادم یادم نیست. تام فورد فاکینگ فابیولس. همون شد هدیه تولدم ، و چه عجیب هدیه ای که از پروسه ی سخت دنبال عطر خاص گشتن نجاتم داد. اسمشو که گفت رفتم تو فکر . گفتم حس 007 رو بهم میده از نظر بلد بودن کارش. ولی در عین حال ،آدم خشک و بی مزه ای نیست. یه هو تو ذهنم اومد،این همون ادمیه که من میخوام باشم یا شاید هم هستم.یه ترکیبی از خودشیفتگی و درعین حال شیطنت های خاص و مخفی (که البته بعدا با افزایش جسارت و اعتماد به نفس بیشتر ابراز میشه)، یه چیزی شبیه جیم کری . اصالتش و همزمان دیوانگی و نبوغ غیر قابل انکارش. این عطر مثل یه ادمیه که نکه به ذات اعتماد به نفس داره بلکه اعتماد به نفسشو تو روزگار به دست آورده. و این موضوع دقیقا تو گذشت و گیرا تر شدن رایحه ش مشخصه. یه ادمی که اول خشکه و دافعه داره. بعدا که ازش خوشت میاد و میری تو عمق شخصیتش جالب و متفاوته و در اخر که میای عاشقش بشی میمیره. بعد مدتی از تست کردن و نظر خواستن از دیگران در مورد این عطر خبر خوشحال کننده برام این بود که همه پسند نیست و ادمایی که تاییدش کردن کمتراز ادمایی بودن که ردش کردن اما کسی نبود که براش زننده باشه و اذیتش کنه ،پس امیدوارم که همه گیر و تکراری نشه. چون این خاص دوست داشتنی برام تبدیل به امضا شده. برای من تفاوت وخاص بودنش رایحه اش انکار ناپذیره و 10 بهش میدم. ولی ماندگاریش اگر بیشتر بود میشد بیشتر از نت های پایانیش لذت برد. شاید قشنگیش به همینه.وقتی تازه عاشقش شدی ، عطر پریده .